- 96
- 62.08K
- 171
ว่าจะเต๊าะเล่น ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ เขาดันน่ารักจนอยากได้จริงซะงั้น
ว่าจะเต๊าะเล่น ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ เขาดันน่ารักจนอยากได้จริงซะงั้น
เกิดใหม่ในยุคโบราณเอาตัวรอดได้จนเติบโต นางตั้งใจแต่งสามีเพื่อความสุขสบายทว่ากลับฝันเห็นอนาคตว่าบุรุษที่ตนต้องแต่งด้วยจะหยิบยื่นความตายมาให้ สามีภรรยาร่วมเป็นตายกับผีน่ะสิ ต้องรีบแยกบ้านกันเท่านั้น!
บุพเพไม่ได้ออกอาละวาดหรอก มีแต่ฉันนี่แหละอาละวาดของฉันเอง
เป็นสตรีมเมอร์อยู่ดีๆ ผมก็หาเรื่องให้ตัวเองไม่หยุด "ถ้ากูจีบนีลติด กูยอมสตรีมเปิดหน้าเลย" "มึงพูดแล้วนะ"
สัญญาว่าจ้างแต่งงานระหว่างอินทัชกับคิรินมีเพียงข้อเดียว คือ คิรินห้ามรักเขา แต่แม่ม แก้ผ้าอ่อยฉ่ำ นัวเนียก็ที่หนึ่ง เปย์ก็ที่หนึ่ง แบบนี้แล้ว...ใครสงสารคิรินบ้าง!!!
หลังจากที่ตายไปหลี่ซือซือนักแสดงสาวก็ได้พบกับเทพแห่งชะตาและสัตว์เทพพยัคฆ์ขาว นางได้รับการฝึกฝนวิชาจากเทพชะตาไม่ว่าจะเป็นการปรุงโอสถ พลังปราณและพลังยุทธ์ต่างๆ
ในเมื่อนางเป็นคนดีแล้วไม่มีใครชมชอบ เช่นนั้นก็ได้นางจะร้ายให้ถึงที่สุดกลับมาคราวนี้เจ้าจะต้องพังพินาศ !!
เธอเคยโง่อยู่ข้างกายเขานานถึงเจ็ดปีจนกระทั่งพบว่าเขานอกใจ หลายปีต่อมา ในวันที่หมั้นกันเพราะธุรกิจ เขาก็ยังเอาหน้าไปซุกอกหญิงอื่น แล้วเขาจะมาหึง มาง้อ มาเว้าวอนเธอด้วยหน้าหมา ๆ แบบนั้นทำหอกอะไร!?
เจ้าขวัญ สาวสวยรวยทรัพย์ จุดศูนย์รวมความเฟอร์เฟค ชายใดเห็นต้องหลงรัก แต่ใช้ไม่ได้กับ ปราณนต์ ที่บอกว่าเธอน่ารำคาญและน่าเบื่อ อยากถอนหมั้นใช่ไหม? ได้! แล้วอย่ามาง้อคนสวยละกัน
ก่อนตายได้รู้ว่าถูกหักหลังจากคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานด้วยไม่พอ คนที่เป็นชู้รักชายชั่วยังเป็นเพื่อนสนิทของเธออีก แต่ก็คงไม่เท่ารู้ว่าตัวเองหลุดมาเข้าร่างหญิงสติไม่ดีแล้วได้สามีเป็นชายอัปลักษณ์
อวี่ทู่กระต่ายจอมซนผู้ไม่เคยก้าวย่างเข้ามาในแดนเทพ แต่นางกลับถูกผู้เฒ่าจันทราจับตัวมาด้วยความไม่เต็มใจ "ดวงจันทร์ที่ท่านรักจะต้องปั่นป่วนด้วยน้ำมือข้าไม่เชื่อก็คอยดู!"
บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
“ถ้าไม่อยากเป็นเพื่อน...งั้นมาเป็นแฟนก็ได้นะ เราไม่ว่า”
เขาถูกจับแต่งงานเพราะเรื่องฉาวโฉ่ ส่วนเธอนั้นไม่กล้าขัดผู้มีพระคุณจึงเป็นจุดเริ่มต้นของ 'ทะเบียนสมรส'
มีคำกล่าวว่าพบกันครั้งแรกคือความบังเอิญ ครั้งที่สองคือโชคชะตา ครั้งที่สามคือพรหมลิขิต แล้วการพบกัน 3 ครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ ควรนิยามว่าอะไร?
หลังจากทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อย จ้าวเยี่ยนฟางก็ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายที่เพื่อนสนิทของนางแต่ง แถมชะตากรรมของนางร้ายผู้นี้ก็เลวร้ายยิ่งนัก
"มีอะไร?" "หนู หนูอยากเป็นเด็กคุณค่ะ"
"สเปคของผู้ชายในอุดมคติของฉันอย่างนั้นเหรอคะ ค่อนข้างเป็นเรื่องไกลตัวไปสักหน่อยในตอนนี้ พริ้งชอบคนที่สูง ตี๋ ขายาว เเล้วก็ดูดี" นั่นเป็นบทสัมภาษณ์ของเธอเมื่อตอนอายุ 20
ตัวผมที่เป็นโอตาคุฮีโร่ได้เสียชีวิตลงหลังจากช่วยชีวิตเด็กสาวคนนึงหลังจากนั้นเหมือนผมจะได้รับโอกาสอีกครั้งเพราะงั้นครั้งนี้ละผมจะทำตามความฝันตัวเองให้ได้
เจอหน้ากันในรอบสี่ปี ไม่มีคำทักทายที่ดีกว่า "เราเลิกกันแล้ว" จริงดิ?