- 88
- 50.44K
- 130
เขาคือลูกชายเจ้าของบริษัท เธอคือพนักงานที่จับพลัดจับผลูได้มาสอนงานให้เขา เธอหวังแค่ให้เขาตั้งใจเรียนรู้งาน ส่วนเขาหวังแค่จะได้แอ้มเธอ
เขาคือลูกชายเจ้าของบริษัท เธอคือพนักงานที่จับพลัดจับผลูได้มาสอนงานให้เขา เธอหวังแค่ให้เขาตั้งใจเรียนรู้งาน ส่วนเขาหวังแค่จะได้แอ้มเธอ
ไอ้ที่ไม่ยอมก็ยอมทุกอย่าง ไอ้ที่ว่าไม่มีวันรัก ก็อาจรักปานจะขาดใจตายเลยก็ได้
ความสัมพันธ์ของเราไม่มีคำนิยาม ไม่มีสถานะ แต่เธอก็ยังพลาด...ที่เผลอใจให้เขา “ซิงเราพี่ก็ได้ไป หัวใจเราก็ยกให้พี่ไปตั้งนานแล้ว ถ้าเราไม่คบกับพี่จะให้เราไปคบกับใคร”
"เร็วๆ นี้หนูจะเจอโชคหล่นทับ แถมเป็นโชคใหญ่ซะด้วย" "หนูจะถูกลอตเตอรี่เหรอคะ รางวัลที่หนึ่งเหรอคะ" "ยิ่งกว่ารางวัลที่หนึ่ง" ยิ่งกว่ารางวัลที่หนึ่งก็คือรางวัลที่หนึ่งยี่สิบใบน่ะสิ!
'ช่วยไม่ได้นะมิลิน ฉันพยายามแล้วที่จะอดทน แต่เธอก็เป็นคนทำให้ฉันตบะแตกเอง หึ! ในเมื่อตอนนี้เป็นของฉันอย่างสมบูรณ์แล้ว ต่อไปนี้ก็อย่าหวังว่าชีวิตเธอจะได้รับกับความอิสระอีก มิลิน!'
“เฮียควรจะรู้สึกยังไง เมื่อคุณแม่บอกว่าเฮียกำลังจะมีหลาน ทั้งที่เฮียเป็นพ่อ”
บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
ก็เพราะทำตัวแบบนี้ใครจะไปรักลง… นอนเอากันทุกคืนบอกไม่รัก เฮียคิงส์คนเฮงซวย!!
เลขาฯคนใหม่นี้ นอกจากจะมีพฤติกรรมแปลกๆ แล้ว ยังจ้องลูกชายตัวน้อยของเขาตาเป็นมัน มีพิรุธชัดๆ!!
"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!
'ต้องตายเเล้วเกิดใหม่เท่านั้น โชคลาภมาหาและที่สำคัญ...ผัวรักผัวหลงหัวปักผัวปำเชียวล่ะ' เธอไม่คิดไม่ฝันว่าคำทักจากสัปเหร่อในวัยเด็กตอนนั้นจะเกิดขึ้นจริง...
เขา ผู้ชายเอาแต่ใจ เจอหน้ากันทีไรก็ชอบกวนประสาท พูดจาร้ายกาจ ชอบทำให้เธอโมโห แต่ก็เป็นเขา คนที่ช่วยเธอทุกครั้งเมื่อเจอเรื่องเดือดร้อน เราสองคนเหมือนมีแรงดึดดูดเข้าหากัน
เธอเคยโง่อยู่ข้างกายเขานานถึงเจ็ดปีจนกระทั่งพบว่าเขานอกใจ หลายปีต่อมา ในวันที่หมั้นกันเพราะธุรกิจ เขาก็ยังเอาหน้าไปซุกอกหญิงอื่น แล้วเขาจะมาหึง มาง้อ มาเว้าวอนเธอด้วยหน้าหมา ๆ แบบนั้นทำหอกอะไร!?
ไม่มีวันไหนที่ผึ้งไม่มาหา ไม่ส่งข้าว ส่งน้ำ ร้อยพวงมาลัยสวยๆ มาให้ ไม่เคยเลย พี่เข้มไม่เคยเห็นความดีของผึ้งสักนิดเลย!
บางทีพระเจ้าอาจลิขิตให้เธอเกิดวันที่หนึ่งเมษา ที่มีนิคเนมเก๋ๆ ว่า April Fools วันที่เรื่องจริงกลายเป็นเรื่องโจ๊ก สับขาหลอกจนแยกไม่ออกไหนจริงไหนเล่น สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเมษา เอกการละคร :)
คาสโนว่าอย่างเขาไม่เคยตกหลุมรักใคร จนกระทั่งมาพบเธอ
ว่าจะเต๊าะเล่น ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ เขาดันน่ารักจนอยากได้จริงซะงั้น
ถ้าจะอยู่ด้วยกัน อย่าแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ อย่าแสดงตัวออกนอกหน้าว่าเป็นอะไรกัน อย่างี่เง่าเพราะฉันไม่ชอบ คำพูดของฉันถือว่าเป็นสิทธิ์ขาด ห้ามแย้ง ห้ามเถียง ห้ามดื้อ
“แม่คิณณ์โสดนะ” ผินหน้าไปสบตากันครู่หนึ่ง คณินก็หันกลับไปมองถนนพลางพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด “บอกไว้เฉย ๆ เผื่ออยากจีบ”
เธอคือน้องสาวของเพื่อนที่ทำเขาใจสั่นทุกครั้งที่เจอหน้ากัน “อย่ายิ้มบ่อย” “ทำไมคะ?” “ไม่ชอบให้ใครมอง...หวง”