- 32
- 291
- 0
- 0 (0)
“ตังค์ มึงอย่าไล่กูนะกูขอร้อง เวลากูอยู่กับมึงกูสบายใจว่ะ” “ทำอย่างกะไล่แล้วจะไปงั้นแหละ” “ก็จริงของมึง”
“ตังค์ มึงอย่าไล่กูนะกูขอร้อง เวลากูอยู่กับมึงกูสบายใจว่ะ” “ทำอย่างกะไล่แล้วจะไปงั้นแหละ” “ก็จริงของมึง”
หนึ่งคนเฝ้ารอและรักษาคำมั่นสัญญา หนึ่งคนละเลยจนหลงลืม เพราะถูกบังคับให้แต่งงานแค่ผูกพันธะ และมีลูกด้วยกันให้มันจบ ๆ ไป
วราขอหล่อ สมาร์ต ใจดี แล้วพระแม่ส่ง ‘อีตาภูเขาน้ำแข็ง’ มาให้เนี่ยนะ “วราไม่เอา วราไม่ดีล”
มึงเป็นของกู กูนอนกับมึงคนเดียว มึงก็ต้องนอนกับกูคนเดียว ในเมื่อน้องไม่ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขาสักที เขาก็จะไม่ยอมปล่อยน้องไปไหน จะตามจีบตามหวงอยู่อย่างนี้นี่แหละ
เพราะเป็นโอเมก้าจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่มักจะถูกอัลฟ่ากดขี่ ยิ่งมีฟีโรโมนกลิ่นหอมเย้ายวนมากเท่าไหร่ ยิ่งทำให้ตัวเองกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายเท่านั้น แล้วใครกันล่ะจะยอมเป็นเหยื่ออยู่ฝ่ายเดียวกันล่ะ
“ผมประคบประหงมดาวดวงนี้ เฝ้ารอจนถึงเวลาที่เหมาะสม สุดท้ายดาวดวงนี้ก็ใจอ่อนยอมให้แสงเหนือคนนี้ คอยโอบกอดประคองชีวิตร่วมกันไป...ขอบคุณนะครับ ที่ยอมเปิดใจให้เด็กอย่างผมได้พิสูจน์ตัวเอง”
มีใครเคยบอกไหมว่าเราอินดี้...เยอะแยะ...แสดงว่ารู้ตัว...เอ้า!!...ก็ต้องรู้สิพี่ เราเป็นแบบไหน เราต้องรู้สิ จะรอให้ใครมาบอก มารู้จักเรามากกว่าตัวเราล่ะ
รักแรกของทั้งสอง ต่างคนต่างรัก แต่อีกคนดันมี 'ผีย่า' คอยตามติด แล้วจะยังไงดีล่ะทีนี้
แต่แล้วเมื่อเหตุการณ์บางอย่างแปรผัน คนหนึ่งเปิดเกมรุกเต็มที่ ส่วนอีกคนมัวแต่พะวักพะวนสับสน หลีกหนีความรู้สึกที่แท้จริงของตนเอง แต่คนรุกหรือจะยอม ‘ถ้าเฮียลังเล สับสน ไม่เป็นไรผมจะทำให้มันกระจ่างชัดเอง'
อารัณย์ เด็กหนุ่มนักศึกษาปี 3 หลุดเข้าไปยังมิติคู่ขนาน จนได้พบเจอกับนคะ เด็กหนุ่มวัยเดียวกัน จากความสัมพันธ์เชื่อมโยงบางอย่าง โดยมีแมงป่อง คืนอมาวสี เป็นตัวกำหนดชะตาชีวิต
“ทนายเจ้าเล่ห์ว่ะ” “ใครได้เป็นแฟนนะระแวงไปทั้งชีวิต ถึงว่าอายุปูนนี้แล้วยังโสด” “ปากดีนะมึง”
‘พี่เขาอบอุ่นกับชันเสมอ ยิ่งอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ชันยิ่งรู้สึกปลอดภัย อยู่กับชันเป็นเซฟโซนของชันแบบนี้ตลอดไปนะพี่เขา’
‘ตั้งแต่มึงรู้จักยิ้ม รู้จักหัวเราะ มึงโคตรอันตรายเลยรู้ตัวหรือเปล่า’ ‘อันตรายกับมึงคนเดียวนั่นแหละ’ ‘เขารู้สึกพิเศษกับหมอจิเข้าแล้วจริง ๆ’
“มึงชวนกูมาอยู่กับมึง เพื่อให้กูมาช่วยดูแลเมียมึงเนี่ยนะ”
เรื่องจากผู้เขียน ผู้ลงทุนป่วยเป็นซึมเศร้าเพื่อสิ่งนี้ "ดินแดนมหัศจรรย์" ที่ไม่ควรหลงเข้าไป แต่ถ้าจำเป็นต้องหลงเข้าไปก็อยู่กันมันให้ได้ แล้วค่อยบ๊าย บายในวันที่กลับมา "สดใส"
