- 15
- 6.16K
- 176
คือนอนขึ้นอืดอยู่ที่แพร่อยู่ดีๆ ไหงตื่นมากูมาอยู่ในร่างของโทมูระได้ล่ะ? แถมมันดูแปลกๆด้วว
คือนอนขึ้นอืดอยู่ที่แพร่อยู่ดีๆ ไหงตื่นมากูมาอยู่ในร่างของโทมูระได้ล่ะ? แถมมันดูแปลกๆด้วว
คนแปลกหน้าที่กำลังแตกสลายสองคนยืนเคียงข้างกันบนสะพานสูงพร้อมดำดิ่งสู่ปรโลก แต่ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆพวกเราจะชักชวนกันมีชีวิตอยู่ต่อเพราะแค่อยากรอดูว่าชวนชมต้นนี้จะออกดอกสีอะไร
ซูหนี่ว์สูญเสียความทรงจำ ทั้งยังมีลูกติดท้องมาด้วย บิดามารดากล่าวว่าสามีของนางตายไปแล้ว แต่เหตุใดคนผู้นี้ถึงได้ยืนกรานหนักแน่นว่าเขาคือสามีของนาง ทั้งยังจะยึดเอาลูกชายที่เลี้ยงมาห้าปีไปเป็นของตนอีก!
ยูคิซากิ คุโรกิ เด็กหนุ่มผู้ได้ฝันเห็นโลกต่างมิติและเทพบรรพกาล ชะตากรรมของเขาที่ต้องเผชิญหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร
'ข้าวเม่า' หนุ่มวิศวะเครื่องกลตื่นขึ้นมาเพราะโดนใครบางคนถีบจนตกเตียงพอเปิดผ้าห่มดูได้เท่านั้นแหละ 'พริกแกง' ก็กรี๊ดออกมาทันที เมาแบบใดถึงตื่นมาอยู่กับเด็กวิศวะเนี่ย กรี๊ดด!! กูไม่อยากได้มึงเป็นผัว!!
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
พรหมลิขิตบันดาลให้พบรัก โชคชะตาประจักษ์ให้พบหน้า ก้าวข้ามภพข้ามผ่านกาลเวลา ให้พบพักตร์ซึ่งกัลยาในดวงใจ
“ ชิบหายล่ะ!ผมดันท้องกับเจ้าพ่อมาเฟียแถมตัวเองยังเป็นแค่บอดิ้การ์ดอีกจะเอาอะไรไปคู่ควรกับเจ้านาย!”
เมื่อชายหนุ่มที่ทะลุมิไปโลกอื่นแล้ว ได้ทะลุมิติกลับมาในโลกเดิมของตัวเอง หากแต่ได้รู้ว่าที่แท้แล้วโลกเดิมนี้เป็นนิยายเรื่องหนึ่ง ทั้งยังมีตัวเองเป็นตัวร้ายที่ตายอนาถในตอนจบ
ผิวหยาบ ผมกระด้าง ขนแขนขนหน้าแข้งแข็งเหมือนขนหมูป่า ขนอกกับขนตูดก็รกครึ้ม เอวไม่บางแต่ขย้ำเต็มไม้เต็มมือ….กูชอบแบบนี้เหรอวะ?
“พี่ธีขา” “หืม!” จู่ๆคนข้างตัวก็ส่งเสียงเรียกหวานจนชายหนุ่มต้องหันมามองว่าใช่จริงๆรึเปล่า “โกรธอะไรอีกแล้วละคะ” “เปล่านี่”
เจแคนต้องออกจากวงการบันเทิงไปสองปีเพราะสัญญาที่ไม่เป็นธรรม แต่ถึงอย่างนั้นก็ทิ้งเวทีไปไม่ได้ การเข้าร่วมรายการเซอไวเวิลค้นหาไอดอลจึงเป็นโอกาสครั้งใหม่ที่เขาจะได้กลับไปยืนใต้แสงไฟอีกครั้ง
ในสายตาคนภายนอก 'โจวอิ๋น' เป็นแค่ผู้ไร้พลังที่น่าดูถูกเย้ยหยัน ทว่าจริง ๆ แล้วเขากลับมีทักษะเหนือมนุษย์ที่ทำให้คุยกับสิ่งมีชีวิตทุกประเภทได้ กระทั่งไวรัสซอมบี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
เพราะความผิดพลาดแท้ๆ ทำให้ทะลุมิติมาเกิดใหม่แถมมีสามีสุดหล่อและลูกแฝดสุดน่ารัก แต่ตัวนางนั้นสิน่าชังนัก
ตายแล้วมาสิงร่างผู้อื่นก็แล้วไปเถิด ชาวบ้านรังเกียจก็แล้วไปเถิด แต่เหตุใดในบ้านจึงมีหัวไชเท้าคลุกฝุ่นผอมแห้งหนึ่งหัวด้วยเล่า ข้าอยากใช้ชีวิตเกียจคร้านไปวัน ๆ เท่านั้น
เธอถูกพวกคนชั่วมายังดินแดนแห่งนี้ เพื่อแลกเปลี่ยนตัวเธอกับบางสิ่ง เธอจึงตกเป็นสมบัติของเขา ชายผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพรานทะเลทรายที่โหดเหี้ยม แค่ได้พบหน้ากันเธอรู้สึกเหมือนมีบางสิ่ง มาฉกฉวยหัวใจดวงน้อยไป
สุดท้ายมนุษย์ก็สามารถใช้ชีวิตร่วมกับดันเจี้ยน ส่วนฮันเตอร์กลายเป็นอาชีพทรงอำนาจ ทุกคนคิดว่านี่แหละคือตอนจบของนิยายแนวฮันเตอร์ แต่ความจริงมันไม่ได้สวยงามขนาดนั้นหรอกนะครับ...
“ไอ้คนปากหมา อย่าเข้ามานะ” “ที่ครอบครัวเธออยู่สุขสบายอย่างทุกวันนี้ก็ไม่ใช่เพราะไอ้คนปากหมาคนนี้หรือไง!”
อยู่ ๆ ก็ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายลูก 3 เธอมาพร้อมกับระบบมิติทำภารกิจแลกของและแต้ม ในสายตาคนอื่นเธอคือนางร้ายที่สกปรกซกมก ทุกคนจะอย่างไรก็ช่าง เธอขอดูแลเจ้าก้อนแป้งทั้ง 3 ให้ดีก็พอ...
จูจื้อโหยวเชฟสาวสายเปย์โมโหจนหมดสติ ตื่นมาอีกทีก็หลุดไปอยู่ในยุคโบราณเสียแล้ว ยังดีมีระบบสารพัดนึกตกรุ่นติดตัวมาด้วย เมื่อมีของดีอยู่ในมือ ภารกิจปรับปรุงโรงน้ำชาสุดโทรมให้เป็นคาเฟ่สุดปังจึงเกิดขึ้น