หลังจากที่โม่จื่อหรูถูกใครบางคนแย่งชิงร่างกายไปใช้ตามใจชอบนานกว่าสามปี เมื่อนางได้รับร่างกายของตนเองกลับคืนมาอีกครั้ง นางจะทำให้ทุกคนที่เคยดูถูกดูแคลนนางได้รู้ว่า ยอดสตรีเช่นนางได้หวนกลับคืนมาแล้ว!

คิดจะใส่ร้ายสามีของข้าแถมยังคิดจะยึดทรัพย์กันอีกอย่างนั้นหรือ? ถ้างั้นข้าริบสมบัติในท้องพระคลังนี่.. เข้า “มิติตุนสินค้า” ของข้าเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนก็แล้วกัน!

เพราะผูกั๋วกงพระเอกในนิยายจะทำนางตาย นางจึงจะไปเข้าหาแม่ทัพเผยพระรองในนิยายผู้แสนดีและอบอุ่น ไฉนกลายเป็นว่าไปพบเข้ากับเว่ยอ๋องแม่ทัพใหญ่ผู้โหดเหี้ยมเสียได้! คราวนี้เจาเฉียวก็ซวยกว่าเดิมน่ะสิ!

สามีเป็นหมัน มีชู้ เธอทนทุกข์ทรมานมานาน ได้ย้อนเวลากลับมามีชีวิตอีกครั้งเธอขอเลือกทางเดินของตัวเองใหม่ จะทำให้พวกเขาเห็นว่าเธอไม่ได้เป็นเหมือนอย่างว่า จะเปลี่ยนแปลงตัวเองชีวิตของเธอต้องดีกว่านี้ !

เฉินซูเม่ยคิดว่าการเป็นนางร้ายก็ไม่ได้แย่นะ เพราะเธอสามารถเปลี่ยนชะตาของนางร้ายในนิยายเรื่องนี้ได้ด้วยตัวเอง และไม่สนว่านี่คือนิยายหรือเรื่องจริง ขอแค่มีความสุขและได้อยู่กับคนที่รักก็พอแล้ว

กู้เยว่ฉี คุณหนูผู้เย่อหยิ่งลูกสะใภ้ของหลิงอ๋องนางถูกสามีที่แสนดีจับกรอกยาให้แท้งบุตร เขียนหนังสือหย่าและจับไปบวชชีภายหลังสกุลกู้ถูกตัดสินประหารชีวิต นางถูกฆ่าที่ลานหลังวัด ก่อนตายนางขอโอกาสอีกครั้ง

เพราะรักเขายิ่งนัก ยามถูกหลอกลวงจึงยิ่งเจ็บแค้นเกินอภัย นางทำตัวชั่วช้าไม่เกรงกลัวโทษทัณฑ์ ผลตอบแทนของความเลือดเย็นคือสุราพิษหนึ่งจอก น่าเสียดายที่นรกไม่ยินดีต้อนรับ ยังส่งนางมารร้ายกลับคืนสู่นรกบนดิน

แม้นางจะตั้งมั่นเพียงใดสุดท้ายเพื่อความอยู่รอด ตัวประกอบเช่นนางก็ต้องยอมงัดเล่ห์กลเพื่อหลอกล่อให้พระเอกผู้เก่งกาจเช่นเขาหลงรักหัวปักหัวปำ เพราะ ‘สหายของน้องสาว ไหนเลยจะสำคัญเท่าฮูหยิน’

ซุนจิ่นลี่ถูกขับออกจากสกุลซุน เพราะนางคือเด็กสาวที่มีดวงตาสีเขียว มีลวดลายรากไม้สีเขียวบนเล็บ อีกทั้งยังมีรูปดอกกุหลาบอยู่บนเล็บนิ้วโป้งทั้งสองมือ สารรูปเช่นนี้ ทำให้คนมองว่างดงามและน่ากลัวในเวลาเดียว

เมื่อต้องแต่งงานกับบุรุษที่อคติและเกลียดนางเข้าไส้ ไป๋ลี่จูมีวิธีพิชิตใจสามีเย็นชาให้กลับมาคลั่งรักนางได้อย่างไร??

ถึงจะเกลียดกันอย่างไรก็ไม่สมควรไล่ภรรยาที่แต่งเข้ามาตามราชโองการของฮ่องเต้ให้ไปอยู่ท้ายตำหนัก ไม่เข้าหอก็แล้วไปเหอะ อีตาอ๋องบ้านี่ยังคิดจะแต่งชายารองเข้ามาอีกเหรอ ท่านช่วยมาหย่ากับข้าก่อนค่อยแต่งใหม่

เป็นนางร้ายก็ผิดที่รักพระเอกนั่นแหละ แต่เมื่อฉันถูกดึงให้เข้าไปแก้เนื้อหาในนิยายซึ่งต้องอยู่ในร่างของนางร้าย ดังนั้นฉันคนนี้ก็จะไม่รักพระเอกอีกแล้ว

เมื่อข้าดันทะลุมิติเข้ามาสวมบทนางอิจฉาในนิยาย ที่ถูกชายแปลกหน้ามาพรากพรหมจรรย์ไป หนำซ้ำในตอนท้ายของเรื่องพระเอกยังเลือกที่จะปล่อยมือจากข้าเพื่อช่วยนางเอกที่เขารัก "บทนางอิจฉาข้าไม่อยากเป็นแล้ว !"

บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

เพราะความสงสัย เธอถึงได้ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในโลกนิยายที่เพื่อนเธอเป็นคนเขียน ผู้ชายหน้าเหมือนคนรักของเธอกับเจ้าก้อนแป้งทั้งสี่หมายความว่ายังไง เธอทะลุมิติมาเป็นแม่ลูกสี่เหรอ...ไม่นะ !

ใครจะไปคาดคิดว่าผู้ชายลุคอันตรายที่จับเธอกินเพราะความเข้าใจผิดในคืนนั้น คือท่านประธานหนุ่มมาดขรึมในบริษัทที่เธอเพิ่งเข้าทำงาน ผู้ชายที่เหมือนหลุดออกมาจากหนังเอวีจะกลายเป็นประธานบริษัทได้อย่างไร

จับพลัดจับผลูทะลุมิติมาแบบงง ๆ เมื่อตัวเองดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของน้องสาวร้ายกาจของพระเอกในนิยาย ที่ชีวิตต้องพังพินาศเพราะตัวเองดันไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับตัวร้ายก่อนจะต้องแต่งงานออกเรือนกับผู้อื่น

หนูน้อยซิ่งซิ่งจะนำโชคลาภมาสู่ตระกูลอวี้ให้เอง!

พวกเจ้าก็อยากแต่งเข้าจวนโหวแต่กลับหาว่าข้าใช้กลอุบาย ใต้หล้านี้มีคำว่ายุติธรรมที่ไหน อยากได้สิ่งใดล้วนต้องแย่งชิง หากเขามีสตรีในดวงใจจริงไยจึงรั้งเวลามาเนิ่นนานไม่ยอมแต่งงาน ขอเถอะ แพ้แล้วอย่าพาล!

นางถือกำเนิดจากครรภ์ของฮูหยินเอกแต่ถูกสลับตัวไปเป็นบุตรสาวอนุ แต่งงานออกเรือนก็ถูกสามีทรยศหักหลัง เมื่อสวรรค์มอบโอกาสให้นางอีกครั้ง นางจะเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตนเอง!