หนึ่งใจคงมั่นนิจนิรันดร์ รอวันพานพบสมดังใจ

‘คนของกู กูแตะได้คนเดียว’ คีรีกรณ์ลั่นไกปืนอย่างไม่ลังเล ปัง! ลูกกระสุนพุ่งเข้าใส่กลางหน้าผากของมันอย่างแม่นยำ

อาจไม่ใช่ความรัก และอาจไม่ใช่ความรู้สึกลึกซึ้งที่จารจดในหัวใจ เราก็แค่...หลงใหลในกันและกัน ลุ่มหลงเสียงลมหายใจเร่าร้อน จมดิ่งอยู่กับเสียงครางซ่านทรวง และเริงร้อนกับสัมผัสหวามที่ไม่เคยลืมเลือน

-

-

‘เงินก้อนนี้ เธอจะได้ทุกเดือนแลกกับการเป็นผู้หญิงของฉัน’ ความผิดพลาดครั้งเดียวฉุดดึงหล่อนลงสู่นรก...นรกที่มีรพี พรหมพิริยะเป็นผู้กุมอำนาจ

'แยกห้องนอนกันหรือ ฉันไม่เห็นด้วย... ฉันจะนอนกอดลูก กอดเมีย จะแยกห้องนอนกันได้ยังไง'

โชคชะตากำลังกลั่นแกล้งกับหล่อนหรือไร จึงทำให้หล่อนข้ามผ่านกาลเวลา มาโผล่บนเรือนของคุณหลวงผู้นี้ และจำต้องปลอมตัวเป็น 'แม่วาด' เจ้าสาวที่หายตัวไปของเขาอีกด้วย!

กลิ่นดอกแก้วอบอวลไปทั่ววัง เขาตามหาต้นตอของกลิ่น แล้วก็ได้พบร่างเล็กจ้อยนอนขดตัวอยู่ริมรั้ว เจ้าเด็กนั่นยื่นมือออกมา เกาะกอดแขนของเขาไม่ยอมปล่อยและเอาแต่พร่ำพูดว่า 'กอดหน่อย กอดอุ่น กอดอุ่นสักนิด'

ฤดูหนาวปีนี้อวลไปด้วยกลิ่นพีชที่หอมหวานและแสนอบอุ่น

'ลุง...ลุงงง...ลุ้งงง' เสียงใสๆ ดังมาก่อนตัว พอมาหยุดยืนตรงหน้าก็ยิ้มแฉ่งอวดลักยิ้มเล็กๆ ที่ข้างแก้ม 'วันนี้ไปเดตกันนะ' คำชวนง่ายๆ กับแววตาเป็นประกายคู่นั้นทำให้คนใจแข็งอย่างเขาปฏิเสธไม่ลง

เธอหลงสุนัขข้างทางที่เก็บมาเลี้ยงจนโงหัวไม่ขึ้น ชายแปลกหน้าลึกลับที่ปรากฏตัวให้เธอเห็นบ่อยๆ ก็ก่อกวนหัวใจ ทำให้เธอต้องไขว้เขวจากชายในฝันจนน่าหงุดหงิด!

คนอาไร้ หน้าข๊าวขาว ปากก็แด๊งแดงอย่างก็ผู้หญิง เสียก็แต่คิ้วเข้มๆนั่น...ขมวดเข้าหากันที จากหน้าสวยๆกลายเป็นหน้ายักษ์ซะนี่ น่าเสียดายออก!

เธอข้ามกาลเวลามาอยู่ในร่างของสตรีผู้หนึ่งที่สามีแสนชิงชัง!

เธอมีค่าเท่ากับหนี้สามสิบล้าน แต่เขาตักตวงจากเธอมากกว่านั้น...สามเดือน ในฐานะผู้หญิงของเขา ดั่งนรกที่แสนทรมานระคนวาบหวามรัญจวน

-