เบญจมาศโรยรา

นางคือเครื่องมือทางการเมือง ที่อ๋องห้าจำต้องมีสามปี... เขาไม่เคยมองนางเป็นภรรยาจนวันที่นางยื่นฎีกาขอหย่า เขากลับเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา❝ เจ้าจะไปไม่ได้ ตราบใดที่ข้ายังต้องการเจ้า ❞

เขาทำให้นางรู้ว่าความรักมันช่างไร้ค่า สตรีถูกหลอกใช้แล้วก็ฆ่าทิ้ง เมื่อฟื้นคืนสู่วัยเยาว์ นางเลือกเส้นทางใหม่ ไม่ใช่คนอ่อนโยนนางจะทำลายอนาคตของเขากรีดหัวใจเขาให้เจ็บปวดเหมือนที่เคยทำเอาไว้กับนาง

“ไป๋เจวี๋ยหง” นามแม่ทัพนี้นางใช้เพื่อสร้างวีรบุรุษ ฮ่องเต้แต่งตั้งเขาอย่างเอิกเกริก ส่วนนางกลายเป็นแค่หญิงบำเรอคนหนึ่ง แม่ทัพตัวจริงเช่นนางจึงประกาศก้องพอกันทีสามีชั่วช้าสามานย์เช่นนี้ข้าไม่ต้องการ

อันหนิงยอมก้มหน้ารับชะตากรรมตลอดมา เมื่อน้องสาวต่างมารดากล้าบังอาจแย่งของหมั้นสำคัญไป เพลิงไฟที่ลุกโชนจากจวนสกุลเจียงคือประกาศิตแห่งการลุกขึ้นสู้ นับจากนี้ นางจะไม่เป็นขี้ข้าผู้อื่นอีกต่อไป

อันหนิงยอมก้มหน้ารับชะตากรรมตลอดมา เมื่อน้องสาวต่างมารดากล้าบังอาจแย่งของหมั้นสำคัญไป เพลิงไฟที่ลุกโชนจากจวนสกุลเจียงคือประกาศิตแห่งการลุกขึ้นสู้ นับจากนี้ นางจะไม่เป็นขี้ข้าผู้อื่นอีกต่อไป

นางจะไม่หลั่งน้ำตาเพื่อใครอีก สตรีเช่นนางไม่ได้เกิดมาเพื่อตามหลังบุรุษ แม้เขาจะยืนอยู่บนบัลลังก์มังกรและหลงลืมคนที่เคยยอมทุกสิ่งเพื่อเขา นางจะตอบแทนความเจ็บปวดที่เขามอบให้ อย่างสาสม

เมื่อต้องถูกกดขี่ เมื่อชะตากำหนดให้นางเป็นเพียงเครื่องมือของเทพสูงสุด นางจะเลือกโอนอ่อนต่อชะตา... หรือจะทำลายโซ่ตรวนแห่งสวรรค์ด้วยมือของตนเอง?

เมื่อต้องถูกกดขี่ เมื่อชะตากำหนดให้นางเป็นเพียงเครื่องมือของเทพสูงสุด นางจะเลือกโอนอ่อนต่อชะตา... หรือจะทำลายโซ่ตรวนแห่งสวรรค์ด้วยมือของตนเอง?

ทั้งสองวิวาห์กันตั้งแต่วัยเยาว์ทว่าหาได้มีใจต่อกันไม่ พอคนรักของเขาถูกวางยาจนเสียบุตรไปโทษทัณฑ์ทั้งหมดจึงตกลงที่นาง !!! จนนางต้องชดใช้ด้วยการเป็นทาสในเรือนของเขา ( มีภาคหลาน )

เมื่อสามีผู้เป็นแม่ทัพกลับมาพร้อมองค์หญิงต่างแดนที่กำลังตั้งครรภ์ ฮูหยินเช่นนางกลับต้องกลายเป็นอนุ ทว่ามีหรือ”อดีตแม่ทัพเสวี่่ยหงตัวจริง“จะยอม นางติดหนังสือหย่าสามีไปทั่วเมือง พอทีกับตัวประกอบเฺฮงซวย

เพราะรักที่มิอาจจะสมหวัง ทำให้นางยอมแต่งงานกับชายที่ไม่ได้รัก โดยที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขานั้นก็หาได้รักนางไม่

เขาแต่งตั้งนางเป็นฮองเฮาด้วยความโปรดปราน ทว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาสวามีไม่เคยเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ จวบจนผู้หญิงคนนั้นเข้ามา ความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาก็มีอันจะต้องขาดสะบั้นลง

การช่วยชีวิตนางครานั้นทำให้ใจของนางมีเพียงเขา แต่เมื่อได้เป็นชายาเขาสมใจ นางกลับถูกเกลียดชังเขารังแกนางสาระพัดเพื่อให้นางกลับไป ทว่าสวรรค์ก็ทำให้นางมีหวังเมื่อ ....

เป็นเวลาหกปีแล้วกระมั้ง ที่ “ ดอกเหมย” แห่งต้าชิงเช่นนาง แต่งงานเข้ามายังจวนชินอ๋อง แต่กระนั้นนางก็ยังมิได้รับความรักจากสามีเสียที ...

"เชลยศึก" นี่คือฐานะของนาง ... องค์หญิงแห่งต้าหมิงแต่ทว่าทำไมฐานะของนางจะต้องเปลี่ยนจาก "เชลยศึก" มาเป็น "เชลยรัก" ด้วยเล่า ...

จินเหยา เป็นองค์หญิงตัวประกันจากแคว้นโม่ อ่อนแอแต่เด็ก ไม่นานถูกแต่งตั้งเป็นสนม นางรักเพียงสวามีนับอนันต์ทว่าสวามีกลับชังนางเหลือคณา สิ่งที่นางทำได้นั้นคือการก้มหน้ายอมรับชะตากรรมในฐานะเชลยรักของเขา

สวรรค์ ! ท่านชั่งใจร้ายยิ่งนัก ทำไมท่านหญิงที่เป็นดั่งเช่นดอกเบญจมาศที่งดงามเช่นนางจะต้องมาผิดหวังเรื่่องความรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า แถมตอนนี้ยังส่งเจ้าคนจอมกวนประสาทมาให้อีก เฮ้อ ปวดหัว

นางคือ"โบตั๋น"ราชาแห่งดอกไม้แห่งฤดูใบไม้ผลิ ถึงแม้นางจะเป็นสาวงามที่มีความสามารถ แต่จะให้นางมาทำงานในวังน่ะหรือ ฝันไปเถิด

"ม่านจินเยว่" หมั้นหมายเอาไว้กับ "อ๋องไป๋แห่งหมิงหลัน" แต่เขากลับทำให้นางเป็นหม้ายตั้งแต่ยังมิแต่งงาน ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ ! สักวันนางจะต้องล้างแค้นให้เขาชำใจจนกระอักเลือดตายไปเลย !!!!!!!!!

จะว่าโชคร้ายหรือโชคดีกันแน่ ... เมื่อสัญญาเก่าในอดีตนั้นทำให้นางกับเขาจำต้องมาอยู่ด้วยกัน