“นี่อย่าบอกนะได้กันครั้งเดียวเธอตกใจกับขนาดของฉัน ถึงขนาดดรอปเรียนไปปีนึงเลยเหรอ” “แต่ก็อย่างว่าของฉันมันก็ใหญ่จนน่าตกใจจริงๆนั่นแหละ”

"พี่จะสอนทุกอย่างให้ขวัญเอง ทั้งเรื่องงานและเรื่องบนเตียง"

"เจ้าคิดว่าเรียนรู้ทุกอย่างจากนางได้แล้ว เจ้าจะแทนนางได้งั้นเหรอ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร จึงบังอาจหลอกลวงข้า!"

ลูกหน้าตาเหมือนพ่อมันขนาดนี้ยังจะถามอีกเหรอว่าลูกใคร

อยู่ในห้องเรียนเป็นลูกศิษย์ก็จริง แต่อย่าลืมว่าอยู่ที่บ้าน "เป็นเมีย"

ท้องระหว่างเรียนก็ถือว่าเลวร้ายแล้ว แต่ที่เลวร้ายยิ่งกว่าคือการท้องทั้งที่ยังไม่ได้เรียน และใช่เธอคือเด็กสาววัยสิบแปดปี คือว่าที่นักศึกษาปีหนึ่งที่รู้ตัวว่าท้องก่อนจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเพียงไม่กี่วัน

กฎเดียวของความสัมพันธ์นี้คือ... ‘ห้ามรัก’ เธอเป็นผู้หญิงของเขา ทว่าเขากลับไม่เคยเป็นของเธอเลย ทุกคำพูด ทุกการกระทำ คือภาพลวงตาที่หลอกล่อแมงเม่าน่าโง่..ให้บินเข้าสู่กองไฟ!

'เฮียใหญ่' เป็นแฟนเก่าที่ฉันพยายามหลีกเลี่ยงมาโดยตลอด ทว่ายิ่งเลี่ยง โชคชะตายิ่งผลักฉันไปหาเขา ผลักให้ฉันก้มหัวให้เขา และกลายเป็น 'ของ' ที่เขาหวงที่สุด แต่ไม่เคยรัก

เมื่อทุกอย่างสิ้นหวังเมื่อครอบครัวยกเธอให้กับคนแปลกหน้า เมื่อผีพนันเข้าสิง กิ่ง เด็กสาววัยเพียง19ปี นักศึกษาปีหนึ่ง ต้องมาทรมานให้กับ คาลโลมาเฟียหล่อ

'ต้องตายเเล้วเกิดใหม่เท่านั้น โชคลาภมาหาและที่สำคัญ...ผัวรักผัวหลงหัวปักผัวปำเชียวล่ะ' เธอไม่คิดไม่ฝันว่าคำทักจากสัปเหร่อในวัยเด็กตอนนั้นจะเกิดขึ้นจริง...

ผู้ชายมีมากมายก็จริงแต่คนที่เธอชอบก็มีแค่คนเดียว หากเธอจะใช้เล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้ได้เขามาครอบครองก็คงไม่ผิด แต่ทำไม๊!!!! คนที่ได้มาถึงผิดตัว

"ผมเป็นสามีคุณ" ...เป็นประโยคที่เลือดเย็นและโหดเหี้ยมมากนะที่บอกสาวยังเวอร์จิ้นว่ามีผัวแล้วเนี่ย ในเมื่อแม้แต่ขาอ่อนผู้ชายเธอยังไม่เคยได้จับ แล้วนับประสาอะไรกับการมีผัวเป็นตัวเป็นตนแบบนี้กันเล่า!

เขาเกลียดเธอ..แต่..เธอรักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาพลาดมีความสัมพันธ์กับเธอจนถูกบังคับให้หมั้น..แต่..เธอขอถอนหมั้นเพราะความเลวของเขา เขาได้อิสระกลับมาอีกครั้ง..แต่..เธอได้ของขวัญที่มีค่าที่สุด

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ตามจีบหนุ่มบาร์โฮสต์ควบตำแหน่งพี่ชายสมัยเด็กคนหนึ่งมาหลายปี จนวันหนึ่งที่ฉันตัดสินใจไม่ไล่ตามเขาอีกแล้ว พี่ชายคนนั้นกลับโผล่หน้ามากวนใจกันได้ทุกวัน “ที่เฮียทำอยู่ เขาเรียกตั้งใจเจอ” “ใช่ เฮียตั้งใจ”

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

ขวัญนรีคิดว่าจะนอนกับเขาแค่ครั้งเดียว แต่ทำไมถึงมีครั้งที่สอง สาม สี่ ตามมาอีกล่ะ…

“เวลาตกฟากใครเขาให้กันง่าย ๆ ล่ะอีโง่ กูบอกเลยว่ามึงกำลังจะเจอของใหญ่” “จ้ะ! พ่อหมอ ใบบัวก็คิดว่าคงจะใหญ่มาก นี่ขนาดมองแค่ตานะ ถ้าจับด้วยมือน่าจะใหญ่กว่าที่เห็น”

“เท่าไหร่...ฉันจะซื้อ” เคยได้ยินแต่คนเขามีแม่ซื้อกัน ส่วนฉัน...ดันมามีพ่อซื้อค่ะ! ซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า!

เจอหน้ากันในรอบสี่ปี ไม่มีคำทักทายที่ดีกว่า "เราเลิกกันแล้ว" จริงดิ?