- 165
- 24.31K
- 17
เจียวซิ่นยิยยอมถูกป้ายความผิดเพราะน้องสาวอยากแต่งให้องค์ชายสี่ ผู้ใดจะทำอันใดก็ทำไป ขอให้นางอยู่เลี้ยงม้าเหงื่อโลหิตก็พอ แต่องค์ชายเก้าผู้เสเพลกลับใช้ราชโองการเปล่าเพื่อรั้งนางเอาไว้กับตัวเอง
เจียวซิ่นยิยยอมถูกป้ายความผิดเพราะน้องสาวอยากแต่งให้องค์ชายสี่ ผู้ใดจะทำอันใดก็ทำไป ขอให้นางอยู่เลี้ยงม้าเหงื่อโลหิตก็พอ แต่องค์ชายเก้าผู้เสเพลกลับใช้ราชโองการเปล่าเพื่อรั้งนางเอาไว้กับตัวเอง
เฟยเทียนต้องการภรรยาที่เพียบพร้อมสำหรับไว้เชิดหน้าชูตายามที่เขาได้ขึ้นเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป จึงตกลงแต่งงานกับตระกูลเก่าแก่คุณหนูลูกผู้ดีเก่า แต่หญิงสาวที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าเจอกันก็สร้างเรื่องปวดหัวแล้ว
วันที่ฉันวิ่งตามนายกลับวิ่งหนีไป แล้ววันนี้นายกลับมาในชีวิตฉันอีกทำไม ที่ผ่านมาฉันยังเจ็บไม่พออีกเหรอ
หลังจากได้ช่วยคนจมน้ำจนตนเองตาย นางได้เกิดใหม่เป็นนางร้ายในนิยายเรื่องดัง ตอนอ่านว่าเกลียดพระนางของเรื่องมากแล้ว แต่พอได้เป็นนางร้ายกลับเกลียดยิ่งกว่า นางไม่ยินยอมตายเช่นในนิยายเป็นอันขาด
คนหนึ่งก็ปากแซ่บไม่ยอมคน อีกคนหนึ่งก็ชอบกวนได้ตลอดเวลา “กรี๊ดด! ไอ้เด็กบ้า ไอ้โรคจิ.ต นายมาจับน.มฉันทำไม” “พี่จะโวยวายทำไมเนี่ยผมจับโดนน.มพี่ที่ไหน จับโดนแต่ฟองน้ำทั้งนั้น”
เมื่อหญิงสาวต่างยุคจะต้องมาตายเพราะหักโหมงานหนักและทำให้นางมาเกิดใหม่ในร่างของนางร้ายในนิยาย ทว่าต้องการมีชีวิตที่สงบสุขนางจึงถอนหมั้นกับอ๋องสี่แต่เขากลับไม่ถอนหมั้นอีกทั้งผูกมัดนางมาเป็นสตรีอุ่นเตียง
เหวินจิ่งซูแต่งเข้าตำหนักตงกงตามราชโองการฝ่าบาท สามีแต่งตั้งนางเป็นชายาเอกทว่ายามขึ้นครองราชย์กลับยกชายารองที่เขาพึงใจขึ้นเป็นฮองเฮา ส่วนนางได้เป็นกุ้ยเฟยตำหนักรกร้างชีวิตยากลำบากแสนรันทดจนตาย
เพื่อให้พ้นจากคำสาป ฟู่เหอที่เกิดใหม่ภพแล้วภพเล่า ได้พบกับจิตรกรหนุ่ม…เหอหมิงคนนั้นกลายเป็นความผูกพันที่ยากจะตัดขาด ไม่ว่าจะเพราะคำสาปหรือโชคชะตาที่นำพามาพบกัน ผมสัญญา...ไม่ว่าชาติไหนๆก็จะตามไปรัก
พันดาวต้องตายด้วยน้ำมือตัวร้ายอย่างเฟยหลงเพราะอย่างนั้นจึงต้องหนีเขาไปให้ไกล แต่ทำไมตัวร้ายอย่างเขาถึงยังตามติดเธอไม่เลิกอย่างนี้! แล้วจากนี้เธอจะรอดชีวิตจากเขาได้อย่างไร!
อย่าบอกรักข้าในวันที่สายไป เพราะแก้วที่มันร้าว ไม่อาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
ปฐมบทของเรื่องราวแห่งมิตรภาพ ความรัก ความฝัน ดนตรี และความวุ่นวาย
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
"บัดซบ!แม่มึงสิตัวร้าย"ปาหนังสือลงกับพื้นอย่างโมโห เห็นได้ชัดว่านิยายเรื่องนี้มันบัดซบ โอเชี่ยนไม่ยอมเป็นตัวร้ายแน่ส่วนไอ้พระเอกคนนั้นนะมันเป็นพ่อของลูกเขา สีเทียน!ออดอ้อนแล้วปอกลอกสมบัติป่ะป๊ามันเลย
ถ้าไม่อยากมีจุดจบเดียวกับนิยาย ห้ามเดินไปตามเส้นเรื่องเดิม! "สามี…ไม่ฆ่าผมได้ไหม"
แต่งงานได้หนึ่งเดือนสามีต้องออกรบ ขาดการติดต่อไปนับสิบปี กลับมาอีกทีพร้อมภรรยาสุดที่รักและลูกอีกสองคน หักหลังกันไม่พอ ยังกล้ามาวางแผนยึดเอาสินเดิมและกิจการของนางไปเสวยสุขกันอีก ครั้งนี้ได้เห็นดีกันแน่
ทะลุมาทั้งทีดันกลายเป็นภรรยาแสนชังของสามีซะงั้น ไม่พอยังจะมีเต้าหูเหม็นก้อนหนึ่งมาให้เลี้ยงดูอีก แล้วเธอจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากก้มหน้ารับแล้วเล่นบทเมียและแม่ต่อไป!
ทำไมสวรรค์ช่างใจร้ายนัก อุตส่าห์อธิษฐานขอพรในวันเกิดให้ได้เจอผู้หล่อๆ ที่อบอุ่นแสนดีเหมือนพระเอกในนิยาย แต่กลับส่งตัวร้ายมาให้เธอแทน
เพื่อให้ได้แต่งงานกับเซี่ยอวิ๋นหลาน ฉินซูเมิ่งเลือกใช้กลอุบายสุดโต่ง วางยาใส่เขาจนได้เป็นฮูหยินแม่ทัพดั่งใจปรารถนา แต่ทว่าการกระทำของนางครานี้ กลับต้องแลกมาด้วยความเกลียดชังจากสามีผู้เป็นที่รัก
จากอดีตนักล่าซอมบี้ในวันสิ้นโลกต้องผันตัวเป็นสาวน้อยชาวไร่สุดแกร่งที่ต้องช่วยแม่และน้องสาวให้รอดพ้นจากญาติพี่น้องมหาภัยและความยากจน เปิดธุรกิจร่ำรวยใหญ่โตเอาให้เหลือกินเหลือใช้ไปทั้งชาติ!