ค้นหา

เธอผู้เป็นที่รัก เธอผู้สร้างรอยยิ้มให้เเก่ใครหลาย ๆคน เธอผู้เป็นเจ้าของเรื่องราวนี้ นามนั้นคือซินเดอเรลล่-ถุ้ย

"ข้าวปั้นมาส่งครับ เงินทอน" "วางไว้ตรงนั้นแหล่ะค่ะ ขอบคุณ" "เงินทอนครับ" "เห้อ...เอาไปเหอะค่ะไม่ต้องทอน" อะไรกันนะกันหนาเซ้าซี้อยู่ได้ เขาไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นนักแสดงตัวร้ายที่ไม่สมควรเข้าใกล้มากที่สุด

"หมอชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหรอครับ" ก็ถามไปงั้นแหละ ทำลายบรรยากาศเงียบๆ ตรงหน้า คุณหมอตอบนิ่งๆ "เปล่า ผมแค่ชอบกินข้าวปั้น"

ในวันหนึ่งลินินได้รับจดหมายจากตัวเธอในอนาคต เรื่องราวต่างๆที่เคยถูกถ่ายทอดออกมาในรูปแบบความฝันล้วนตรงตามเนื้อความในจดหมายอย่างไม่มีผิดเพี้ยน วันโลกาวินาศกำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง...

ถึงเวลาสืบหาที่มาของเชื้อไวรัสร้าย ที่ทำให้คนกลายเป็นซากศพเดินได้ทั่วโลก

เมื่อผมเกิดหลงรักเพื่อนสาวคนเดียวในแก๊งเข้า เเต่เธอไม่เคยสนใจไยดีผมเลยกลับทำตัวติดกับเพื่อนอีกคนมากกว่าผม และต่อให้ผมทำสิ่งที่ถูกผมก็เป็นผู้ร้ายในสายตาเธอเสมอ ผมหงุดหงิดจนเสียเส้น แล้วก็ดั๊นนนนนไปตอบตกลงเป็นแฟนกับยัยทอมต๊องเพื่อนของน้องสาวซะได้ ไอ้_ัสเอ้ยย!!! แล้วจะเอาไงต่อวะเนี้ย

เยี่ยมชมอิมเมจของตัวละครแต่ละคนได้ที่นี่นะ ตัวละครจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามจำนวนเรื่องนะจ้ะ

แต่งงาน !!!! อายุแค่ 25 เนี้ยนะ โถ่ปู่คะ หนูรักความโสด

เมื่อเพื่อนกับแฟนรวมหัวกันหักหลัง เขาจึงต้องเก็บความเจ็บช้ำไว้รอวันแก้แค้น!

ช่างเถอะครับ ผมก็จะพยายามลืมเหมือนกัน คุณเองก็เลิกยุ่งกับผมได้แล้ว แล้วก็ช่วยกลับไปใช้ชีวิตตามเดิมเถอะครับ ผมก็จะทำแบบนั้นเหมือนกัน...ขอร้อง

"คุณถอดเสื้อทำไมคะ" หล่อนถามออกไปเสียงดังอย่างตกใจ " นี่เธอจะเสียงดังทำไมหูฉันจะแตก" เมื่อสาวใช้เเสนหวานกับเด็กน้อยจอมเเสบเริ่มเข้ามีผลกับชีวิตเขาขึ้นทุกทีเขาจะทำเช่นไรมาช่วยลุ้นไปพร้อมๆกัน

"เด็กเกินไป...กูไม่กิน" เขาคีตะจะไม่ยอมผิดคำพูดเด็ดขาด ใช่เขาจะไม่ยอมกินเพื่อนของน้องตัวเองเด็ดขาด แต่เด็กนั้นก็น่ารักเหมือนกันนะ

ถ้ารู้ว่าวันนี้จะรักเธอขนาดนี้ วันนั้นเรารักเธอไปแล้ว

Vet to Love (Wait to Love) เต็มไปด้วย(ความไร้)สาระ นิยายเบาสมอง(มั้ง) เพราะไรท์ก็ไม่ค่อยมีสมองเท่าไหร่เหมือนกัน

ถ้าการเจอกันของเราสองคนเป็นโชคชะตาเหมือนกับตอนที่สโนว์ไวท์เจอกับเจ้าชายก็คงดี เพราะต่อให้วันนี้เราต้องแยกจากกัน เราก็จะได้พบกันอีกครั้งในวันที่โชคชะตาต้องการ

เมื่อเด็กปี1ไร้ตัวตนอย่างฉันเดินสะดุดพงหญ้าจนหน้าดันไปจิ้มอกของใครบางคนเข้า ความซวยจึงบังเกิดเมื่อเขาตะโกนขึ้นกลางมหาวิทยาลัยว่า "ช่วยกูด้วยโว้ย ยัยบ้านี่ลวนลามกู!" เดี๋ยววว อุบัติเหตุไม่รู้จักไงวะ?!

เพราะทุกคนล้วนมีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง ดังนั้นผมก็มีเหตุผลในการทำร้ายใครสักคนเช่นกัน ซึ่งคุณไม่เข้าใจหรอก

ฉันไม่รู้หรอกว่านายจะเป็นใครมาจากไหน ฉันรู้แค่ว่าฉันรักนาย รักมากที่สุด รู้แค่นี้จริงๆ

คนบ้าอะไรกวนประสาทได้ตลอดเวลา อยู่ด้วยแล้วปวดกระบาน อยู่ด้วยจนโรพยาบาลศรีธัญญาสามารถเรียกตัวได้แล้ววมั้งงงง #เมียข้าวปั้น

ข้าวปั้นเป็นชื่อของกิน