เมื่อราชินีอย่างเธอถูกกดดันให้ต้องแต่งงาน ปฏิบัติการลักพาตัวว่าที่พระสวามีจึงเกิดขึ้น

อวาลอนดินแดนแห่งหนึ่งในจักรวาลอันไกลโพ้นที่ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยความสวยงามและแสงแห่งสันติภาพบัดนี้ มันเป็นไปด้วยเลือดและเถ้าธุลี

เมื่อนักแสดงสาวดันทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างตัวประกอบฝ่ายร้ายที่ตายตอนกลางเรื่อง คนอื่นทะลุมิติมามีแต่บุรุษมารุมรักรุมชอบ แต่นางกลับถูกทั้งตัวร้ายทั้งพระเอกหมายหัว เอะอะเป็นต้องจับนางไปขังคุกไปทรมาน

เพราะอุบัติเหตุทำให้เขามาโผล่ในช่วงปลายยุค 60 ทั้งยังเข้ามาอยู่ในร่างของคนที่มีชื่อแซ่เดียวกันเขากับด้วย แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาของโจวซิงเฉิงคนเดิมจะไม่ดี เพราะไม่เพียงจะขาพิการแต่พ่อแม่แท้ๆกลับทอดทิ้ง

วันแรกของการสวมร่าง เซี่ยซือเหยาสามารถพลิกวิกฤตที่เจ้าของร่างคนเก่าก่อเอาไว้ให้เป็นมหันตภัยได้อย่างน่าทึ่ง!

จะให้ผมรอคุณนักผจญภัยอีกนานแค่ไหนก็รอได้ แต่คุณลงดันเจี้ยนไป3เดือนแล้วยังไม่กลับมา จะให้ผมทำยังไงเล่า สกิลผมก็มีแต่การประเมินไอเท็มเท่านั้นแหละ จะไปสู้ใครได้

เมื่อหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอมีลูกตัวน้อยที่ต้องเลี้ยงดู ส่วนเขากลับมาทวงสิทธิความเป็นพ่อ "ทำไมเธอถึงไม่บอกว่าท้อง?"

“อย่าให้ฉันต้องร้าย เพราะเธออาจจะรับไม่ไหว”

เกมที่ฉันเคยเล่น จะไม่มีทางให้มันจบแบบฮาเร็มเป็นอันขาด

'จูบแรก' เขย่าโลกสีเทาที่เต็มไปด้วยห่ากระสุนทั้งใบ ให้กลายเป็นหวานละไมและเร่าร้อนด้วย 'รัก'

"ต่อไปเราใช้ชีวิตกันแค่สองคนแม่ลูกก็พอนะลูก มีแค่สองคนเราก็มีความสุขได้เหมือนกัน" ....ในขณะที่หนิงซินคิดจะปิดใจ แต่เธอก็ได้พบกับตัวร้ายที่รักเธอ...เธอจะทิ้งเค้าไป...หรือจะรักในสิ่งที่เค้าเป็น

เธอเป็น ของตาย ที่เขายกให้เป็นคนโปรด

"จะไปยากอะไร ถ้าเฮียตาย ม่านก็แค่หาผัวใหม่" หาผัวใหม่?

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

คาเรน ยอมขึ้นมาบนโลกมนุษย์ที่ตนบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนาเพื่อตามตัวน้องชายงี่เง่าที่หนีออกจากบ้านไปตามตื้อผู้ชายเฮงซวยกลับ ...แต่ก่อนจะได้เจอน้องชายตัวดี กลับได้เจอมนุษย์นิสัยประหลาดเข้าเสียอย่างนั้น?

ชาติที่แล้วเธอถูกคนที่รักทำร้ายจนมีจุดจบไม่ดี ชาตินี้คนพวกนั้นอย่าได้หวังจะทำร้ายเธอได้อีก

"เอาจริงหรอเนี่ยแค่เดินตกลงไปในหลุมที่ลึกโคตรๆแล้วก็มาโผล่ที่นี่เนี่ยนะ!!" [ของขวัญในการข้ามโลกผลปีศาจซิมไบโอต] "อย่างน้อยก็เบิ้ลชื่อให้เหมือนผลปีศาจปกติหน่อยสิ!!"

ปิลันหทัยเพิ่งรู้ทีหลังว่าสามีเลือกแต่งงานกับเธอเพียงเพราะต้องการลืมผู้หญิงที่เขารักหมดหัวใจ ในเมื่อเขาไม่เคยรักและหลอกใช้เธอเหมือนของเล่นที่ไร้ความรู้สึก ก็หย่ากันซะให้จบๆ "หย่าก็ดี พี่เบื่อจะทนแล้ว"

ปีสองเขาขอนอนกับฉัน “ถ้าฉันแก้งานให้ แล้วเธอยอมแก้อย่างอื่นไหมล่ะ” สามปีถัดมาฉันผลักไสเขาอออกจากชีวิต “ดารินลูกใคร?” “ใครทำก็ลูกคนนั้นสิ!” เขาไม่เชื่อว่านั่นคือลูก ฉันจึงปล่อยเขาไปในทางที่เขาเลือก

พระราชทานสมรสองค์หญิงปัญญาอ่อนแต่รูปโฉมงามล่มเมืองกับอ๋องต่างแซ่ผู้ได้ชื่อว่าอ๋องปีศาจช่างน่าตกใจ ใครจะรู้นี่คือข้อตกลงระหว่างสาวงามกับปีศาจ "สิบปีก่อนท่านสัญญาจะพาข้าออกจากวังนี้ข้ามาทวงสัญญานั้น"