เย่ ไหลเซียง

ชาติก่อนเพราะคิดว่าความรักที่ตนมอบให้จะเปลี่ยนหัวใจเขาให้หันมารักนางได้ จนเมื่อนางต้องสูญเสียลูกน้อยไปจึงรู้ว่านางช่างโง่งมยิ่งนัก หวนคืนครานี้ข้าจะปล่อยให้ท่านได้อยู่กับคนรักให้สมใจอยาก!

“โอ๊ะ พี่เสี่ยวฟางจื่อท่านฟื้นแล้ว” เธอหันไปมองเด็กชายตรงหน้าที่สวมชุดโบราณคล้ายๆ จะเป็นชุดขันทีตามที่เธอเคยเห็นในกองละครแนวจีนโบราณ ‘ห๊ะเดี๋ยวนะ! สะ..เสี่ยวฟางจื่อ’

ต้วนอันเหยาไม่เข้าใจนักว่าเหตุใดแม่ทัพหนุ่มอนาคตไกลอย่างหานหลี่ซ่งถึงได้ทูลขอสมรสพระราชทานกับตน และแม้ว่านางจะไม่เข้าใจหรือสงสัยมากเพียงใดก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงงานมงคลสมรสในครั้งนี้ได้เลย

ชาติก่อนนางสูญเสียลูกในท้องไปเพราะถูกอนุที่สามีพึ่งรับเข้าจวนวางยาพิษแม้จะเสียใจมากเพียงใดนางก็ยังคงรักและเชื่อว่าเขาจะให้ความเป็นธรรมกับนางและลูกได้ แต่เขากลับให้นางยกโทษให้อนุคนนั้น!

"พี่จะมีเจ้าเป็นภรรยาเพียงคนเดียวจะไม่มีอนุหรือหญิงนางใดเข้ามาทำให้ภรรยาของพี่คนนี้ต้องลำบากใจแน่นอนพี่สัญญา พี่จะเป็นเช่นท่านพ่อของเราสองคนที่มีเพียงภรรยาเดียว"