คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

กิ่งศัลยแพทย์ผู้มากความสามารถทะลุมิติมาเกิดใหม่ในชนบทจีนโบราณ ซ้ำยังบังเอิญได้รับตำรายามาจากบิดามารดาคนใหม่จนทำให้นางกลางเป็นหมอยาที่อายุน้อยที่สุดนามว่าหลินหว่านผู้เริ่มต้มยารักษาไข้ได้ตั้งแต่สี่หนาว

รั่วหลันตื่นขึ้นมาในร่างบุตรสาวอดีตแม่ทัพพิการ ถูกขับไล่ออกจากตระกูลให้มาอาศัยอยู่นอกกำแพงเมือง เผชิญอันตรายจากสัตว์อสูรและความอดอยาก แล้วแบบนี้นางจะมีชีวิตรอดไปได้อย่างไร

เธอคือน้องสาวของเพื่อนที่ทำเขาใจสั่นทุกครั้งที่เจอหน้ากัน “อย่ายิ้มบ่อย” “ทำไมคะ?” “ไม่ชอบให้ใครมอง...หวง”

เฉียวซีข้ามเวลาจากวันสิ้นโลกมาในปี 1940 ต้องมาพาสามีเจ็บหนักและลูกสาวสองคนหนีภัยแล้งภัยสงคราม โชคดีมีพลังพิเศษพ่วงน้องชายจากชาติก่อนติดมาด้วย เพื่อทุกคนในครอบครัว หล่อนมีแต่ต้องฮึดสู้เท่านั้น!

ข้ามมิติมาในโลกของผู้มีพลังวิเศษแบบงงๆ ได้พร2ข้อ เลยขอแค่พลังเสกเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกอะไรก็ได้ไม่จำกัดครั้งต่อวัน กับพลังมิติที่เก็บของได้ไม่จำกัด ไอเราก็ขอแบบฉลาดซะด้วย ผู้ดูแลมิติก็ว้าวุ่นเลย

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

นางร้ายเกรดบีหลุดไปอยู่ในร่างของนางร้าย ที่อีกไม่นานจะต้องตายด้วยน้ำมือของคู่หมั้นว่าที่สามีในอนาคตปฏิบัติการทำให้“ตัวร้าย”หลงรักจึงเริ่มขึ้น ความเป็นตายนับจากนี้นางจะฝากไว้อยู่ในกำมือของเขาก็แล้วกัน!

หลังตกงาน จู่ๆ ธัญก็ได้รับข้อความจากบุคคลที่อ้างตนว่าเป็นแม่...“นี่แม่เองลูก ตอนนี้แม่หนีมาหลบอยู่ในถ้ำเซียน ลูก..พอจะมีเงินบ้างไหม?” ธัญ: “เอ่อ มิจฉาชีพสมัยนี้มันต้องแต่งเรื่องแฟนตาซีขนาดนี้แล้วเหรอ”

ให้ข้ามาเข้าร่างของนางร้ายที่เลวบัดซบขนาดนี้ แล้วยังมาให้ข้าเห็นภูติผีปีศาจอีก ถูกสามีรังเกียจ ถูกชาวบ้านประนาม ครอบครัวสามีสุดยากจน ... แต่ไม่เป็นไร เข้าจะค่อยๆเพิ่มความร่ำรวยให้บ้านโจวเอง !!

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

มาอยู่ในร่างมารดาที่เดิมต้องตายไปแล้วของนางร้ายตัวฉกาจในนิยายเรื่องหนึ่ง สตรีที่งามล่มเมืองหากแต่มีสามีผู้ชั่วร้าย แล้วหญิงสาวที่ไม่เคยมีลูกเช่นนางต้องเลี้ยงดูเด็กคนนี้อย่างไร? ให้ตายเถอะ!