ชาติก่อนเธอเป็นเพียงวิญญาณที่ทำได้แค่ติดตามอยู่ข้างกายเขาผู้โดดเดี่ยวและน่าสงสาร แต่โชคชะตาได้นำพาเธอกลับมาอีกครั้งในคืนวันแต่งงาน ครั้งนี้เธอจะใช้อ้อมกอดของตัวเองปกป้องเขาไม่ให้ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป

เพราะทะเลาะกับพ่อเรื่องพี่ชายเธอจึงวิ่งออกจากบ้านตอนที่จะข้ามถนนคงถึงคราวซวย เธอถูกรถชนตายคาที่ พอลืมตาอีกทีก็มาอยู่ในยุคจีนโบราณแถมครอบครัวก็ยากจน เธอต้องช่วยให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้นให้ได้

“นอนไหมครับ” เขาถามพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ ท่านั่งไขว่ห้าง เอียงน้อย ๆ แล้ววาดแขนคล้ายรอให้เธออิงซบ โคตรเชื้อเชิญให้เธอตอบว่า นอนค่ะ! แต่เธอจะตอบตกลงง่าย ๆ ได้ยังไง กระทั่งเขาถามว่า “คุณไม่อยากค้างกับผม"

เสี่ยวเหยา สัตวแพทย์สาวที่ได้ข้ามมาอยู่ในโลกที่มีผู้ฝึกปราณและสัตว์อสูร

ดินแดนโบราณสุดงดงามในวัฒนธรรมประเพณีที่คุ้นเคย พวกเขาและเธอรอให้ไปร่วมเดินทางและเติบโตในดินแดนแห่งนี้ด้วยกัน หวังว่าจะพบกัน ณ สุวรรณภูมิ

จริงสิ! พระเอกต้องเป็นของนางเอก ส่วนนางร้ายอย่างข้าไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรแล้วหนิ...

ทั้งกายใจของนางล้วนทุ่มเทมอบแด่เขาจนหมดสิ้น แม้ถูกเขาหมางเมินใส่นับครั้งไม่ถ้วน นางคอยเฝ้าทนุถนอมความรักที่มีต่อเขาเสียยิ่งกว่าสิ่งใด สุดท้ายกลับไขว่คว้าได้เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น

“...เจ็บแค่นี้ถึงกับลุกไม่ขึ้นเชียว? อย่าลืมสิ ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านเมืองศิวิไลซ์ รอบตัวคุณจะได้มีแต่ผู้ชายหน้าโง่คอยล้อมหน้าล้อมหลัง แต่ที่นี่คือป่า ผมมีให้แค่ เสือ สิงห์ กระทิง และก็แรด!” “ผู้กอง!!”

หลังวันไหว้เจ้าเธอทะลุมิติมาสู่ร่างอ่อนแอในยุคจีนโบราณนี้อย่างน่าประหลาด ญาติพี่น้องที่ไม่ใช่เซฟโซนเช่นนี้ อย่าคิดว่าจะรังแกกันได้ง่ายๆอีกต่อไป

มาอยู่ในร่างมารดาที่เดิมต้องตายไปแล้วของนางร้ายตัวฉกาจในนิยายเรื่องหนึ่ง สตรีที่งามล่มเมืองหากแต่มีสามีผู้ชั่วร้าย แล้วหญิงสาวที่ไม่เคยมีลูกเช่นนางต้องเลี้ยงดูเด็กคนนี้อย่างไร? ให้ตายเถอะ!

พระราชทานสมรสองค์หญิงปัญญาอ่อนแต่รูปโฉมงามล่มเมืองกับอ๋องต่างแซ่ผู้ได้ชื่อว่าอ๋องปีศาจช่างน่าตกใจ ใครจะรู้นี่คือข้อตกลงระหว่างสาวงามกับปีศาจ "สิบปีก่อนท่านสัญญาจะพาข้าออกจากวังนี้ข้ามาทวงสัญญานั้น"

ใครว่า 'ตำหนักเย็น' ไม่น่าอยู่กัน ข้านี่แหละจะเปลี่ยนที่นี่ให้เป็นสวรรค์บนดิน พวกเจ้าต่างหากที่ต้องพากันอิจฉาที่ไม่มีปัญญาเข้ามาอยู่ที่นี่ได้!

เพราะนางพรากชีวิตคนรักของเขาไป นางจึงต้องชดใช้ด้วยทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ แม้แต่สวรรค์ก็ยังกลั่นแกล้งนางให้ต้องพบกับความพลัดพราก รอคอยจนกว่าดวงใจจะหวนคืน "ลูกข้า ! ลูกข้ามีสองคน ลูกข้าอยู่ที่ใด"

เซียนกระรอกน้อยแสนขี้เกียจถูกดูดเข้าไปในมิติโดยบังเอิญ ระบบสั่งให้รับบทเป็นนางร้ายที่มีจุดจบไม่สวย ดวงตากลมโตมองตาแบ๊วใส่ระบบที่เอาแต่พล่ามไม่หยุด ปากขยับเคี้ยวขนมเพลิดเพลินยิ่งนัก (ฮา+น่ารัก)

‘ระบบอัจฉริยะปาลาลา’ พร้อมสร้างความหรรษา อร่อยล้ำค่าให้ทั่วท้องทุ่งยุคจีนโบราณ แม่ใจทรามผู้นี้จะกลายเป็นเซฟที่ดี เอ้ย แม่ที่ดีเพื่อลูกชายให้ได้!

กิ่งศัลยแพทย์ผู้มากความสามารถทะลุมิติมาเกิดใหม่ในชนบทจีนโบราณ ซ้ำยังบังเอิญได้รับตำรายามาจากบิดามารดาคนใหม่จนทำให้นางกลางเป็นหมอยาที่อายุน้อยที่สุดนามว่าหลินหว่านผู้เริ่มต้มยารักษาไข้ได้ตั้งแต่สี่หนาว

'ความทรงจำแห่งอนาคตและพลังแห่งหงส์ทรราชได้หลอมรวมเข้ากับหนึ่งสตรีผู้อ่อนแอ' "เป็นท่านมิใช่หรือที่ทอดทิ้งข้า แล้ววันนี้กล้าดีอย่างไรแบกหน้ามาทวงบุญคุณจากข้าผู้นี้!!"

"นายทำแบบนี้ ฉันถามนายจริงๆ เถอะ นายเคยเห็นฉันเป็นเพื่อนนายไหม" "ก็ไม่คิดอยากเป็นเพื่อนตั้งแต่แรก" "นายหมายความว่าไง" "หายโง่เมื่อไหร่ก็จะรู้เองแหละ"

คนหนึ่งทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวอบอุ่น อีกคนทำทุกทางเพื่อหลุดพ้นจากพันธาการ

หมอผียุคใหม่อย่าง อินทัช ถูกเวลาดึงกลับให้มาต่อสู้กับความเลวร้ายในสมัย อยุธยา ได้ยังไงกัน! แต่ภายใต้ความเลวร้ายเหล่านั้น มันทำให้เขาได้พบกับ ภูรินทร์ ผู้ที่คอยแต่จะทำให้หัวใจเขาสั่นไหว