- 36
- 6.95K
- 8
แค่เขาบอกว่า "จำไม่ได้แล้วก็ไม่อยากจะจำ" แค่นั้นแข้งขาที่ยืนอยู่ก็แทบจะทรุดลงตรงนั้น |Mpreg
แค่เขาบอกว่า "จำไม่ได้แล้วก็ไม่อยากจะจำ" แค่นั้นแข้งขาที่ยืนอยู่ก็แทบจะทรุดลงตรงนั้น |Mpreg
พระเอกเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาได้จึงทุ่มเทเวลาที่้หลือทั้งหมดไปกับงานอดิเรกคืแการเล่นเกมจนได้เป็นผู้เล่นระดับเทพได้รับฉายาว่าผู้พิชิตแต่มีเพียงเกมเดียวเท่านั้นที่เขาไม่สามารถเคลียร์ได้นั้นคือ"NSS"
โลกยุคปัจจุบัน" มีเด็กหญิงป่วยนอนอยู่ในโรงพยาบาลได้จากไปอย่างไม่หวนคืน เขาได้เกิดใหม่เป็นลูกคุณหนูในประเทศจีนยุคโบราณเขามีชื่อว่า หลิน ซือเยว่
ปากบอกว่าไม่ แต่หัวใจบอกว่าใช่ ถ้ามัวแต่ปากไม่ตรงกับใจอยู่แบบนี้ละก็ ระวังจะเสียคนที่มึงรักไปโดยไม่รู้ตัว
ซวยเพราะรับลูกกระสุนของคนอื่นจนตายยังไม่พอ ข้ามภพมาได้เพียงคืนเดียวก็โดนวางยาเข้าให้ ไม่ทันไรถูกกล่าวหาว่าเป็นปีศาจ อีกคนอะไรจะดวงซวยขนาดนี้เนี้ย!
"แค่พูดออกมาว่าขอเลิกมันยากใช่ไหม การแอบไปมีคนอื่นมันง่ายกว่าการพูดความจริงเหรอ?"
ผมโดนทำเสน่ห์หรือเปล่า ทำไมผมถึงหลงเขามาก อ๋อ ไม่ได้โดนทำเสน่ห์ แต่โดนของ(ขา)ขาวเล่นงาน
นักโจรกรรมสู่ชาวสวนปลูกผลไม้ใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ในโลกแฟนตาซี// มึงกูท้องกับใครวะ? คำถามปริศนาที่ไม่มีใครตอบได้นอกซะจากเจ้าของร่างที่ตายจากไป แล้วทิ้งปัญหามากมายให้คนหล่อๆอย่างเขาใช้กรรมแทน!
เพ็ญนภาทำสัญญากับระบบเลี้ยงลูกเพื่อย้อนเวลากลับไปในจีนยุค 70 เธอต้องทำภารกิจเพื่อรับรางวัล และต้องรับมือกับสามีทหารที่เพิ่งกลับมาจากความตาย!
เมื่อคุณอา(เพื่อนคุณพ่อ)เขาทั้งดุทั้งเจ้าระเบียบไม่อยู่บ้าน ผู้ใต้ปกครองอย่างน้ำหนึ่งก็จะดีอกดีใจร่าเริงเป็นพิเศษ
เหตุเกิดจากเหล้าไม่กี่แก้ว ทำให้ผมตื่นขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดของชายแปลกหน้า และผมก็แทบช็อก เมื่อได้มารู้ว่าผู้ชายคนนั้น คือพี่ชายของผู้หญิงที่ผมแอบชอบ!!
เมื่อพายุ ชายหนุ่มอายุ18ปีที่พึ่งเข้าสู่มหาวิทยาลัยได้รับระบบที่ในทุกๆวันจะมอบสิ่งของ1ชิ้นหลังจากที่ลงชื่อให้กับเขา ซึ่งสิ่งของพวกนั้นก็จะถูกสุ่มไปตั้งแต่สิ่งของทั่วไปจนถึงสิ่งของที่ไม่คิดว่าจะมีอยู่
หนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ ที่ยังครองสถานะโสดในทะเบียนราษฎร์ แต่กลับต้องมาพลาดให้เด็กที่ไม่ประสาเรื่องเซ็กส์
ชาติที่แล้วโง่เง่ายอมเสียเงินเพื่อคนห่วย ๆ ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาสกลับมาอีกครั้ง ฉันซูหร่วนซีจะทั้งสวยและรวยมากเพื่อตัวเองและคนที่รักฉันอย่างแท้จริง
ขณะที่คนหนึ่งเป็นห่วงกลัวคนรักจะทำงานหนัก แต่อีกคนไม่รู้อะไรเลย เพราะมัวแต่แบ่งเวลาที่เคยใช้ร่วมกันไปให้อีกคนแล้วหลงระเริงว่ามันคือความสุขที่เขาต้องการ “อยากคบกันนักก็ไปเลย อิสระผมคืนให้"
หนานกงเยี่ยนร่ำรวยล้นฟ้า แต่ว่าไม่มีแท่งหยก ข้าจะยอมกล้ำกลืนฝืนทนแต่งกับเขาเรอะ! ไม่! ข้าไม่ยอม! ใครจะอยากได้สามีเป็นขันทีกัน!
ทุกคืนทุกวันที่เขาและเธออยู่ด้วยกัน แต่คงไม่สำคัญไปกว่าคำบัญชา...
“จะคู่นอนหรือนายแบบนู้ด ผมก็ไม่เลือกอะไรทั้งนั้นแหละครับ” #คุณใหญ่ไม่ชอบเด็ก
"ธะ...ธาร อย่า..." รสรินพยายามเปล่งเสียงห้ามเมื่อกลีบปากนุ่มนิ่มเป็นอิสระ แต่เสียงที่ผ่านลอดริมฝีปากออกมามันกระท่อนกระแท่นเต็มที มือน้อยพยายามปัดป่ายผลักใสจมูกเรียวโด่ง
องค์ชายจากต่างแคว้นถูกเลือกให้เป็นองค์ชายบรรณาการไปยังแคว้นอันยิ่งใหญ่ด้วยเพียงเพราะเจ้าตัวไม่เหมือนพี่น้องคนอื่นๆ