ความรัก มีหลายรูปแบบ บางทีความสัมพันธ์อาจไม่ต้องจบด้วยการครองคู่เสมอไป… หนึ่งคนเจ็บอีกสามคนก็เจ็บ!

เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีชีวิตปกติแต่โชคร้ายที่เขาเป็นโรคหัวใจและเสียชีวิตแต่เขาก็ได้มาโผล่ในสถานที่ๆแปลง ชะตากรรมของเด็กหนุ่มจะเป็นยังไงโปรดติดตามชมได้เลย

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อนางถูกเพื่อนสนิทกับแฟนหลอกลวงและหักหลังจนทำให้นางต้องพบกับจุดจบที่ไม่มีใครหลีกหนีพ้นลง ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ขอให้นางได้พบกับครอบครัวที่อบอุ่น มีแต่คนจริงใจด้วยเถิด

"ท่านแม่ ฮือๆ ท่านแม่ช่วยอาจารย์ด้วยนะขอรับ ท่านแม่อาจารย์เลือดเต็มตัวไปหมดเลย ฮือๆ" ถิงถิงเห็นน้ำตาลูกชายรู้สึกปวดใจยิ่งนัก ลูกชายนางไม่เคยร้องไห้หนักขนาดนี้มาก่อนนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และอาจารย์

เมื่อเฮดว๊ากสุดโหดของวิศวะค้นพบความลับของยายเฉิ่มที่เป็นคู่กัดตนเองเข้าโดยบังเอิญ จึงนำมาเป็นข้ออ้าง พอได้ใกล้ชิดกันเป็นเขาที่หวั่นไหว แต่เขากลับปากหมากับเธอไว้เยอะนี่สิ จะทำยังไงต่อไปเพื่อให้ได้ใจเธอ

จากท่านหญิงผู้สูงศักดิ์ธิดาอ๋อง ชะตาชีวิตผกผันต้องกลายเป็นนักโทษประหาร ทว่านั่นไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด ที่น่าแปลกก็คือนางที่สมควรตายกลับกลายเป็นสตรีชนบท ทั้งยังได้สามีและลูกฝาแฝดมาอีกด้วย

"แล้วใครขอให้เธอมาจีบล่ะ"

“ลำพังก็อดมื้อกินมื้ออยู่แล้ว ข้าจะต้องเลี้ยงดูเจ้าหัวผักกาดน้อยนี่อีกรึ!”

เมื่อนางย้อนเวลามาเป็นตัวกาลกิณีที่ถูกเขาตามล่า แต่เขาเลือกที่จะตามล่าหรือจะพิทักษ์นางกัน

ปลายจมูกคมกดลงที่พวงแก้มเนียนใสพร้อมกับสูดดมความหอมเข้าเต็มปอด “ฉันจะเลี้ยงเธอให้โตกว่านี้ แล้วค่อยเชือด” มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์

จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์มาจากคำว่าเพื่อนแล้วมันจะเลื่อนสถานะเป็นอย่างอื่นแทนได้หรือไม่มาลุ้นความรักของคนทั้งสองไปด้วยกัน

ก็เเค่เมียที่ได้มาจากการเดิมพันกูไม่เห็นว่ามันจะมีค่าเเละน่ายกย่องตรงไหน นอกซะจากจะเอาไว้ทำหน้าที่บนเตียง

เธอก็แค่นักอ่านที่หลงใหลในนิยายอิโรติก แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าจะตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับพระเอกในฐานะนางร้ายที่เขาเกลียดแสนเกลียด!

หยางเฟยอวี่มองนางด้วยดวงตาลุ่มลึก "พี่คิดว่าพี่โดนวางยา" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า เอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าของนางอย่างแผ่วเบาแล้วหยุดลงที่ริมฝีปากบาง "ช่วยพี่ได้หรือไม่"

กินบะหมี่อยู่ข้างทางดี ๆ ก็ทะลุมิติเข้ามาในนิยายของเพื่อนรักเสียแล้ว ในเมื่อฟ้าลิขิตเอาไว้เช่นนี้ หยางจื่อก็ต้องยอมแต่โดยดี แต่นางจะไม่ยอมเล่นตามบทบาทที่ได้รับหรอกนะ บทท่านน้าอะไรนั่นนางแสนดีเกินไป

ชอบพี่เป้มาสี่ปี ตามตื๊อจนเขารำคาญ ไล่ทุกวันจนยอมตัดใจ แต่พอจะไปจริงๆ... “เออ ไอ้พี่เป้มันไล่ แต่ขอโทษที พอดีชื่อ 'เปเป้' อะ” เขาเป็นอะไรของเขาเนี่ย!

การผจญภัยของหนุ่มน้อยหน้าซื่อตาใส ผู้เจียมตัวว่าเก่งเป็นอันดับสองของทุกศาสตร์วิชาในโลก ไม่ว่ามีเรื่องตื่นเต้นที่ไหนเป็นต้องเห็นเงาร่างหมอนี่ทุกครั้งไป พับผ่าสิ!

“ฉันขยาดเธอชะมัด เลิกตามมายุ่งวุ่นวายได้แล้ว” นายเป็นพูดแบบนั้นเองนะ ต่อให้มานั่งคุกเข่าอ้อนวอนก็คิดเสียแล้วหรอว่าฉันจะยอมให้อภัย

ศิษย์พี่ ต่อให้ข้าจะถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีวิปลาส แต่ข้าจะใช้ความสามารถ(อันน้อยนิด)ดูแลท่านเอง มิติส่วนตัวไม่ต้อง พลังวิเศษไม่ต้อง ของวิเศษก็ไม่ต้อง เพราะข้าไม่มีไงล่ะปัดโถ่!