นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

เมื่อลูกชายวัยสิบหก ดันบุกห้องหลานสาวมาเฟียเข้า งานนี้ตัวพ่อมาเฟียจึงสั่งสอนลูกชายเธอหนัก ลูกข้าใครอย่าแตะ! เดือดร้อนคุณแม่ผู้มีแต่ลูกแต่ไม่เคยมีหลัวจะต้องทวงความยุติธรรมคืนมา

‘นัยน์เนตรสีแดงทับทิม ผิวกายซีดเผือดปราศจากโลหิต คมเขี้ยวเหมือนงูพิษ ไร้ชีวิตดั่งซากศพ’

คนทั่วไปอาจได้รับโอกาสในการย้อนเวลากลับมา ส่วนหนึ่งคือหวนกลับมาแก้ไขความผิดพลาด ไม่ก็กลับมาแก้แค้น ทว่า เอเมทิสต์ ผู้นี้ไม่เข้าใจ จะให้เธอย้อนเวลาอะไรนักหนา! ย้อนมาจนครบรอบที่ 100 แล้วเนี่ย!

เมื่อ AI ที่มีชื่อว่ามุกุมีความคิดเป็นของตัวเองและเริ่มที่จะทำลายผู้สร้างของตัวเองและเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดในจักรวาลซึ่งเป็นภารกิจของมุกุ

เพราะความหูเบาความอ่อนแอจึงต้องเสียหญิงที่รักไปตลอดกาล! เธอผู้ถูกหักหลังจากคนอันเป็นที่รัก

นิยายแปลแนวระบบ ฆ่าแล้วเก่งขึ้น

“ออกไปให้พ้นจากชีวิตพราว คนอย่างคุณมันไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง” “ไม่ว่าจะยังไงผมก็ไม่ยอมปล่อยคุณไปจากชีวิตเด็ดขาด เพราะผมต้องการให้คุณเป็นเมียน้อยผมต่อไป”

เรื่องลึกลับ เกี่ยวกับการย้อนเวลา มีจริงๆเหรอ

แฟนเก่าที่หนีเธอไปแต่งงานสามปี กับคนที่คู่ควรกับเขา ตอนนี้เขาเข้ามาในชีวิตเธอทั้งที่ยังไม่หย่าขาดกับภรรยาด้วยซ้ำ...

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดา ที่ทำให้ทายาทตระกูลดังอย่างเขาแพ้ทาง...รัก

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

เจ้าสำนักอย่างนางต้องมาตายเพราะความโลภของผู้คน สวรรค์ยังเล่นตลกส่งนางมาอยู่ในร่างพระชายาแสนไร้ค่าของชินอ๋อง ซ้ำร้ายยังมีผู้ไม่หวังดีต้องการเอาชีวิตอีกมากมาย "ในเมื่อเข้ามาแล้ว ข้าจะแก้แค้นแทนเจ้าเอง!"

คุณเชื่อเรื่องผีใหม? สำหรับจันทร์เจ้าแล้วเธอเชื่อเสียยิ่งกว่าเชื่อ ตั้งแต่เล็กจนโตเธอมักจะมองเห็นสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่าผีเป็นประจำ...

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

"เป็นแค่พี่ไม่ใช่พ่อ ไม่ต้องมาสอน" "........." ดวงตากลมจ้องมองแขนตนที่ถูกพันธนาการยึดเอาไว้ไม่ให้ไปไหน ก่อนจะไล่สายตาไปยังเจ้าของมือหนาที่ยังคงทำหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของเขา ทั้งสองต่างเงียบเป็นร่างบางที่ทนไม่ไหวกล่าวออกมา "เสืออย่าดื้อ"