‘โม่หลันเยี่ย’ ได้รับสมรสพระราชทานให้แต่งงานเป็นภรรยาเอกของ ‘เกาเลี่ยงหง’ พี่ชายข้างบ้านที่นางหลงรักมานาน อะไร ๆ ก็คงจะดีกว่านี้ถ้าหากเขาไม่ได้ปักใจเชื่อว่าบิดาของนางเป็นผู้ทำให้บิดาของเขาต้องตาย!!!

แค่ได้แอบรักเขา เธอก็พอใจแล้ว

เกิดใหม่เป็นฮองเฮาเรียกว่าโคตรซวยแล้ว ยิ่งเป็นฮองเฮาที่พ่วงตำแหน่งตัวประกันระหว่างแคว้นและถูกสามีใจร้ายไล่ไปอยู่ตำหนักนอกวังนี่มันหายนะชัด ๆ

การพบเจอในครั้งแรกของพวกเขาเข้าขั้นเลวร้าย แต่สมรสพระราชทานทำให้พวกเขาต้องเป็นสามีภรรยากัน...มันจะไปกันรอดจริง ๆ หรือ

คนในวังหลวงต่างรู้ดีว่าผู้ที่มีอำนาจรองจากฮ่องเต้ไม่ใช่ฮองเฮา แต่คือนางกำนัลคนสนิทของฮ่องเต้

“ตระกูลมีความชอบ...สนมชายาต้องไร้ความโปรดปราน ตระกูลไร้ความชอบ....สนมชายาต้องได้รับความโปรดปราน” คำพูดของบิดาอันเป็นที่รักทำให้อาหนิงเดินเข้าสู่วังหลังแทนพี่สาวผู้งามล่มเมือง

ข้าเป็นคนดี สหายของข้าก็เป็นคนดี เอ๊ะ ท่านไม่เชื่อข้าหรือ???