เขาว่ากันว่าจิ้งจอกเป็นสัตว์เจ้าเล่ห์ แล้วมันจะมีอะไรที่เจ้าเล่ห์กว่า นอกเสียจากหมาป่าอย่างเขา

'ถ้านายอยากสบาย​ และไม่อยากตายในสงครามก็ต้องมาเป็นเมียฉัน​ เพราะคงไม่มีทหารคนไหนสั่งให้เมียผู้พันออกไปช่วยรบ'​

คนจากดาวสีน้ำเงิน 10,000 ล้านชีวิตถูกส่งข้ามเวลามาที่โลกบรรพกาล อาวุธศักดิ์สิทธิ์ของคนอื่นคือดาบ หอก ดาบ ไม้ ขวาน ตะขอและส้อม... แต่หนานเฟิงค้นพบว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของเขาคือคลังอาวุธปืน!

เมื่อถูกใส่ความจนต้องหลบหนีโทษกบฏ จากผู้ดีจึงตกเป็นไพร่ พอได้คืนฐานะเดิม คนเคยรักก็แต่งสตรีอื่นเป็นเมียเอก ส่วนญาติก็โลภในทรัพย์สมบัติของนาง หญิงสาวจะรักษาหัวใจที่ชอกช้ำและชีวิตที่ถูกปองร้ายได้อย่างไร

เมื่อเด็กขายพวงมาลัย ต้องกลายมาเป็นพี่เลี้ยงเด็ก เขาไม่สามารถถอนตัวจากงานนี้ได้เลย ไม่ใช่เพียงเพราะค่าตอบแทนที่มหาศาล แต่เป็นเพราะการที่เขาดันพลาดไปล่วงรู้ความลับขอบผู้ว่าจ้างต่างหาก

ตั้งแต่หลุดเข้ามาในโลกโอเมกาเวิร์ส แดเนียลที่มาสวมร่างเป็นลูกคนรวยก็ตั้งใจที่จะนอนว่างๆ ใช้ชีวิตสบายไปจนแก่ตาย แต่ วีรกรรมเจ้าของร่างคนเก่ามันทำให้เขาไม่สามารถทำอย่างที่ตั้งใจไว้ได้

❝ เธออยู่ที่นี่ในฐานะคนรับใช้ ไม่ใช่คุณหนูของบ้าน จำใส่หัวไว้ด้วย ❞

มนุษย์ทดลองถูกฆ่าตาย ดันฟื้นมาอยู่ในร่างดาราตกอับที่มีข่าวฉาวเต็มตัวไปหมด อะไรนะ! ต้องแสดงละคร? ไหนจะรักสามเส้าของเจ้าของร่างอีก ทว่าทุกปัญหาดูเล็กไปเลย พอรู้ว่าร่างนี้ทำสัญญาเป็นคู่นอนกับคน ๆ หนึ่ง

กาลนั้น...คำรักติดตรึงตรา หากกาลนี้...เสน่หากลับรางเลือน

เด็กหนุ่มกับเพื่อนของเขาที่ใช้ชีวิตไปวันๆแต่จู่ๆพวกเขาก็ถูกพาไปต่างโลก

รัญกลายเป็นหนึ่งในนางเอกฮาเร็มในนิยาย พ่อพระเอกอยากปกป้องเธอในวันสิ้นโลกนี้ แต่..เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขาหรือ? ถ้าต้องสู้กับเหล่านางเอกทั้งสี่ของเขา เธอขอใช้บาเรียที่ไร้ค่าสู้กับซอมบี้นั่นดีกว่า!

เขากลับมาทวงคืนในสิ่งที่พ่อของเธอเคยทำไว้ในอดีต และเธอคือเครื่องสังเวย

มาเฟียที่ฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตานั่นแหละคือคนที่ลั่นวาจาว่าจะอยู่ใต้ตีนเมียตลอดไป | "เพราะเมียเก่ามันเด็ดเลยต้องงัดทุกกลเม็ดมาใช้" "มาเฟียหน้าเหี้ยสันดานหมาอย่างมึงมันก็มีค่าแค่เล็บขบที่นิ้วตีน!"

หลี่ชิง หนุ่มทอมบอยในยุคปัจจุบันที่ชื่นชอบศิลปะการต่อสู้และวรรณกรรมจีนโบราณ เกิดอุบัติเหตุลึกลับและทะลุมิติไปยุคโบราณ แต่เธอไม่ได้ไปในฐานะหญิงธรรมดา…….

เมื่อเศรษฐีนีผู้ครอบครองระบบโกดังวิเศษได้ย้อนเวลากลับมาดูแลน้องชาย ความมั่งคั่งสุขสบายในยุค 70s’ จึงอยู่ใกล้เพียงเอื้อม!

มีความมั่นใจในทุกเรื่อง แต่พอเจอรุ่นพี่คนโปรดทีไร ตัวผมหดเหลือสองเซนทุกครั้ง ทำไมนะ แค่พูดว่าผมชอบพี่นะครับทำไมถึงทำไม่ได้

หลังถูกราชโองการแต่งงานหนีตาย นางก็ถูกแม่สามีบังคับแต่งให้ภรรยาอีกคนอย่างเท่าเทียม เพื่อศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้นางเกือบต้องตาย แต่สามียังสั่งให้นางสงบเสงี่ยม...สงบเสงี่ยมมารดาเขาเถอะ!

ตามจีบหนุ่มบาร์โฮสต์ควบตำแหน่งพี่ชายสมัยเด็กคนหนึ่งมาหลายปี จนวันหนึ่งที่ฉันตัดสินใจไม่ไล่ตามเขาอีกแล้ว พี่ชายคนนั้นกลับโผล่หน้ามากวนใจกันได้ทุกวัน “ที่เฮียทำอยู่ เขาเรียกตั้งใจเจอ” “ใช่ เฮียตั้งใจ”

"ปล่อยฉันนะลีออน" เขารัดกุมตัวเธอไว้แน่นดั่งเธอจะหนีเขาไปอีกครั้ง "ไม่ปล่อย จะหนีฉันไปอีกนานเท่าไหร่" "นายไม่มีสิทธิ์ถาม" ลีออนผลักเอด้าลงบนเตียงพร้อมกับสายตาอันเย้ายวน "สานต่อเรื่องในคืนนั้นกันเถอะ"

"ผู้ชายคนนั้นน่าสงสาร กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงในวันสิ้นโลกแบบนี้ แถมยังโดนสามีทิ้งอีก มีแค่เพื่อนที่คอยดูแลเขา" "นั่นไม่ใช่เพื่อน คนที่ดูแลเขาคือสามีเก่าต่างหากล่ะ"