ไวโอเล็ตต้า มัลฟอย แฝดน้องของเดรโกที่คอยวางแผนชักใยทุกๆสิ่งเพื่อคำว่าผู้นำตระกูล

เกิดใหม่ครานี้ขอชิลหน่อยไม่ได้หรืออย่างไร ไยมีแต่เรื่องปวดหัวเข้ามาไม่เว้นวัน ไหนจะฝ่าบาทที่อยู่ดีดีก็มาสนใจข้าอีกเล่า

หลังจากที่หลับลงไปพร้อมกับเพลงหนึ่งที่อินมากจนนอนฟังวนซ้ำทั้งคืน ตื่นมาอีกทีก็ไม่ได้อยู่ในโลกที่เคยรู้จักอีกแล้ว....

เมื่อเจียหลาน ครูสาวหัวโบราณวัย 22 ปี ที่แสนจะรักนวลสงวนตัว พลาดได้เสียกับเมิ่งซี นักเรียนม.ปลายวัย 18 ปี ชายแปลกหน้าผู้หล่อเหลาและปราดเปรื่อง ที่เก็บงำความลับเอาไว้มากมาย

ในวันที่เธออยากมีตัวตน เขากลับบอกว่าผู้หญิงที่เหมาะสมกำลังจะกลับมา และมองความรักของเธอเป็นความรู้สึกไร้ค่า ... เมื่อวันนี้โลกเหวี่ยงเรามาเจอกันอีกครั้ง เธอจึงต้อง ‘ซุก’ สิ่งมีค่าเอาไว้ ไม่ให้เขารับรู้

เกิดใหม่ทั้งที ดันได้เป็นตัวร้ายที่ต้องตายตั้งแต่ตอนที่สาม ส่วนพ่อพระเอกผู้เป็นตัวการก็ตามวอแวไม่เลิกรา ที่ยิ่งกว่าคือดันเจี้ยนยังตามมาโผล่ตรงหน้า ส่วนตัวเขาก็แค่อยากใช้ชีวิตปกติธรรมดาเท่านั้นเอง!

คีรินทร์เข้ามาอยู่ในร่างคู่นอนของตัวร้ายที่กำลังจะถูกเฉดหัวทิ้ง ตอนแรกตั้งใจจะหอบเงินหนีไปอยู่ที่อื่น ทำไมกลายเป็นว่าต้องมาช่วยตัวร้ายเลี้ยงหลานแทน งง

ใครจะไปคิดว่าสายลมอย่างฉันจะต้องไปเจอกับมรสุมครั้งใหญ่ในชีวิต แถมพระเจ้าที่ดูเหมือนจะเกลียดฉันเข้าไส้ ยังส่งผู้ชายมาพร้อมกันถึงสองคน!!! แล้วยังไม่บอกใบ้ฉันสักนิดว่าใครกันแน่คือคนที่ฉันต้องเลือก!!!

ถ้าคู่กัดต้องตื่นมาบนเตียงเดียวกันมันจะเป็นอย่างไรนะ ถ้าสิ่งที่เห็นไม่ได้เป็นแบบที่คิด เราต่างก็ค้นหากันผ่านรสชาติของไวน์ ลิ้มลองจนรู้ว่ารสชาติไหนถึงจะเหมาะกับปลายลิ้นตัวเอง

ลี่หรูถูกฆ่าตายอย่างทรมาน ก่อนลมหายใจสุดท้ายได้หมดลง นางขอให้จดจำผู้ที่พรากชีวิตนางไปให้ได้ ทุกภพ เมื่อดวงวิญญาณถึงสวรรค์ลี่หรูไม่ยอมดื่มน้ำลืมเลือน ชะตาชีวิตต่อจากนั้นจึงมีเพียงความอาฆาตและทุกข์ทน

เธอมีอาชีพเสริมระหว่างเรียนที่นักศึกษาคนอื่นเขาไม่ทำกัน และได้มาเจอกับเขาผู้ชายที่ต้องตกมาอยู่ด้วยกันในสถานะสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย

การที่ติณณภพอกหักอย่างรุนแรงหลังจากความสัมพันธ์ระยะยาวสิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน เขาต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดมานานนับปี หลังจากนั้นติณณภพมีสัมพันธ์ใครพอคิดจะจริงจัง แต่สุดท้ายเป็น “เจ้าสาวที่กลัวฝน”

เสี่ยวจิ่วฮวา นางได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่มีจิตใจริษยา มักใหญ่ใฝ่สูง ไม่เห็นหัวใคร รังแกแม้กระทั่งพี่สาวของตนเอง จนกระทั่งวันที่นางตายอย่างน่าเวทนาทำให้นางได้รู้สำนึกรู้ผิดชอบชั่วดี รู้ถึงสัจธรรมของชีวิต

ต้องตามหาน้องที่มุดวรรณกรรมเพื่อผู้ชายเหมือนวุ่นวายไม่พอ เขาโดนพ่อส่งเข้าวรรรณคดีผิดเรื่องโผล่มาเจอต้นกุหลาบแห้งเหี่ยวใกล้ตายต้นหนึ่ง ก่อนจะรู้ว่าเรื่องบัดซบทั้งหมดที่เจอมา ช่างจิ๊บจ๊อยเหลือเกิน

"สวัสดีครับผมชื่อ ไผ่ ตอนนี้อาศัยอยู่กับตาแก่ในป่า" โป๊ะ! "โอ๊ยยยย! ตาแก่!แจกมะเหงกทำไม เจ็บนะ!" "ใครใช้ให้เอ็งเรียกข้าว่าตาแก่ ข้าพึ่ง 75" "แก่แล้วชัดๆ!" โป๊ะ! "โอ๊ยยยย!!"

หลังจากที่พวกเคโรโระกับดาวเคโรนไป ก็ผ่านมา8ปีแล้ว...กว่าจะรู้ใจตัวเองว่ารักใคร เขาก็จากไปเสียแล้ว...ในเมื่อเราเจอกันอีกฉันจะไม่ปล่อยนายไปอีก...ขอโทษนะที่ให้รอ

“พนักงานใหม่ที่ชื่อราเชลอะไรนั่น ดูเหมือนมันจะชอบคุณเซนนะ นี่มันไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าคุณเซนเขามีแฟนเเล้วอะ”

"อ้ายฉิง" เจ้าช่างแตกต่างจากก่อนหน้านี้มากมายนัก เหตุใดจึงไม่สนใจในตัวข้าสักเพียงนิดเล่า “พี่ลี่หยาง" หลังจากข้าผ่านพ้นความเป็นความตายมาได้ ท่านเป็นสิ่งแรกที่ข้าคิดปล่อยวาง

เดี๋ยวนะ ขอตั้งสติก้าวพลาดตกบันไดเพราะมัวแต่อ่านนิยายในมือถือฟื้นมาอีกทีทำไมชื่อนี้มันคุ้นๆ อ้าวนี่มันชื่อแม่เลี้ยงใจร้าย จาง ซูซินในนิยายเรื่องที่พึ่งคิดจะเท เพราะทนอ่านความร้ายของนางร้ายไม่ไหวใช่มะ