ไม่พบรายการคอลเล็กชัน
เรามีคอลเล็กชันในระบบมากมาย
ลองมาหาคอลเล็กชันเรื่องโปรดของคุณกัน
"ท่านลุงมาหาใครหรือเจ้าคะ?" คำเรียกขานว่าท่านลุงทำเขาคิ้วกระตุก ร่างสูงทรุดตัวคุกเข่าต่อหน้าเด็กหญิงตัวน้อย "ข้าหาใช่ท่านลุง เรียกท่านพ่อสิ" "ข้ามาหาหัวใจที่หายไป...ซึ่งนั่นคือเจ้ากับแม่เจ้า"
สามี ข้าแค่รักษาคนไข้เท่านั้น ไม่ได้มองกล้ามอกแข็งๆหรือกล้ามท้องแน่นๆของพวกเขาเสียหน่อย จริงๆนะ....จริงจริ๊ง!!
ตายอนาถเพราะลูกชิ้นติดคอไม่พอ ยังเดินทางข้ามภพมาอยู่ในยุคจีนโบราณที่โคตรแฟนตาซีด้วยเหรอ!? แบบนี้ก็ไม่มีของอร่อยให้กินน่ะสิ! ฮึ่ม... แต่ถ้ามันไม่มี ฉันก็จะทำมันขึ้นมาเองเลยก็แล้วกัน!!
จากมาแล้วก็จากไปดั่งสายลม ข้าผู้ไร้จุดหมาย เดินทางท่องทั่วหล้าด้วยปรารถนาเห็นโลกา
พระเอกที่ใจดี อ่อนโยนและทำให้คนตกหลุมรักเหรอ? เฮอะ! นางเอกอยากได้ก็เอาไปเถิด ข้าจะเอาตัวร้ายสุดหล่อที่ทั้งโหดและกร้าวใจที่ผู้นั้นมาเป็นสามีเอง!
เมื่อบิดาต้องการให้นางแต่งกับบัณฑิตเสเพลผู้หนึ่งเพื่อรักษาสัจจะ นางยินยอม แต่ท่านพ่อเจ้าคะ... "ข้าขอเอาหมอนข้างเข้าห้องหอด้วยได้หรือไม่?"
จินนี่ สาวใหญ่ที่ต้องการแค่เวลาพักผ่อน ครั้นเกิดอุบัติเหตุและคิดว่าตัวเองจะได้พักกลับต้องมาอยู่ในร่างเด็กสาววัยสิบแปดปีที่ปัญหารุมเร้าไม่ต่างกัน!? "ชั้นจะหาทางใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ให้ได้!!"
แม่ทัพหยางเป็นบุรุษน่ากลัว ใบหน้าและร่างกายเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น ทั้งนิสัยเงียบขรึมไม่พูดไม่จา แต่เก่งกาจมากความสามารถ เป็นที่ชื่นชมของบิดา! "ไม่เอา! ข้าไม่อยากแต่งกับบุรุษน่ากลัวแบบนี้!"
ตั้งแต่เด็กจนโต ข้ามักเจอกับคนผู้หนึ่งที่มักบุกรุกเข้ามาในห้องนอนข้าเสมอ และเขามักบอกข้าว่า "องค์หญิง ข้ามิได้มาร้าย ข้าแค่มาดูแลว่าที่ภรรยาเท่านั้น"
[คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ไม่มีความปกติสักอย่าง กรุณาดมกาวก่อนเข้าอ่าน ขอบคุณค่ะ]
เขารักนางมาเป็นสิบปี ทำคุณความดีจนสู่ขอสมรสพระราชทาน แต่ครั้นตบแต่งเข้ามา นางกลับพาแมวมาด้วยตัวหนึ่ง... "เจ้ารักแมวตัวนี้มากกว่าข้าที่เป็นสามีเจ้าอีกหรือ?" "ใช่" "........"
เมื่อนักฆ่าชราวัยหกสิบปีอำลาวงการเพื่อไปใช้ชีวิตเกษียณ แต่โลกมืดไม่ยอมให้เขาจากไปแต่โดยดี ร่างเขาถูกโยนลงทะเลให้เป็นเหยื่อฉลาม แต่สุดท้ายเมื่อฟื้นขึ้นมา เขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในที่ที่แปลกประหลาดเสียแล้ว
นางแต่งงานกับเขาเพราะความรัก สู้อดทน อดกลั้นมาตลอดสิบปีที่อยู่ด้วยกัน แต่เมื่อความรักตลอดสิบปีของนางไร้ค่า...นางก็ไม่ขออยู่เช่นกัน!! "ขออภัย แต่ข้าไม่อยากเสียเวลาชีวิตอันมีค่าไปกับคนอย่างท่านอีกแล้ว"
นางผู้สูญเสียฐานะศักดิ์อันสูงส่งอย่างองค์หญิงด้วยไฟสงคราม ตกต่ำกลายเป็นทาสถูกค้าในโรงประมูลอย่างน่าอดสู บุรุษทั่วหล้าเฝ้าหมายแย่งชิงนางไว้เป็นของประดับบารมี แต่ผู้ชนะคือเขาคนนั้น จอมมารแห่งยุทธภพ...
อุ๊ย หนุ่มหล่อ...เอ๊ย ไม่ใช่ นั่นสามีข้านี่นา
เมื่อจอมเวทย์ผู้อยู่ยงมานานนับศตวรรษอยากมีลูกขึ้นมา เขาจึงใช้พลังทั้งหมดรังสรรค์จิตวิญญาณเด็กน้อยเจ็ดคนจากเสี้ยววิญญาณของเขาเอง...
ผู้คนมักจดจำก็อบลินว่าเป็นอสูรน้อยตัวเขียวน่าเกลียดน่ากลัว แต่ภาพลักษณ์ของก็อบลินในเรื่องนี้จะทำให้คุณได้เปลี่ยนมุมมอง!
ชีวิตใหม่ของศรันย์ผู้เป็นหมันมาตลอดชีวิต ความใฝ่ฝันอยากมีลูกก็สมหวังในภพที่สอง! ไม่ต้องห่วงนะเด็กๆ เพื่อลูกๆ ป๊ะป๋าทนได้!!
"หลานข้าเป็นผู้ชาย!" "นางเพิ่งสิบหก ยังไม่มีเพศเสียหน่อย ยังมีโอกาสที่นางจะเปลี่ยนเป็นผู้หญิงตอนอายุครบสิบแปด" "แต่ข้าไม่อนุญาต!" "แต่ข้าจะเอานางเป็นชายา!!" ใครให้ไอ้เด็กเปรตนี่เข้ามาในวังข้ากัน!?