ว่ากันว่าที่นึกก่อนตายคือสิ่งที่ใจพะวง หนิงเอ๋อร์นึกถึงร้านหม้อไฟเปิดใหม่ที่ยังไม่ได้ไปลอง เมื่อพบว่าตัวเองย้อนมาเกิดในยุคโบราณหลังตายเพราะโควิด จึงมุ่งมั่นจะเปิดร้านหม้อไฟให้ได้จะได้ตายตาหลับซะที
ในยามที่รักเขายอมให้หมดใจ กว่าจะรู้ว่าที่ผ่านมาเป็นแค่ 'ตัวแทน' ของใคร ก็ไม่มีทางให้หันหลังกลับ ทำได้เพียงเลือกหนึ่งในสองทาง... อยู่กับหัวใจที่ยับเยิน หรือเดินหน้ารักตัวเอง
การอารักขาเจ้านายคือหน้าที่ของบอดี้การ์ด ทว่าโจนาห์ บอดี้การ์ดมือหนึ่งของนายใหญ่แห่งแวนเดอร์บิลต์มีอีกหน้าที่ คือสร้างความสุขบนเตียงให้เจ้านาย! ความสัมพันธ์บิดเบี้ยวที่ไม่อาจเลี่ยงและไม่อาจถลำลึกลงไป
“กูไม่ได้ชอบผู้ชาย และมึงก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น” “ผมขอโอกาสจากพี่เต้ยได้ไหมครับ” “กล้านอนกับกูไหมล่ะ มึงบอกเองว่ารู้อยู่แล้วว่ากูชอบผู้หญิง ดังนั้นถ้ามึงคิดจะเข้าหากู มึงก็ต้องยอมเป็นผู้หญิงให้กู”
“อ๊ะ แรงอีก...จะถึงแล้ว...อ๊ะ”เขาตื่นเต็มตาเมื่อนึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง แต่ไม่เท่ากับเมื่อรู้ว่า...เขามีอะไรกับผู้ชาย!!ที่สำคัญคือ...เขาเป็นฝ่ายรับ!!และมันเป็นพี่ชายของคนที่เขาตามจีบ WTF!!!!
“ให้กูช่วยไหม” “เออ” ขาดคำมือใหญ่ก็จับหมับเข้าที่บางอย่างที่อยู่ใต้บ็อกเซอร์ “มึงทำอะไร” คนถามหน้าตาตื่น “ก็มึงบอกให้ช่วย” เขาตอบหน้าตาย “กูหมายถึงช่วยบอกพาสเวิร์ด อย่ามาแกล้งโง่ สัด"
