"ชีวิตที่คอยมี[ระบบ]ป้อนรางวัลให้เนี่ย มันน่าภูมิใจงั้นเหรอ?"เมื่อชีวิตยังไงก็ไม่มีทางล้มเหลว ความพยายามจะมีค่าอะไร? บอสที่บรรลุได้เช่นนั้น ก็ได้ย้อนเวลากลับมา เพื่อจะสร้างชีวิตใหม่ของตัวเอง!

ของอะไรที่ถูกยัดเยียดมาให้ย่อมไม่มีคุณค่า… เธอเองก็เช่นกัน

คุณทำงานเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายไปทำไม ในเมื่อผัวอย่างผมเป็นความมั่นคงให้คุณได้

เมื่อเจ้าเรือนแห่งเผ่าภูยอเยี่ยงเมฆกับตะวัน ต้องติดตามพระอาจารย์ไปธุดงค์ทั่วสารทิศเพื่อสั่งสมประสบการณ์ แลฝึกวิชาอาคม พวกเขาจักทำเช่นไรเมื่อต้องเจอกับอาถรรพ์แห่งป่า แลต้องรับมือกับแม่หญิงผู้ลึกลับ

เธอถูกตัดสัมพันธ์ ในวันที่จะบอกว่าท้อง!

แต่งจดทะเบียนกับเขา รักทุ่มเทแต่ถูกมองเป็นเมียร้ายไร้ค่า สุดท้ายโดนฆ่าตายอย่างโดดเดี่ยว ฟื้นกลับมาก็ยังเป็นได้แค่นางร้ายสู้ผู้หญิงอื่นไม่ได้ แต่หนนี้เธอตั้งท้องและขอหย่า ไม่เอาแล้วสามีเฮงซวย

พอกันทีกับการรักเขาข้างเดียว ตลอดเจ็ดปีที่เธอเดินตามเขา เพื่อขอความรักจากผู้ชายที่ไม่เคยมองเธอเป็นอย่างอื่นนอกจากตัวร้าย

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

จู่ ๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นเด็กสาวร้ายกาจ ที่ใครเห็นก็เบือนหน้าหนี ถ้าอย่างนั้นเธอจะพาครอบครัวร่ำรายให้คนอิจฉาไปเลย แต่อย่าคิดว่าเธอจะทิ้งคำว่าตัวร้ายกาจประจำหมู่บ้านไปละเพราะว่าใครร้ายมาเธอจะร้ายกลับให้ดู

บทสุดท้ายของนางร้ายคือไม่เหลืออะไร แต่ในเมื่อนิยายเรื่องนี้จบแล้ว พระเอก-นางเอกที่เหมาะกันแบบผีเน่าโลงผุก็ได้กันไปแล้ว คราวนี้ก็ถึงเวลาของนางร้าย 'ฉันจะกลับมาเฉิดฉายอีกครั้ง!'

นางคือบุตรสาวของอนุที่ไร้สิทธิ์ไร้เสียง อยู่เรือนท้ายคฤหาสน์หลังใหญ่ ทว่าหลังฟื้นขึ้นมาจากความตายนางก็เปลี่ยนไป จนยากที่ผู้ใดจะต่อกรได้อีก

เมื่อถูกลดสถานะจากคู่หมั้น เหลือแค่ 'คนเคยคุ้น' ทำให้การอยู่ต่อไม่น่าจดจำเท่าการจากไป ผกายดาวจึงเลือกยืนมองเขาจากที่ของเธอ กับลูกที่เขาไม่เคยรู้ว่ากำลังจะเกิดมา

"ท่านแม่ ฮือๆ ท่านแม่ช่วยอาจารย์ด้วยนะขอรับ ท่านแม่อาจารย์เลือดเต็มตัวไปหมดเลย ฮือๆ" ถิงถิงเห็นน้ำตาลูกชายรู้สึกปวดใจยิ่งนัก ลูกชายนางไม่เคยร้องไห้หนักขนาดนี้มาก่อนนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และอาจารย์

เอเดน ลูกครึ่งอังกฤษ โปรตุเกส เกิดมามีการมองเห็นของเขาก็กว้างไกลกว่าคนทั่วไปมากชนิดที่ว่าสามารถมองเห็นได้ทั่วทั้งสนามฟุตบอล โดยไม่ต้องหันหลังไปมองด้วยซ้ำ . . . . . 'เฮ้อ~ เมื่อจะได้เล่นตำแหน่งที่ถนัด'

ในวันที่ปภังกรและคู่หมั้นสาวไปแจกข้าวสารที่โรงเจ ได้มีผู้หญิงท้องแก่ใกล้คลอดมารับของแจกด้วย เขาคงจะไม่หัวใจเต้นแรงขนาดนี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อดีตนางบำเรอที่เขาเลี้ยงไว้… ตกอับขนาดนี้เลยเหรอ

"ฉันอยากมีลูก ทุกอย่างจะได้จบ ๆ" เป็นคำพูดที่ฉันเผลอพูดออกมาตอนเมา ส่วนเขาก็ตอบกลับมาสั้นง่ายแต่ได้ใจความ "ผมช่วยไหม ?"

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เมื่อคำสาปปริศนาดึงนักร้องผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องรัก ให้ต้องมาติดอยู่กับแฟนคลับจอมจิตนาการ ณ ดินแดนแห่งความตาย แม้เขาจะไม่ค่อยเต็มใจแต่ก็ต้องจำใจจับมือกันเพื่อหาทางกลับโลกมนุษย์

อยู่เป็นโสดก็ดีอยู่แล้ว…เหตุไฉนถึงได้ต้องตาต้องใจท่านเจ้าคุณพิสมัยเข้าได้วะนี่ แล้วไอ้กรุ่นผู้นี้จักทำเยี่ยงไร…ให้ท่านเจ้าคุณพิสมัยจับทำเมียเรอะ เริ่มคิดไม่ตกแล้ว..ไอ้กรุ่นเอ๊ย..

ตัวอย่างความปากแจ๋ว “พวกมึงจำคำกูไว้ให้ดี กับน้องคนนี้ฟินแค่ไหนไอ้คินทร์ก็ไม่กินซ้ำ”