ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

"ทำเเบบนี้ ชอบโมเหรอคะ" "ครับ" "ไม่ปฎิเสธหน่อยเหรอค่ะ" "ปฎิเสธทำไม มันคือเรื่องจริง" 'บ้าหน่า' สงสัยยังเมาไม่หายถึงได้พูดออกมาเเบบเนี้ย "ผมไม่ได้เมา" "โมยังไม่ได้พูด" "ก็หน้าคุณมันบอก"

พิชชา เธอตอบตกลงเป็นผู้หญิงของ องศา เพื่อแลกกับการช่วยเหลือจากเขา

พบกันคราแรกเฟิงอ๋องเกือบคร่าชีวิตของเหลียนผิงให้สิ้นชีพ คิดอะไรถึงจับนางมาแขวนคอเล่น! โชคยังดีที่เสี้ยวเวลาสุดท้ายผู้เป็นอ๋องยังสำนึกได้ไว้ชีวิตนาง หลังจากนั้นนางก็ขอสาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก

"คนหื่น!ในหัวสมองคงมีแต่เรื่องเซ็กส์สินะ” “คิดเรื่องเซ็กส์กับเมียตัวเองมันผิดตรงไหน”สวนทันควันพร้อมกับมองด้วยสายตาแพรวพราว “ทำไม? หรือจะเถียงอีกว่าไม่ใช่เมีย เอากันไปตั้งหลายยกแล้ว”

"ก็ชอบ แต่ไม่ได้ชอบมากขนาดนั้นว่ะ"

คนหนึ่ง...ไร้เกียรติยศและต่ำต้อย ส่วนอีกคน...สูงส่งในใต้หล้า เมื่อผู้สูงส่ง แปรเปลี่ยนจากเกลียดเป็นรักแล้ว...รักนี้ก็คือ "สุดดวงใจ..." (อาจมีการเปลี่ยนชื่อเรื่องนะคะ ชื่อยังไม่นิ่งค่า แฮ่ๆ ^0^"

(แท่นที่หมายถึงตำแหน่งซึ่งได้รับการยกย่อง และ...เตียง) เขา...รุกแรงแหกโค้ง เขา...รุนแรงเร่าร้อน เธอ...ไม่เคยเป็นแฟนเขา แต่ข้ามสเต็ปขึ้นแท่นเป็นภรรยาเลย

(รีอัพ) เซียวเหม่ยฉี เป็นเพียงแพทย์หญิงที่ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ "จางอวิ๋นซี" สตรีที่อ่อนแอแห่งสกุลจาง โชคชะตานำพาให้นางได้อภิเษกสมรสกับ "หานอ๋อง" อ๋องที่เย็นชาและอำมหิต กระทั่งเกิดเป็นด้ายแดงวาสนา

ความยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งที่ชะตาไม่อาจขวาง เมื่อถึงเวลาที่ต้องเคลื่อนไหว แม้จากขุมนรกก็ทะยานขึ้นฟ้าได้อย่างรวดเร็ว!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

“เป็นคู่นอนไม่ใช่เมีย”(ปรมินทร์ x บัวบูชา)

สัญญาระหว่างเขากับเธอใกล้จะจบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า แล้วมีวิธีไหนบ้างที่จะมัดเธอเอาไว้ไม่ให้จากเขาไปไหน

พิลังกาสาตื่นขึ้นมาบนเตียงเพียงลำพัง หลังจากผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก จู่ ๆ โชคชะตาก็เล่นตลก เมื่อเขาเป็นพ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ส้มที่เธอไปทำงานด้วย...

เขาจากไปโดยไม่มีแม้คำร่ำลา ทิ้งลูกน้อยในท้องให้อีกคนดูแลอย่างเดียวดาย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"คนปกติเขาไม่ได้มีประจำเดือนกันทุกอาทิตย์หรอกนะ หรือเธออยากขาดประจำเดือนสัก 9 เดือนดีไหม" (สมภารย่อมไม่กินไก่วัดเดี๋ยวจะเสียการปกครอง)

“ทำให้ผมหลงจนโงหัวไม่ขึ้นสิ แล้วคุณจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ”

ทุกอย่างดีไปหมด เทคโนโลยี การแพทย์ หรือแม้แต่กำลังทางทหาร อีกทั้งร่างกายถูกพัฒนาไปไกล แต่!!! อาหารมันควรพัฒนาคู่ไปด้วยไหมเอ่ย ไม่ได้การเปิดร้านเองแม่งเลยแล้วกัน

เขาหึง เขาหวง เขาจูบ เขากอด แต่เขาบอก 'เฮียไม่ชอบเด็ก'