Daughter of War บุตรีแห่งสงคราม : ปฐมบทแห่งตำนาน

ก็มีคนให้รีวิวแบบละเอียดไปแล้ว เพราะงั้น ไรท์จากใจ นิยายแม่งดีมากโว้ยนิยายหายากและละเอียดสูง มีเหตุผล เนื้อเรื่องมีความเข็มมีข้อคิดคำคม แต่ด้วยความมันละเอียด=การดำเนินเรื่องช้าและการลงตอนที่นาน(ไรท์ชอบตัดจบละครไทยหรือไรท์อาจล่อเล่น)สรุปเรื่องนี้มันเหมือนขนมที่อร่อยมากๆที่แจกอยู่แต่มันน้อย และนานๆที่จะมา ไม่รู้ด้วยมาเมื่อไร (เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกทำให้เรารู้สึกไม่พอใจตอนรอตอนต่อไป=เราอยากอ่านนิยายเรื่องนี้ต่อมากๆ)

หมายเหตุ : กระผมเป็นเพียงผู้อ่านคนหนึ่งที่ประทับใจในนิยายเรื่องนี้เพียงเท่านั้นไม่ใช้นักวิจารณ์แต่อย่างไร ถ้ามีส่วนไหนที่ไม่เหมาะสมหรือไม่สมควร กระผมต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

โครงเรื่อง : การดำเนินเรื่องมีความสมเหตุสมผลไม่เร่งรีบจนเกินไปหรือช้าจนเกินไป ทหารภายในเนื้อเรื่องที่ดูเหมือนจะโกงในยุคกลางแต่เอาเข้าจริงก็ไม่ได้โกงขนาดนั้น (โกงในที่นี้คือแบบชนิดที่ว่าบึ้มทุกอย่างที่ขวางหน้าแบบไร้รอยขีดข่วนหรือผ่านอุปสรรคมาได้ง่ายจนเกินไป) จึงทำให้อุปสรรคภายในเนื้อเรื่องเป็นอย่างที่มันควรที่จะเป็นซึ่งเป็นผลดีต่อเนื้อเรื่องเพราะชัยชนะที่ยากลำบากมักหอมหวานเสมอ ระบบ(ร้านค้าหรือแต้ม)ในเรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นตัวสร้างสมดุลให้กับเรื่องเนื่องด้วยราคาทหารและยุทธปัจจัยต่างๆที่ค่อนข้างแพงทำให้ตัวเอกต้องคิดหรือวางแผนการใช้แต้มให้ดีและไม่สามารถเสกทหารเยอะเกินจนทำลายสมดุล

การใช้ภาษา : การบรรยายในเรื่องนี้ถือว่าดีมากบรรยายเห็นภาพ มีการใช้รูปภาพเพื่อเล่าเรื่องประกอบไปด้วย ส่วนในด้านของบทสนทนาในมุมมองของผมมีบางช่วง(นานๆครั้ง)ที่บทสนทนาอาจจะดูแข็งๆหรือรู้สึกแปลกๆไปบ้างแต่บทสนทนาโดยรวมถือว่าดีมากแล้วในมุมมองของผมนะครับ

ต่อไปนี้จะเป็นการเล่าประสบการณ์ของผมต่อนิยายเรื่องนี้ซึ่งมีการเปิดเผยเนื้อเรื่องในบางส่วนท่านใดที่ไม่อยากโดนสปอยโปรดหยุดอ่านเพียงแค่ตรงนี้

ปฎิเสธไม่ได้ว่าในตอนแรกที่เห็นนิยายเรื่องนี้ผมแอบคิดในใจว่าควรกดเข้ามาอ่านดีไหมเพราะกลัวว่านิยายเรื่องนี้จะเป็นเพียงนิยายที่เขียนเพื่อสนองนีทคนเขียนเพียงเท่านั้นแต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะเปิดใจให้กับเรื่องนี้ หลังจากอ่านไปได้ 9 ตอน ส่วนตัวผมชอบ Mindset ของผู้เขียนว่า สงครามมันโหดร้ายและทุกสงครามมีการสูญเสีย อีกหนึ่งอย่างที่ผมชอบมาก คือ มีการเล่ากลยุทธ์ในการเข้าตี (กลยุทธ์ในที่นี้คือกลยุทธ์จริงๆ) ยิ่งประกอบกับการบรรยายที่เห็นภาพทำให้ผู้อ่านเข้าถึงฉากนั้นได้ดีมากขึ้น การเขียนเนื้อเรื่องก็ไม่ยืดไม่สั้นให้การเวลากับเรื่องถือว่าดีมากๆ ส่วนในเรื่องของระบบ(ร้านค้าหรือแต้ม)และอุปสรรคก็เป็นเป็นดังข้างบนที่ผมได้พิมพ์ไป เรื่องนี้สัมผัสได้เลยว่าผู้เขียนให้ความสำคัญกับโลจิสติกส์และเสบียงกองทัพจะสู้ต่อไปได้อย่างไรถ้าขาดกระสุนและเสบียงยิ่งประกอบกับแต้มที่มีกำจัดการเสกกระสุนไม่ใช่คำตอบสำหรับศึกระยะยาว อีกหนึ่งอย่างที่ผมชอบคือทหาร(พวกทหารเดินเท้า)ในเรื่องนี้พวกเขามีตัวตนจริงๆและที่สำคัญพวกเขาตายได้จริง