ค้นหานิยาย: โตเกียวรีเวนเจอ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 2

คริสเขาอยากให้ไทจูจำแค่ชื่อของเขาไว้ในหัว ทั้งรูปร่าง ลักษณะ รอยจูบที่ประทับลงฝีปากอีกคนไว้ ไม่จำเป็นต้องรู้อดีตและเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับเขา เพราะเขาจะทำทุกอย่างเพื่อไทจู

ในฐานะนักเรียนจากต่างชาติ และในฐานะที่หลงเข้าไปในดงแปลกๆเพราะหลงทาง เป็นครั้งแรกในรอบปีที่คิมเบอร์รี่คิดถึงคุโรโอะจับใจ ‘สัญญา คราวหน้าไม่ล้อว่าทรงโจรแล้วก็ได้’

[ ? ] ทุกอย่างปกติดีเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมาหลังจากย้ายมาอยู่ชิบุย่า ถ้าเกิดมันไม่มีนักเลงมาหาทุกวันจนปวดหัวเกือบทุกๆวัน #เซฟพี่สาวเจ้าของร้านคาเฟ่แมวเหมียว

ทาคุมิ คือน้องสาวของทาเคมิจิ ใช่...น้องสาวที่น่ารักและอ่อนโยนของทาเคมิจิ ดูจากภายนอกใคร ๆ ก็เอ็นดู

―ฉันขอเพียงแค่ว่าเป็นผีเสื้อที่โบยบินอยู่ไปตามทุ่งดอกไม้เท่านั้น―

ชีวิตม.ต้นปี 3 ที่ควรจะได้ตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อสอบเข้าโรงเรียนดีๆ ทำไมชีวิตฉันต้องมาซวยเพราะไอ้การเล่นบัดดี้

เมื่อมีราชาก็ต้องมีราชินี "อิซานะจังจ้ะ?" "เงียบไปเลย...."

ฮิโตมิบอบบางราวกับกิ่งไม้แห้งที่หยิบจับก็เหมือนจะเเตกหักคามือเพราะเป็นแบบนั้นมันจิโร่หวาดกลัวจริงๆว่าน้องสาวจะทิ้งเขาไปแล้วไม่หวนกลับมา―ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งหวาดกลัวมากเท่านั้น

อิตาโดริ ยูจิหลังจากที่โดนเจ๊สาคู(?)ควักหัวใจโชว์สาวเม(?)ก็ได้เสียชีวิตลงทันที ทำให้เขาหลุดมายังโลกแห่งหนึ่งที่ไม่มีคำสาป แต่ดันมีนักเลงซะอย่างนั้น แถมดูเหมือนเขาจะต้องมาพัวพันกับเจ้าพวกนี้ซะด้วย

การระลึกชาติได้ว่าเป็นมัมหมีนี่ถ้าไม่ให้อวยลูกแล้วจะให้อวยใคร?แถมชีวิตนี้เลี้ยงมาตั้งแต่วัยอนุบาลนั่งเล่นตบแปะ แต่ทำไมพอโตขึ้นหนูอุ้มมัมหมีขึ้นเตียงล่ะลูก? ว่าแต่ที่ชงไปตอนอนุบาลนี่นมหรือเวย์โปรตีนนะ?

"พ่อจ๋า ทำใมวันนี้พ่อจ๋าดูเหม่อๆจัง" "เห๊ะ?!! พ่-พ่อเหรอ!!!?" ว่าแต่ฉันไปมีลูกตอนใหนแล้วมีลูกกับใครล่ะเนี่ย!!!

ในโลกก่อนฉันเป็นเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่หรือครอบครัวฉันเฝ้าขอพรว่าอยากมีครอบครัว พอเกิดใหม่ได้มีสมใจฉันก็รู้สึกว่าเอาฉันออกไปจากตรงนี้ทีได้มั้ย? ทำไมน้องๆชอบหยุมหัวกันจัง?!

ใครมันขยันมาเยี่ยมอิซานะที่สถานพินิจทุกวันเลยวะ? "แฟนมันไง"

ฟิคสั้น/ตอนเดียว

หัวหน้านักเลงแห่งโรคุฮาระทันได ช่วงนี้เข้าคาเฟ่บ่อยสุดๆ แถมเป็นร้านเดียวตลอด "เซาท์คุงกินขนมหน่อยน้าา ผมอุตส่าห์ทำมา" "บอกแล้วไงว่าฉันไม่กินหวาน!" ไม่กินหวานเพ่แล้วจะมาร้านคาเฟ่ทำมะเขืออะไรฟร่ะ!!

ใครจะรู้ว่าคนที่ มอบความอบอุ่นให้แก่สองพี่น้องไฮทานินั้นก็คือพี่สาวฝาแฝด พี่น้องเจ้าสเน่ห์แห่งรปปงงิ!!

"มิยะ...จะช่วยทุกคนเลยคะ" "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น นานะจะไม่ให้ใครต้องตายแน่นอน!! " สองสาวเพื่อนซี้โดนรถชนเข้าอย่างจัง เลยทำให้ทั้นผู้ได้มาเกิดใหม่ที่โลกของ นักเลง...

ฮานางาคิ มาริกะเป็นลูกคนโตของบ้านฮานางาคิ ในขณะที่จมจ่อมไปกับการเรียนอันแสนหนักหน่วง เธอก็ตกลงไปอยู่ห้องE-Endเมื่อขึ้นปีสาม กับสัตว์ประหลาดสีเหลืองที่จะทำลายโลก เป้าหมายที่ต้องฆ่าคือเซนเซย์—

มีความสัมพันธ์กับเพื่อนสมัยประถมกันอย่างดูดดื่มชั่วข้ามคืนจนพัฒนาความสัมพันธ์เป็นคนรัก แต่กลับต้องมาตายเพราะคู่อริ ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในร่างวัยประถมซะงั้น!!!

เรียนก็เรียนห้องเดียวกัน โต๊ะที่นั่งก็นั่งข้างกัน ขนาดบ้านก็ยังอยู่ด้วยกันเลย นี่มันพรหมลิขิตหรือพรมเช็ดเท้าวะ?