หากเขาคือกองไฟ เธอคงเปรียบดั่งแมงเม่า ที่หลงบินเข้าไป เพราะเห็นสว่างสวยดี กว่าเธอจะรู้สึกตัว ก็มอดไหม้แตกสลายกลายเป็นขุยผง เพราะแค้นนี้เขาไม่อาจอภัยให้ได้

ความรักของหนึ่งหนุ่มหนุ่งสาวที่ค่อยๆบ่มความรักมาตั้งแต่เมื่อครั้งนังเป็นเด็ก

เก่งนักใช่มั้ยป้า เดี๋ยวเราเจอกัน

โจว เฟิ่งเจี๋ยหลุดเข้าร่างสาวใช้คนหนึ่งในจวนแม่ทัพ นางต้องเลี้ยงคุณชายที่ถูกทิ้งอยู่ท้ายจวนคนเดียว ก่อนอื่นต้องหาโสมให้เจอสักหัว ว่าแต่ต้นโสมมันเป็นต้นยังไงวะเนี่ย

ถ้างั้นก็เสียใจด้วยแล้วกันนะเกณิกาที่จูบแรกของเธอมันเป็นฉัน!

ปรมาจารย์กระบี่ลืมตาตื่นในร่างของเด็กน้อยผู้น่าสงสารที่ถูกแม่ตัดรากวิญญาณแล้วโยนทิ้งลงหน้าผา ชีวิตใหม่ที่เริ่มต้นด้วยการทำภารกิจนำพากระดูกเหล่าปรมาจารย์ผู้ล่วงลับที่ช่วยเธอไว้กลับบ้านเกิด

หนังสือเล่มนี้ฉันจะเป็นผู้กำหนดความรักด้วยตัวเอง คนรักที่ไม่ซื่อตรงมีหรือจะสู้ขาทองคำที่ซื่อสัตย์

เพราะเขาคือตัวร้ายจึงต้องร้าย “ผู้ใดกล้าแตะสตรีของเฉียนเหว่ยผู้นี้ มันไม่รักชีวิตตัวเองแล้วใช่หรือไม่” แล้วบุรุษตัวร้ายผู้นี้กล้าพูดได้อย่างไรว่านางคือสตรีของเขา ในเมื่อเกลียดชังกันถึงเพียงนี้

“ข้าจะหลั่งโลหิตเพราะสตรีผู้หนึ่ง และสตรีผู้นั้นจะเป็นผู้เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตข้า เป็นหรือตายล้วนขึ้นอยู่กับนาง” นัยน์ตาหงส์เลื่อนมองหญิงงามพลางยกยิ้มมุมปาก “ที่แท้ก็เป็นเจ้า” ในต้นฉบับไม่มีบทนี้นี่นา!

หลังจากหัวใจวายจนเสียชีวิตลง ซูถิงได้ทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่อ่านจนเกือบจบแล้ว คิดว่าตัวเองจะได้เข้ามาอยู่ในร่างนางเอกเมพซู แต่ดันมาอยู่ในร่างของนางร้าย ที่มีครอบครัวและคู่หมั้นเป็นตัวร้ายของเรื่องนี้

ฟางเย่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาไปยังโลกแห่งหนึ่ง โลกที่มีดินแดนต้องห้ามต่างๆ มากมาย และภายในดินแดนต้องห้ามเหล่านั้นต่างก็เป็นโลกที่ฟางเย่คุ้นเคยเป็นอย่างดี

“คุณมาแล้ว เราสองคนมาหย่ากันเถอะ” พูดจบก็พยายามยกมือที่กำหนังสือหย่าที่ลงลายมือชื่อของเธอแล้วยื่นมาตรงหน้า หวังเฮ่อตี้ เขารับไปยังไม่ได้พูดอะไร หลี่รั่วถงก็สิ้นลมหายใจทันที จะทำยังไงดีหล่ะฉู่หรัน..

จุดจบสายนัด จะทำอย่างไรเมื่อมีข้อความแปลกๆ ส่งเข้ามาที่เครื่องของเธอ (เหงาไหม...นัดเย...กันไหมคนสวย...) เธอ เป็นเพียงสาวแว่นสุดเฉิ่ม แม้แต่แฟนก็ยังไม่เคยมี เขา เป็นผู้ชายสุดหื่นที่ชอบพูดเรื่องชวนเสี

ชาติก่อนนางเคยเจ็บช้ำจากการรักตัวร้าย คิดฝันไปว่าความดีจะทำให้เขากลับตัวได้ ท้ายที่สุดจนตายนางยังมีน้ำตานองหน้า แต่เมื่อคิดละทิ้งหัวใจโง่งมในชาตินี้ ตัวร้ายผู้นั้นกลับทำทุกอย่างเพื่อพันธนาการนางไว้!

ราชาปีศาจหลุดจากการโดนกักขังนานถึงพันปี เขาต้องการแก้แค้นศัตรูในอดีตจึงยึดร่างมนุษย์ซึ่งบังเอิญเป็นดาราดัง แต่เป็นดาราต้องท่องบทด้วยเหรอ แสดงละครทำไมมันยากงี้ แถมแฟนคลับยังชอบมารุมล้อม โอ๊ย รำคาญจริง

โจวเวย วิศวกรสาวห้าวสุดติดส์เกิดอุบัติเหตุเครนตกใส่เสียชีวิตกลางไซน์งาน แล้วฟื้นตื่นขึ้นมาในร่างของแม่ดอกบัวขาวนาม ‘โจวเวย’ เฟิงสิงอวิ๋นสามีไร้ใจขับไล่ไสส่งนางให้ไปพักรักษาโรค(ประสาท)ที่บ้านบรรพบุรุษ

เหล้า เป็นเหตุ สังเกตได้ ! ฉันอกหัก เมาไร้สติ ตื่นอีกทีดันโป๊เปลือยอยู่บนเตียงกับ “หัวหน้าทีม” ของตัวเองซะงั้น ..หัวหน้าทีมคะ! รบกวนลืมๆ มันไปเถอะค่าา..

สวีซินทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายที่ตนพึ่งอ่านไป แต่ทะลุมาแล้วก็แล้วไปเถอะ แต่ไหงต้องทะลุเข้ามาอยู่ในร่างยัยดอกบัวขาวที่ทุกคนเกลียดชังด้วยเล่า ไหนจะ 'ระบบซังกะบ้วย' ที่ทำเธอปวดหัวเช้าเย็นอีก

เธอพร้อมจะแก้ไขถ้ามีอะไรที่เคยทำผิด 9ชาติที่เธอเคยผ่านเป็นประสบการณ์ให้เธอมาพอแล้ว

เรื่องในอดีตคุณพ่อหนีไปจากมันไม่ได้หรอกครับ อยากลืมหรอ? ผมไม่ให้ลืมหรอก จะหนีความผิดไปถึงไหนกันครับคุณพ่อ?