เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ก็ตัวหนักไม่เบาเลยนะ" ชายหนุ่มบ่นพึมพำแล้วยิ้มออกมา เขาค่อยๆว่างเธอนอนลงบนโซฟา ตัวโปรดของเขา "กินเหล้าเก่งขึ้นนะเนี้ย" ขุนเขื่อนปัดไรผมที่เต็มใบหน้าของหญิงสาวอย่างเบามือกลัวว่า

“ก็พี่ไม่ชอบผู้หญิง แสดงว่าไม่นอนกับผู้หญิงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ลองนอนกับผู้ชายดูล่ะ เพื่อนยอดเยี่ยมสุด ๆ เลยนะสนใจเปล่า”

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เมื่อชายหนุ่มผู้ชอบการท่องโลกอินเทอร์เน็ต ได้มาเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซี เวทมนต์ มังกร ยุคกลาง เอลฟ์ คนแคระ โว้ววว แต่ชีวิตต้องดิ้นรนเหมือนเดิม อาหารการกินก็ล้าหลังสุดๆ เป็นไงเป็นกัน เพื่อชีวิตสโลว์ไลฟ์

ทุ่มเทไปตั้งมากมาย เสียทั้งตัว เสียทั้งใจ แต่สุดท้าย… ‘นับท้อง! พี่รพีได้ยินไหมคะ‘ ’ท้องกับใคร?’

เสือผู้หญิงอย่างเขาทำผู้หญิงไม่เสร็จ ได้ยังไง? ผมขออีกรอบได้ไหมคุณ รับรองครั้งนี้ไม่เมาแล้วจะเอาจนคุณร้องขอชีวิตเลย

ณ กรุงลอนดอน ค.ศ. 2014 นักร้องหนุ่มประสบรักแรกพบกับนักแสดงสาวดาวรุ่งแห่งยุค กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางความรักที่ไม่ได้โปรยด้วยกลีบกุหลาบ

"เป็นเพื่อนเหี้ยอะไรไร้สาระ กูไม่อยากเป็นเพื่อนกับมึงเเล้ว กูอยากเป็นผัวมึงเว่ย กูอยากได้เป็นเมียมึงเข้าใจกูไหม"

ฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างตัวร้ายที่ไม่มีใครต้องการ พ่อ แม่ พี่ น้อง ต่างให้ความรังเกียจเขาที่สร้างแต่เรื่องไม่เว้นวัน จนทุกคนต่างเลือกที่จะเฉยชากับเขา… แล้วไงอ่ะ คิดว่าเขาต้องการมากนักเหรอ?

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

มีทั้งพลังปราณและความสามารถจากอดีตกาล การเกิดใหม่ครั้งที่สองนี้ จะทำให้‘หลินเฟย’พลิกปฐพีที่มืดดำได้หรือไม่’ !

เพียงเพราะความรักอันไร้ค่าหลี่เฟินเยว่จึงกลายเป็นสตรีร้ายกาจ น้องสาวที่ไว้ใจร่วมมือกับคนที่รักแทงข้างหลังอย่างเลือดเย็น เมื่อได้หวนคืนอีกคราพวกมันจะต้องชดใช้อย่างสาสม

นางคือสตรีที่มีใบหน้างดงามราวเทพธิดา​ แต่เขากลับเรียกนางว่า​ หญิงอัปลักษณ์​ร้อยเล่ห์

ความรักที่หมวยเล็กได้รับเป็นเพียงลมปากของผู้ชายห่วยๆ คนนึง ก็รู้เอาไว้ว่าความรักของเธอที่มีต่อเขามันขาดสะบั้นมานานแล้ว และเยื่อใยบางๆ ก็หมดลงในวันที่เขามองว่าเธอไม่มีตัวตนกับที่นี่อีกต่อไป

ห่างกันสักพัก ก็ไม่ต่างจากการบอกเลิกแค่ไม่ได้พูดมันออกมาเท่านั้น (เป็นเรื่องที่นำมารีไรต์ใหม่นะคะ เดิมชื่อเรื่องว่าร้ายก็รัก แต่ชื่อไปซ้ำกับคนอื่นเลยเปลี่ยนชื่อใหม่)

เพราะความเกลียดชังจากการถูกหักหลังนำพาให้เธอได้ย้อนเวลาเพื่อกลับมาแก้ไขชีวิตรักของเธออีกครั้ง

"นางเหมาะจะเป็นแม่ของหมูในเล้า มากกว่าจะเป็นฮูหยินของข้า"

นงนุชหลงทางเข้าไปอยู่ในสวนป่าผสมของอภิสิทธิ์ พ่อหม้ายลูกติด ที่กำลังต้องการพี่เลี้ยงเด็กมาช่วยดูแลลูกสาวเพราะเขาไม่ว่างดูแล แต่เด็กหญิงเพชรอยากให้เธอเป็นแม่ไม่ใช่พี่เลี้ยง นงนุชจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี

“ชีวิตตกต่ำถึงขั้นนั่งเชิดหน้าทำคอแข็งเหมือนเดิมไม่เป็นแล้วหรือไง หึ!ดวงตาที่หลั่งน้ำตาอยู่นั่นมันอะไร อย่าบอกนะว่าเธอกำลังคิดที่จะใช้ความอ่อนแอจอมปลอมเพื่อเรียกคะแนนสงสารจากฉันน่ะ”

ย้อนเวลามาเป็นเด็กจนๆ แต่ว่านี่มันบังเอิญ?ทุกย่างก้าวที่เธอเดินเหมือนตัวเองเป็นแม่เหล็กดึงดูดทรัพย์ ถ้าไม่แบงค์ปลิวมาติดหน้า ก็เหยียบสร้อยแหวนแบบบังเอิญ เธอเรียกทรัพย์สินเงินทองได้ง่ายๆ แบบนี้น่ะเหรอ