เมื่อหญิงสาวจากยุควันสิ้นโลกต้องทะลุมิติไปอยู่ในร่างของคุณหนูตระกูลใหญ่ ถึงนางจะเป็นหญิงแกร่ง แต่จะต้องเหน็ดเหนื่อยทำไมเล่า ในเมื่อบีบน้ำตาเล่นละครเรียกร้องความเห็นใจสบายกว่ากันเยอะ!

อีโดซู เด็กหนุ่มผู้ลี้ภัยที่ทำการฟื้นคืนชีพคนไข้ด้วยพลังวิเศษที่มิอาจให้ใครล่วงรู้ได้

“ถ้าไม่พอใจ มากกว่าเงินก็ให้ได้ ยกเว้นฐานะเมีย…เฮียให้ไม่ได้”

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยาย แต่นางกลับได้รับบทเป็นตัวประกอบที่มีบทเพียงฉากเดียว ใครสน!! ในเมื่อฉันรู้อนาคต!! ข้าวยากหมากแพงหรือ? ฉันรู้ล่วงหน้าจ้ะ! กู้ลี่ถิงผู้นี้จะเขียนบทใหม่ของชีวิตด้วยตัวเอง!!

เขาถูกจองจำ ตัดสินประหารทั้งที่บริสุทธิ์ แต่เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง กลับพบว่าตนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 15 ปีก่อน สิ่งที่เขาจะลงมือทำนั่นคือ...

" ข้าชอบอยู่ใกล้คนงามยิ่งนัก "

ชินอ๋องไม่ได้เป็นคนวิปลาส(คนบ้า) แต่เป็นคนเฮงซวย!

หากมัวแต่นั่งเสียใจ แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปแก้แค้น

โอกาสครั้งที่สองที่ไม่ได้มีมาบ่อยๆ (?) จะปล่อยไปเฉยๆไม่ได้! แต่จะช่วยคนที่เกลียดยังไงให้คนเข้าใจว่ายังเกลียดอยู่กันล่ะ... ฉับพลันมนุษย์สองคนที่อยู่คนละฟากของเมืองก็ถอนหายใจพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

ชาติก่อนนางทำเขาโกรธ​แค้นจนถูกลากเข้าวังไปบำเรอ พอย้อน​เวลา​กลับมา​จึงคิดใหม่ทำใหม่ ประจบเอาใจหวังให้เขาละเว้นชีวิต แต่ดันถูกเขาหาว่าเสแสร้ง เขารู้ได้ยังไงว่านางเสแสร้ง นางก็แสดงออกแนบเนียนสุดๆ แล้วนะ

นิยายรักดราม่า

แฮกเกอร์ทหารจากหน่วยพิเศษของรัฐบาลจากศตวรรษที่ 22 เสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่ช่วยเหลือนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะซึ่งเป็นน้องชาย วิญญาณของเธอย้อนเวลากลับมาเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวยากจนคนหนึ่งในมิติคู่ขนาน

เรียกลุงอยู่ได้ เดี๋ยวก็จับทำป้าให้เดินไม่ไหวไปสามวันซะเลย!!!!

เมื่อชีวิตในไฮสคูลของ คิท เด็กหนุ่มร่าเริงผู้ไม่เก่งทั้งเรียนและกีฬา แต่เต็มไปด้วยความฝันจะเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ได้พบกับ ชิน เพื่อนร่วมชั้นที่เก่งทุกด้าน ที่จะมาช่วยติว แต่ชินนั้นดูดเย็นชาและเข้าถึงยาก

เมื่อด็อกเตอร์ชาวไทยที่วิจัยเรื่องโลกคู่ขนานมาทั้งชีวิต ได้หลุดเข้าไปในดินแดนที่เต็มไปด้วยอันตราย มอนสเตอร์ เวทมนตร์ และสิ่งที่ไม่คุ้นเคย การพัฒนาทักษะการต่อสู้เท่านั้นที่จะทำให้รอดและมีโอกาสกลับบ้าน

ในเมื่อมาแล้ว... ยอมรับแล้วฉันก็ยินดีทำทุกอย่างเพื่อเปลี่ยนบทสรุปของตัวประกอบในนิยาย... ให้จบสวยหรูในชีวิตจริงให้ได้

"เล็กๆ มีไว้ใช้ ใหญ่ๆ มีไว้โชว์" [จอร์นxเชน]

"บัดซบ!แม่มึงสิตัวร้าย"ปาหนังสือลงกับพื้นอย่างโมโห เห็นได้ชัดว่านิยายเรื่องนี้มันบัดซบ โอเชี่ยนไม่ยอมเป็นตัวร้ายแน่ส่วนไอ้พระเอกคนนั้นนะมันเป็นพ่อของลูกเขา สีเทียน!ออดอ้อนแล้วปอกลอกสมบัติป่ะป๊ามันเลย

“เวลาตกฟากใครเขาให้กันง่าย ๆ ล่ะอีโง่ กูบอกเลยว่ามึงกำลังจะเจอของใหญ่” “จ้ะ! พ่อหมอ ใบบัวก็คิดว่าคงจะใหญ่มาก นี่ขนาดมองแค่ตานะ ถ้าจับด้วยมือน่าจะใหญ่กว่าที่เห็น”