“ทุกการกระทำมีราคาที่ต้องจ่าย” เธอได้ในสิ่งที่เรียกร้อง เขาย่อมต้องได้สิทธิ์ตามที่เธอนำเสนอมาให้คุ้มค่าคุ้มราคาเช่นเดียวกัน

เรื่องราวของความรักที่หวานและมั่นคงของผู้ชายเย็นชาคนหนึ่งที่มีให้กับหญิงสาวที่เขารัก

เฉิ่มแล้วไง ฉันนี่ไง เมียมาเฟีย

"ผมไม่โง่ให้ใครจับทำผัวหรอก!" "อย่าห่วงไปเลยค่ะคุณแสน เพราะฉันเองก็ไม่เคยอยากได้ผู้ชายชื่อศตวรรษเป็นสามี!" "นภัสสร!"

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

เธอเป็นได้มากที่สุดก็แค่น้องสาวเพื่อน

"โง่มากถึงขนาดไม่รู้เลยเหรอม่านไหม ผู้ชายเวลามันอยากเอาจนหน้ามืดน่ะ มันก็พูดได้ทุกอย่างนั่นแหละ" "คุณปราณ!"

เพราะความมึนเมาเธอเลยหลวมตัวรับคำท้าจากเพื่อนสนิทให้ไปจีบผูชาย งานนี้ไม่ธรรมดาเพราะผู้ชายที่ว่าดันมีฉายา 'แก๊งเจ้าพ่อวันไนท์' แต่เกมนี้คนที่แพ้ต้องไม่ใช่สลิลแน่ เพราะว่าเธอจะไม่แพ้ต้องชนะเท่านั้น

ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน เธอก็เป็นได้แค่ "ของตาย" หรือแค่สินค้าทางธุรกิจสำหรับเขา

ยิมโน นักเขียนสาวผู้ประสบความสำเร็จที่รู้สึกหมดไฟ เดินทางไปรีสอร์ตเงียบสงบติดทะเลและได้พบกับแอสโตร ผู้มีอดีตเจ็บปวดและหลงใหลในกระบองเพชร เธอเรียนรู้จากเขาถึงความแข็งแกร่งและค้นพบแรงบันดาลใจใหม่ในชีวิต

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เพราะครอบครัวทั้งสองเคยให้คำมั่นสัญญากันไว้ว่าโตมาต้องได้แต่งงานกัน ฉะนั้นเธอและเขาจำต้องแต่งงานกันด้วยเหตุจำเป็นทั้งที่ไม่ได้รักกัน...

ไอ้ที่ไม่ยอมก็ยอมทุกอย่าง ไอ้ที่ว่าไม่มีวันรัก ก็อาจรักปานจะขาดใจตายเลยก็ได้

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

เราต่างล้วนเคยแอบรักใครสักคน ยามที่กายใจระอุร้อนแทบหลอมละลาย

เมื่อหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอมีลูกตัวน้อยที่ต้องเลี้ยงดู ส่วนเขากลับมาทวงสิทธิความเป็นพ่อ "ทำไมเธอถึงไม่บอกว่าท้อง?"

เธอพยาบาลสาว โสด ซิง ดันไปมี one night stand กับเพื่อนเก่าในงานวันเลี้ยงรุ่นสมัยมัธยมปลาย แถมเขายังเป็นคนที่เธออยากหลีกหนีมาตลอดชีวิต นับตั้งแต่ใจกล้าหน้าด้านไปสารภาพรักกับเขาก่อนจะเรียนจบแค่ 2 วัน

ดวงตาคมสวยจ้องมองดวงตาทรงเม็ดชิ่งงดงามที่เขาหลงใหล แสงระยิบระยับในแววตาของนางเป็นสิ่งที่เขาอยากทะนุถนอมเอาไว้ "จือเออร์..ข้ารักเจ้า" นางคลี่ยิ้มงดงามชวนหลงใหล กระซิบอ่อนหวาน “ลู่หยาง..ข้าก็รักท่าน“

เพราะความโลภเลยทำให้คนเราไม่รู้จักคำว่าผิดชอบชั่วดี เฉกเช่นเดียวกับครอบครัวของเด็กหญิงปิ่นมุก เด็กน้อยวัยเพียง15ปีเท่านั้นที่ต้องมาเป็นคนรับกรรในเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ก่อ

ใครสอนให้เธอกล้าอ้างตัวเป็นเมียฉัน / คิดเองได้ค่ะไม่ต้องสอน เฮียมาร์คควรดีใจนะที่พิมยอมรับผู้ชายนิสัยแย่มีดีแค่หล่อแบบเฮียเป็นสามี