- 31
- 482
- 0
"สัญญาได้ไหม? จะไม่มีคำว่าเลิกระหว่างเรา" "ทิ้งกันไปแล้ว จะกลับมาอีกทำไม?" เพราะรักครั้งแรกฝังใจเสมอ หากจะมีโอกาสอีกสักครั้งจะขอแก้ตัวและรักคุณอีกสักครั้งได้ไหม
"สัญญาได้ไหม? จะไม่มีคำว่าเลิกระหว่างเรา" "ทิ้งกันไปแล้ว จะกลับมาอีกทำไม?" เพราะรักครั้งแรกฝังใจเสมอ หากจะมีโอกาสอีกสักครั้งจะขอแก้ตัวและรักคุณอีกสักครั้งได้ไหม
อวี่ทู่กระต่ายจอมซนผู้ไม่เคยก้าวย่างเข้ามาในแดนเทพ แต่นางกลับถูกผู้เฒ่าจันทราจับตัวมาด้วยความไม่เต็มใจ "ดวงจันทร์ที่ท่านรักจะต้องปั่นป่วนด้วยน้ำมือข้าไม่เชื่อก็คอยดู!"
นายมันเป็นเสือผู้หญิง สาวตรึม มั่วสาวไปเรื่อย มีสาวควงไม่ซ้ำหน้า แต่มาทำให้รู้สึกดีแล้วจากไปแบบนี้มันน่าซัดหน้าคนจริงๆ แทนที่จะสนใจสาวข้างห้องมาสนใจฉัน(ผม)ก่อนไหมไอ่บ้า!
หลินซิงอีหญิงสาวที่เพียบพร้อมทุกอย่างในชีวิต ไม่ว่าจะฐานะหรือหน้าที่การงาน เธอได้อ่านนิยายที่เพื่อนรักแนะนำให้อ่านแก้เบื่อเพราะตัวร้ายชื่อแซ่เหมือนกันกับเธอ จากนั้นเธอก็เริ่มฝันถึงเรื่องราวมากมาย
สตรีอ้วนวัย30ปีในยุคปัจจุบัน สู่ร่างสตรีผอมบางอายุ14ในยุคโบราณ จากคุณหนูใหญ่ในเมืองหลวง กลับถูกตัดออกจากวงค์ตระกูล เพียงเพราะแผนร้ายของน้องสาวตัวเอง
ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน
หยางจื้อซีเป็นผู้ที่ได้มีโอกาสเกิดใหม่ถึงสองครั้งด้วยกัน แต่ทว่าไม่มีครั้งไหนที่บ้านไม่จน ในบ้านไม่มีคนป่วยบ้านที่แสนทรุดโทรมและผุพังการเกิดใหม่แต่ละครั้งเหมือนบททดสอบของชีวิต เหมือนเล่นเกมเอาชีวิตรอด
ฮุยซานางได้สิ้นใจและทะลุมิติไปยังยุคสองพัน นางได้ใช้ชีวิตที่นั่นจนแก่เฒ่า คราแรกก็คิดว่าจะได้ดับสูญอย่างธรรมดา ที่ไหนได้นางดันกลับมายังโลกเดิมเสียนี่! "ชาตินี้ข้าจะร่ำรวยให้จงได้!"
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
เธอกระโดดน้ำตายเพราะถูกจับให้แต่งงานอยู่กินกับคนใบ้ เคราะห์ดีที่ไม่ตายแต่ได้ความทรงจำชาติก่อนมาแทน จึงได้รู้ว่าตนเองเป็นเพียงตัวประกอบไร้สมองในนิยายยุค70 แล้วจะคีพบทไปทำไมล่ะ! แหกมันเลยสิ! #มีE-BOOK
อะไรนะ !!! ท่านพี่จะหย่ากับข้า และให้ข้ากับลูกออกไปจากตระกูล แต่จะให้เงินข้า 1,000 ตำลึงเงินหรือ ? ได้ .... เช่นนั้น พวกท่านจงจำคำของข้าไว้ด้วยว่า หญิงหม้ายอย่างข้า จะมีความสุขให้ดู
เพื่อแก้ไขชะตา ‘สตรีที่ร้ายกาจ’ ภารกิจช่วยเหลือมารดาจึงบังเกิดขึ้น “ข้าจะหลีกหนีบุรุษไร้หัวใจ กับตระกูลเฮงซวยให้จงได้”
จางอันอันนักเขียนนิยายจะทำอย่างไรเมื่อเธอต้องตกตายมาอยู่ในร่างของเด็กหญิงวัยสี่ขวบของตระกูลบัณฑิตผู้ตกอับจากการเขียนของตน "รู้อย่างนี้เขียนให้รวยไปเลยก็ดี จะได้ไม่ต้องเหนื่อย" อันอันได้แต่คิด
หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้าย 'หลิวเยี่ยนจื่อ' ในนิยายที่มีชะตากรรมอย่างน่าอนาถ หากรักพระเอกแล้วต้องตาย สู้มูฟออนหาผู้ใหม่มิดีกว่ารึ
ตื่นมาก็เห็นใบหย่าที่รอการเซ็นชื่ออยู่ในมือ ร่างเดิมฆ่าตัวตายเพียงเพราะไม่ต้องการหย่ากับสามีไม่มีสมองคนนั้น ทำไมต้องตายด้วยในเมื่ออยากหย่านักเซี่ยหลูก็จะหย่าให้ จะได้ไปเสวยสุขกับชู้รักได้สมใจ
ถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีผู้โดนสามีมอบหนังสือหย่าแล้วอย่างไร…..ชาตินี้ข้าจะเป็นม่ายสาวผู้มีแต่คนอิจฉาตาร้อนผ่าวให้ดู
เมื่อเธอย้อนอดีตไปอยู่ในร่างของเด็กสาวชาวนา ที่ต้องรับบทภรรยาของชายพิการ เธอจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไรเมื่อไปอยู่บ้านสามีแค่สองวัน ก็ต้องแยกบ้านไปอยู่กระท่อมเชิงเขา โดยไม่มีอะไรติดมือไปเลยแม้แต่ชิ้นเดียว
เมื่อความเจ้าเล่ห์กินไม่อิ่มของปลาฉลามที่ตะกละอยากจะลิ้มลองเสือขึ้นมาแต่กลับกลายจะโดนเสือจับกินแทนซะนี่ ความวุ่นวายของร้านกาแฟcontemporary cafe และป้ารังสุดห้าวที่ต้องคอยกำหลาบหลานสุดแสบ
เธอเข้ามาอยู่ในร่างของเซี่ยเหมยลี่ หญิงสาวผู้อาภัพที่ถูกเพื่อนรักแย่งสามีไปนอนกกต่อหน้าต่อตา ซ้ำร้ายยังเป็นลูกสะใภ้ที่ครอบครัวไม่ปลื้มอีก..หย่าสิคะ จะมัวรออะไร
มู่อันเหมยชาติก่อนเธอหนีการแต่งงานเพียงเพราะคิดว่า ว่าที่สามีนั้นเป็นเพียงอดีตนักโทษ แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลาย หลังจากที่รู้ว่าชายคนรักที่เธอหนีตามไปกลับยัดเยียดคำว่าเมียน้อยให้เธอ โดยที่เธอไม่รู้ตัว