ค้นหานิยาย: กลอน | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ถึงผู้ที่แหลกสลายไปถึงดวงวิญญาณ วินาทีนั้นมีเสียงเคาะประตูสามครั้ง บุรุษไปรษณีย์ยืนอยู่ตรงนั้น ในซองจดหมายมีที่คั่นหนังสือโดดเด่น ใจความกล่าวถึงความรู้สึกคุณ ด้วยความเข้าอกเข้าใจอย่างเหลือล้น

เรื่องนี้ เป็นบทกลอนสอนตัวเองที่แต่งขึ้นมาเพื่อให้เป็นการย้ำเตือนหลักการดำเนินชีวิตของผู้แต่ง หลังบทกลอนมีถอดความหมายแฝงและสิ่งที่ผู้แต่งอยากจะสื่อ เนื้อหาเป็นเพียงความเห็นส่วนบุคคล ขออภัยหากผิดพลาด

โอ้ละเห่ละหึกดึกแล้วหนา มามะมาฟังกลอนสุนทรฉัน เป็นกลอนแต่งสดสดใหม่ทุกวัน มาฟังกันให้สนุกสุขชีวา

รุกข์ระแหง แล้งเฉา อย่างเศร้าหมอง

เราบันทึกเรื่องราวไว้ในทุกช่องว่างของเวลาหรือเวลาคอยสลักริ้วรอยไว้ให้รา?

รวมบทกวีของผู้ชายอารมณ์ไหว :: สักครั้ง...หากได้ลองปล่อยหัวใจปลิวไปเหมือนใบไม้...ไปกับสายลม...แล้วเราจะได้พบส่วนลึกที่สุดของ...‘ความรัก’

นามปากกาข้าคือส.กวีศิลป์ สุขสมจินต์ถวิลคำนำสร้างสรรค์ จะลิขิตขีดเขียนเพียรทุกวัน ผลงานนั้นสถิตมั่นนิรันดร

การกระทำต่ำช้าของพวกเขาที่มีต่อเธอเมื่ออดีตชาติ ทำให้เธอตามมาเอาคืนถึงชาตินี้ ในที่สุดเวลาเป็นร้อยปีที่เธอเฝ้ารอสำหรับการแก้แค้นก็ไม่เสียเปล่า คำสาปแช่งของเธอก่อนทำอัตวินิบาตกรรมกำลังจะกลายเป็นจริง...

นี่เป็นเรื่องราวของคนอกหักคนหนึ่ง คุณอาจไม่เคยรู้จักเขา เช่นเดียวกับที่เขาไม่เคยรู้จักคุณ

ความทรงจำของคนเรามีทั้งที่ดีและไม่ดี คนบางคนเลือกที่จะรำลึกถึงความทรงจำอันเลวร้ายที่คอยแต่จะทำลายความรู้สึกตัวเอง แต่ก็มีคนอีกจำนวนหนึ่งที่เลือกระลึกถึง ความทรงจำแสนงาม เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง.

กวีใดเล่าไร้ผู้แต่ง กวีใดเล่าไร้ผู้อ่าน กวีแบบนั้นย่อมไม่มีอยู่จริง...

จากใจดวงหนึ่งที่มีความรักเข้ารุมเร้าให้ร้อนรน จะนั่งจะนอนถอนใจให้รู้สึกหนาวๆร้อนๆดั่งจะเป็นไข้ มันบ่งบอกอะไรบ้างเจ้าตัวรู้ดีว่าคิดถึงใครคนหนึ่งอยู่

เราจะผ่านสิ่งใหญ่ๆมาไม่ได้หรอกถ้าเราไม่เคยผ่านสิ่งเล็กๆมาก่อน We can't get through big things if we haven't been through small things before.

ภาพวาดกวีนิพนธ์ของหัวใจ รักเป็นพลังที่สร้างสรรค์: กลอนเหมือนภาพวาดนิพนธ์ของใจ

เด็กสาวที่พบเจอกับบ้านหลังหนึ่งที่ดูลึกลับที่ได้ปรากฏขึ้นมา จนกระทั่งได้เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น กระทั่งสิ่งนั้นมันผันชีวิตเธอไปตราบนิรันดร์

บทกวี ณ ดินแดนแห่งความตาย

ช่วงเวลาหนึ่ง ‘กลอนวัยรุ่น’ เคยมียุคสมัยอันรุ่งเรือง และฉันก็โชคดีที่มีโอกาสได้อยู่ในยุคนั้น ได้มีผลงานหลายเล่ม กลอนรัก กลอนเปล่า กลอนวัยรุ่น คุณจะเรียกอะไรก็ได้ สำหรับฉันอยากเรียกมันว่า ‘ก้าวแรก’