ผิดไหมที่หญ้าอ่อนมันน่ากินแล้วโคแก่ก็อยากจะกินหญ้าอ่อน....

เมื่อถูกย้อนเวลากลับมาก่อนวันสิ้นโลก ลั่วเฟิงเลือกไม่พึ่งพาใคร แต่เตรียมพร้อมทุกอย่างด้วยตัวเอง สร้างชีวิตใหม่ในหมู่บ้านเล็กๆ เพื่อเตรียมพร้อมรอวันที่โลกจะพังทลาย...

จากความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนที่เธออยากจะลืม กลายเป็นว่าชายคนนั้นทิ้งเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาไว้ให้ดูต่างหน้า หกปีผ่านไปใครจะคิดว่าเธอจะได้เจอกับเขาคนนั้นอีกครั้ง และความลับของเธอจะถูกเขาล่วงรู้หรือไม่

โปรแกรมปรับแต่งเกมในโลกเดิมกลายเป็นความสามารถพิเศษในหัวเขา และเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียวในโลกที่เต็มไปด้วยภูตผีมารปีศาจนี้ ผู้ใดขวางเขา มันผู้นั้นเป็นมารปีศาจ เมื่อเป็นมารปีศาจ ก็ต้องตาย!!

คุณครามน่ะเป็นคนดี ไม่ใช่คนร้ายกาจเหมือนที่คนอื่นคิดหรอกนะ “เราท้อง” “...แน่ใจได้ยังไงว่าลูกฉัน” “...ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เลยมาบอกว่าท้องเฉย ๆ ไม่ได้บอกว่าคุณครามเป็นพ่อไง” ถึงบางทีจะน่าตีไปบ้างก็เถอะ

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ฮองเฮาข้ามมิติผู้นี้ รักระบบของเทพอาหารจะแย่อยู่แล้ว ช่างเป็นระบบที่สร้างขึ้นสำหรับวายร้ายจอมตะกละอย่างนางโดยแท้เชียว!

เอเดนเป็นเจ้าชายที่ถูกทิ้ง เขาถูกใส่ความว่าเป็นกบฏจนต้องตายและได้มาเกิดใหม่อีกครั้งในโลกที่ไม่คุ้นเคย แต่มันกลับเชื่อมโยงกับโลกเดิมซะนี่!!

“ถ้าคุณจะเอากับคนอื่น ผมก็ต้องทำได้เหมือนกัน อีกอย่างพวกเราเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกันไม่ใช่เหรอครับ?”

เขายกให้คนตายเป็นฮูหยินเอก ส่วนนางเป็นฮูหยินรองที่ไม่ต่างอันใดกับสาวใช้ในจวน ความเย็นชาที่มีต่อนางจะเปลี่ยนเป็นความรักได้หรือไม่ หากเขาได้รู้ว่านาง...ไม่ใช่คนที่ลงมือฆ่า !

เป็นเรื่องราวของคุณหมออย่างเจ้าจอมที่โดนนอกใจ แล้วโดนมือที่สามสั่งให้คนมาลอบยิงจนเสียชีวิต หลังจากนั้นก็ได้เข้าไปอยู่ในร่างของเจ้าจันทร์ที่แต่งงานมีลูกแล้ว

เพราะไม่อยากเห็นจุดจบของน้องชาย ผมเลยตัดสินใจฉีกกฎของโลกนิยายโดยการเสี้ยมให้น้องไม่กลายเป็นวีรบุรุษ ไอ้ของแบบนั้นถ้าไม่มีน้องผม ใครสักคนก็รับไปเองล่ะ! แต่น้องชาย ไหงนายกลายเป็นจอมมารได้ล่ะ!?

เมื่อความรักถูกกีดกันจากบุพการี ยลรดาตัดสินใจที่จะหนีไปกับธีรติชายคนรัก แต่ก็เกิดอุบัติเหตุเสียก่อน ทำให้ทั้งคู่ทะลุมิติมาอาศัยยังร่างของผู้อื่น ในประเทศจีนยุค 80s พวกเขาต้องดิ้นรนเพื่อการเอาชีวิตรอด

ม่านเหยาเหยาตื่นมาในยุค70ที่เธอไม่คุ้นเคย และไหนจะครอบครัวบ้าบอนี่อีก เธอจะต้องออกจากบ้านหลังนี้ให้ได้ สามี มีสามีเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้ แล้วจะไปหาสามีที่ดีได้จากไหนกันล่ะ โอ๊ย..ใครก็ได้ช่วยฉันที

นังลูกเมียน้อย นังลูกคนใช้ แกกับแม่แกน่ะ มันคนชั้นต่ำ ฮานะสาวนักฆ่าระดับมือพระกาฬ มารดาเป็นเพียงหญิงรับใช้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง เมื่อความอดทนถึงขีดที่สุด มารดาจึงได้หอบหิ้วลูกสาวตัวน้อยแอบหลบหนีไป..

ในคืนเข้าหอ ตงไฉเฉินผู้เป็นเจ้าบ่าวกลับออกไปเที่ยวหอคณิกา ไป๋มู่หลิงยิ้มหวานเมื่อรู้ว่าเขาเลือกที่จะทิ้งให้นางรองคอย คว้าดาบของตัวเองแล้วตามไปทันที "ข้ามารับเจ้าบ่าวไปเข้าหอ ด้วยคมดาบแห่งความรักนี่"

ในยุคปัจจุบันก็ถูกสามีนอกใจไปเอากับเพื่อนสนิท พอทะลุมิติมาอยู่ในยุค 70 สามีก็ดันมาตายอีก ชีวิตของเธอช่างโชคร้ายเสียจริง แต่ไม่เป็นไรเพราะยังมีลูกสาวน่ารักอย่างผิงผิงข้างกาย เธอจะต้องสู้เพื่อลูกสาว...

แค่เล่นเกมปลูกผักเป็นเพื่อนหลานเท่านั้นเอง ทำไมซังเย่ถึงต้องทะลุมิติมาปลูกผักเองด้วยเล่า ไม่เอาแล้ว อยากกลับบ้านนนนน~

หลิงหลิงผู้เป็นแพทย์อาสาในถิ่นทุรกันดารแต่กลับป่วยซะเอง จากที่ไม่ร้ายแรงกลับกลายเป็นคร่าชีวิตตน แต่ด้วยความดีที่ทำมาตลอดชีวิต เทพแห่งโชคชะตาจึงส่งไปช่วยเหลือครอบครัวหนึ่งโดยการเกิดใหม่พร้อมพรอีก 5 ข้อ

ผมเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งระยะสุดท้าย ได้ไปเกิดใหม่ในต่างโลกที่มีเวทมนต์เเละเผ่าพันธุ์มากมาย เเต่ทำไมผมถึงได้เกิดเป็นก็อบลินได้ละเนี้ย อย่างไรก็ได้ตาม วันหนึ่งผมได้รับระบบที่จะช่วยให้ผมเเข็งเเกร่งที่สุด