- 223
- 834
- 0
เซียวเป่ยจะไม่ทนกับหลิงซิวซืออีกต่อไป เขานอกใจเธอทั้งๆ ที่ยังแต่งงานกันอยู่ เธอต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่แต่เขากลับพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อทำลายเธอ เธอจึงตัดสินใจสู้กลับเพื่อแย่งชิงทุกอย่าง!
เซียวเป่ยจะไม่ทนกับหลิงซิวซืออีกต่อไป เขานอกใจเธอทั้งๆ ที่ยังแต่งงานกันอยู่ เธอต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่แต่เขากลับพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อทำลายเธอ เธอจึงตัดสินใจสู้กลับเพื่อแย่งชิงทุกอย่าง!
จากคุณหนูสูงศักดิ์ถูกส่งมาเป็นเมียเชลยของสามีที่ไม่เคยเห็นหน้ารู้แต่เพียงว่าเขาเป็นแม่ทัพผู้โหดเหี้ยม ถูกส่งมาอยู่ท้ายจวนเพราะแม่สามีไม่ปลื้มยังคิดหาลูกสะใภ้ที่เหมาะสมและพร้อมที่จะเตะโด่งนางออกมา
กิรณาตั้งใจจะหอบลูกไปก่อนที่ดลภัทรจะย้ายกลับมาเมืองไทย เธอไม่ต้องการให้เขาได้เจอลูก เธอกลัวว่าเขาจะแสดงท่าทางรังเกียจลูกของเธอ เธอกลัวว่ามันจะกลายเป็นภาพจำที่เลวร้ายฝังอยู่ในหัวใจดวงน้อย...
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างนางร้ายของนิยายที่ตัวเองแต่ง แต่ตอนจบก็ต้องตายด้วยน้ำมือของพระรองที่แสนเย็นชา( ใครจะไปยอมหล่ะชีวิตที่เหลือนี้ฉันต้องรักษามันไว้ให้ดี ดังนั้นฉันต้องช่วยให้เขาสมหวังในความรักให้ได้ )
ตัดสินใจแต่งงานกับชายที่ไม่ได้รักเหมือนตกนรกทั้งเป็น เมื่อย้อนเวลากลับมาอีกครั้งเธอขอเป็นคนเลือกทางเดินชีวิตใหม่ของเธอเอง เมื่อได้ร้ายเธอจะร้ายให้ถึงที่สุด 4 คน เลิฟ
หลังชีวิตแรกเสิ่นเชียนเกอรู้ว่าตนเป็นตัวประกอบในนิยายเล่มหนึ่งเท่านั้น ในที่สุดนางก็ได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่ แต่จะเป็นอย่างไร ? หากครานี้นางมีกระถางดอกไม้วิเศษที่สามารถสั่งสมโชคลาภติดตัวมาด้วย
แพทย์หญิงวัยกลางคนทำงานหนักจนตายไป แต่นางกลับทะลุมิติมาอยู่ในจีนยุคโบราณ แถมยังโดนบ้านของสามีบังคับให้นางหย่าอีก แต่อยู่ๆก็มีหน้าจอระบบสัมผัสโผล่มา เอาล่ะ นางจะใช้สิ่งนี้แหละเพื่อความร่ำรวย !!
เมื่อคนที่แอบรักและเป็นรักแรก คือเจ้าของร้านกาแฟข้างมหาลัยและดันเป็นผู้หญิงซะงั้น แล้วแฟนอีกคนล่ะจะทำยังไง
ถ้านายโกรธที่ฉันเอาเปรียบนายตอนโดนวางยากระตุ้นฮีท งั้นก็เอาแบบนี้แล้วกัน ตอนนี้ฉันโดนวางยากระตุ้นรัทเหมือนกัน เชิญนายเอาเปรียบฉันให้สาแก่ใจนายไปเลย
"เมื่อไหร่จะหย่ากับเฮียสักที" นั่นคือประโยคแรกที่ผัวตัวดีเอ่ยออกมา ตั้งแต่ก้าวเท้าพ้นขอบประตูอำเภอ หลังจากเธอกับเขาไปจดทะเบียนสมรสด้วยกัน
“เด็ก… ยังอยู่ในท้องหนูใช่ไหม”
เขาจะยังส่งเสียเลี้ยงดูเธอในฐานะเมียลับๆ ตราบเท่าที่เธอยังถือกฎเพียงข้อเดียวที่เขาตั้งขึ้น นั่นคือการอยู่แค่ในที่ที่เขาให้อยู่...ที่ที่ไม่มีวันจะถูกรัก
จากคุณหนูท้ายจวนไร้ความสำคัญผู้หนึ่ง สู่การเป็นนายท่านอสรพิษไร้นามที่ทุกคนต้องหวั่นเกรง
จอมยุทธหญิงผู้เก่งกาจที่อยากท่องเที่ยวในโลกแห่งยุทธภพแต่ฟ้าไม่รู้นึกครึ้มสิ่งใดผ่าเธอจนกระทั่งลืมตาตื่นขึ้นโลกก็เปลี่ยนไปแล้ว....
"ดารัณก็แค่... ของเล่นยามเหงา เด็กบ้านนอกใจแตกนอนด้วยแล้วก็ให้ค่าขนม กูไม่คิดจริงจังหรอก" ฝ่ามือเรียวจับหน้าท้องที่กำลังมีชีวิตเล็กๆอยู่ด้านใน จดจำทุกถ้อยคำไว้ไม่เคยลืม พอกันทีรักของคนใจร้าย
กำลังฝึกทำอาหารเพื่อเข้าแข่งขันอยู่ดีดีกลายเป็นแม่ลูกสองของยัยเด็กผอมแห้งไปเสียได้ หลานสาวที่ย่าไม่รัก พ่อไม่ไยดี แม่คนเก่าไม่ใส่ใจ เช่นนั้นมารดาผู้นี้จะปรุงอาหารเลิศรสให้พวกเจ้าอวบอ้วนให้ดู
ไหนว่าโคม่าความจำเสื่อม ไหนว่าเสียลูกในท้องไปแล้ว… ถ้างั้นทำไมเจ้าเด็กแก้มยุ้ยนี้ถึงเรียกเธอว่า 'แม่' แถมชื่อของเด็กยังแฝงความนัยที่เหมือนข่มเขาอยู่ในที... มันหมายความว่าอย่างไรกัน?
เมื่อแพทย์ทหารทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตกอับที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นบุตรีของขุนนางต้องโทษร้ายแรง
เมื่อเด็กขายพวงมาลัย ต้องกลายมาเป็นพี่เลี้ยงเด็ก เขาไม่สามารถถอนตัวจากงานนี้ได้เลย ไม่ใช่เพียงเพราะค่าตอบแทนที่มหาศาล แต่เป็นเพราะการที่เขาดันพลาดไปล่วงรู้ความลับขอบผู้ว่าจ้างต่างหาก
หลังจบคดีการตายของคนรักเก่า เพชรก็ไม่เหลือหัวใจให้ผู้หญิงคนไหนอีกเลยจนเกิดเหตุการณ์หนึ่ง ทำให้เขาต้องจำใจแต่งงานกับไพลิน การแต่งงานที่เกิดจากความรับผิดชอบ แต่แล้วเจ้าสาวของเขากลับมาขอหย่าในคืนเข้าหอ