กิรณาตั้งใจจะหอบลูกไปก่อนที่ดลภัทรจะย้ายกลับมาเมืองไทย เธอไม่ต้องการให้เขาได้เจอลูก เธอกลัวว่าเขาจะแสดงท่าทางรังเกียจลูกของเธอ เธอกลัวว่ามันจะกลายเป็นภาพจำที่เลวร้ายฝังอยู่ในหัวใจดวงน้อย...

'โบ้' แปลว่าตอนแรกตั้งแง่กับเมียสารพัด แต่หลัง ๆ เดินตามตูดเมียต้อย ๆ

เมื่อความรักความห่วงใยจากน้ำหนึ่งไม่เป็นที่ปรารถนาของณภัทร เขาคงมองว่าข้อตกลงที่ดำเนินมาถึงจุดสิ้นสุดไม่เกี่ยวอะไรกับเธอท้องหรือไม่ท้อง

คนหนึ่งคิดไปไกล อีกคนไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าคู่นอนชั่วคราว

‘เสี่ยหนุ่มรูปหล่อ รวย เป็นคนดี ไม่ตีเมีย’ มือเล็กกอบกุมขึ้นกลางหว่างอกพร้อมด้วยเครื่องไหว้สักการะในมือกำลังตั้งจิตอธิษฐานอย่างแน่วแน่

คิดบอกข่าวดีเรื่องท้องให้สามีรู้ แต่จบด้วยถูกขับไล่ ต้องหนีไปคลอดลูกอย่างโดดเดี่ยว เกือบถูกฆ่าตาย หลายปีถัดมาเขาหวนมาพบลูกชายแสนดีที่เธอเลี้ยง แต่จงรู้ว่าทั้งแม่และลูกคู่นี้ไม่ได้รักอีกแล้วคุณผัวเลว

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

เธอคือภรรยาที่ถูกต้อง แต่เขาไม่ถูกใจ และถ้าการพยายามเอาชนะคนในใจเขามันยาก ก็จะยอมคืนอิสระให้และไม่อยู่ให้เขาลำบากใจอีก เพราะเธอเหนื่อยจะพยายามทุกอย่างแล้ว "ไหนบอกจะไม่ปล่อยฉันไง" "นั่นมันเมื่อก่อนค่ะ"

“ฉันจะได้อะไรจากการสนับสนุนเธอ” “ถ้าให้พูดตามตรงก็...ได้กัน”

"อย่าบอกนะว่าเด็กคนนี้คือลูกที่ผมไม่ต้องการ" ...เวรกรรมอะไรของเธอก็ไม่รู้ ถึงได้กลับมาพบเจอกันอีก

"นี่มันบ้าเกินไปแล้ว ทะลุมิติมาแบบไม่รู้อะไรแถมอยู่ในสภาพโดนทำร้ายมาแถมตัวร้ายในนิยายที่ขึ้นชื่อว่าสามีดันทำให้คิดว่าเขาสั่งคนทำร้ายเธอด้วยเหตุผล หึงหวงเขาจนให้คนไปทำร้ายนางเอก นี่ฉันแค่ตัวประกอบนะ "

”ลูกที่เขารู้ว่ามีอยู่ แต่ไม่เคยยอมรับ คราวนี้จะมาทวงสิทธิ์ อย่าหวังว่าเธอจะยอม!”

คนที่เธอ 'รัก' คือเขา แต่คนที่เขา 'รัก' ไม่ใช่เธอ

ไหนว่าโคม่าความจำเสื่อม ไหนว่าเสียลูกในท้องไปแล้ว… ถ้างั้นทำไมเจ้าเด็กแก้มยุ้ยนี้ถึงเรียกเธอว่า 'แม่' แถมชื่อของเด็กยังแฝงความนัยที่เหมือนข่มเขาอยู่ในที... มันหมายความว่าอย่างไรกัน?

การเป็นคน ‘ไร้สถานะ’ ไม่แย่เท่ากับการตกอยู่ใน ‘สถานะตัวสำรอง’ แม้เขาจะ ‘หวง’ แต่ไม่มีวันได้เป็น ‘ตัวจริง’

- ไหนๆ ก็จะหย่ากันแล้ว ไม่คิดจะทำหน้าที่ ‘ภรรยา’ ให้สมบูรณ์หน่อยหรือ -

เรา...หย่ากันไหมคะ พี่ภูมิจะได้เป็นอิสระจากมลสักที

“ฮึ! หยุดหายใจงั้นเหรอ ผู้หญิงแบบเธอนี่มันต้องเลวขนาดไหนกัน นรกถึงไม่ยอมมารับตัวไป!”

สามขวบเลือกพ่อให้ตัวเองได้แล้ว!! แถมเลือกถูกคนซะด้วยงานเลยเข้าคุณแม่สายแบ๊วที่แอนตี้ผู้ชายสุด ๆ แต่กลับเผลอตัวให้คุณพ่อสุดโหดที่อยู่ในโหมดหื่นเงียบแบบไม่รู้ตัว

ความรักไม่ใช่…ความพยาม แต่ในเมื่อใช้ความพยายามมากขนาดนี้ ยังไม่บรรลุผล แล้วควรจะทำยังไงดีล่ะไปต่อหรือพอแค่นี้ “ค่ะ ชมพูเชื่อแล้วต่อไปเชิญคุณสองคนรักกันให้พอ ชมจะไม่เข้าไปยุ่งอีก”