ค้นหา

แม้คนทั้งยุทธภพจะยกย่อง ท่านประมุขน้อยเพ่ยหลิวหยาง แต่ในสายตาของ ฟางอี้หลิน คนผู้นี้คือ ‘อสรพิษ’ ดี ๆ นี่เอง เขาพรากพรหมจรรย์ของนางไป แต่เขากลับจำนางไม่ได้ ที่แย่ไปกว่านั้น คนผู้นี้ยังปากร้าย เจ้าเล่ห

นางคือคุณหนูแห่งหอคณิกาซึ่งถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีต่างจากเขาซึ่งเป็นเพียงคนเลี้ยงม้า ว่ากันตามตรงเขามีใจให้นางแต่เขาที่วันๆ อยู่แต่ในคอกม้าเนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลนจะเทียบกับนางผู้เลอโฉมได้อย่างไร

ซีอีโอสาวใหญ่ซึ่งต้องทำงานอย่างหนักกลายเป็นยอดหญิงเซียนสุราซึ่งใช้ความงามยั่วยวนจนชายต่างแย่งตัว นางถูกฝาแฝดผู้แข็งแกร่งพาตัวไป พวกเขารักจริงหวังแต่งอีกทั้งแข็งขันนัก แล้วนางยังอยากกลับไปอีกหรือ

ตอนยังมีชีวิตอยู่เป็นเด็กไซด์ไลน์อยู่กับพวกเสี่ยกระเป๋าหนักดีๆ เวรกรรมแทนที่ตายแล้วจะขึ้นสวรรค์หรือลงนรก แล้วไหงต้องกลับมาเกิดเป็นคณิกาอีกวะ!! ชีวิตนี้จะหนีจากอาชีพพวกนี้ไม่ได้เลยรึไงกัน!!

อดีตจอหงวนชิงเหอเหยียนถูกเนรเทศไปชายแดน ครอบครัวถูกประหารโดยฝีมือของอ๋องสกุลโจ แต่มาบัดนี้ โจอิ๋น อ๋องหนุ่มสกุลโจกลับฝ่าฝืนคำสั่งบิดาเรียกตัวเขามาเป็นนายบำเรอที่เมืองหลวง (รักในรอยแค้น วายจีนโบราณ nc)

ยูมินเป็นเด็กกำพร้าอาศัยอยู่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้ามาจนโต ทำงานก็โดนนายจ้างกดค่าแรง จนได้มาเจอกับพี่นินอะไรๆก็เปลี่ยนไป จากเด็กหาเช้ากินค่ำกลายเป็นเด็กขายตัวท็อปที่มีเงินเก็บมากมาย จนเปิดร้านจัดดอกไม้ได้

"ข้าถามว่าค่าตัวเจ้าเท่าไหร่" หญิงสาวได้สติรีบส่ายหน้าทันที "ข้าไม่ใช่หญิงนางโลม ข้าเป็นอี้จี้" "แล้วอย่างไรเจ้าก็อยู่หอนางโลม ข้าต้องการซื้อตัวเจ้า เจ้าเรียกราคามาได้" "มะ...ไม่...ข้าไม่ไปกับท่าน

ความงดงามเย้ายวนของเสวียนหลงดึงดูดยาจกหนุ่มผู้ลึกลับ ท่ามกลางราตรีอันแสนหนาวเหน็บ อ้อมกอดของชายคณิกากลับมอบความอบอุ่นให้ยาจกผู้นั้นไปถึงดวงใจ....

‘หากชาติหน้ามีอยู่จริง...อยากขอเกิดใหม่ในโลกยุคจีนโบราณ โลกที่ตนสามารถทำการสิ่งใดได้ตามใจปรารถนา หากไม่ได้ดั่งใจวาดหวัง ขอให้ดวงจิตนี้แตกดับ ไม่ขอเวียนว่ายตายเกิดอีกครั้ง!’

เป็นคณิกาใครว่าไม่มีสิทธิ์รัก ถึงแม้มิได้ครอบครอง ตัวข้าขอแค่ได้รักท่านก็พอ

นักเขียนนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เกิดอุบัติเหตุรถชนวิญญาณทะลุมิติมาเข้าร่างนางเอกนิยายขายสวาทที่เธอเป็นคนแต่ง สิบชาติภพเธอต้องปฏิบัติภารกิจเป็นสุดยอดคณิกาให้สำเร็จวิญญาณจึงกลับสู่ภพเดิมได้

แม่ทัพใหญ่อย่างข้า เหตุใดจึงหลงรักนางโลมชายอย่างเจ้าได้ ข้าศึกหน้าไหนข้าไม่เคยก้มหัวให้สักครั้ง มีเพียงเจ้าที่ข้ายอมลดศีรษะลงเพื่อออดอ้อน

‘เซี่ยมู่’ เด็กหนุ่มกำพร้าที่ถูกเถ้าแก่โรงสีขายให้หอคณิกาเลื่องชื่อ ทำงานในโรงครัวไม่กี่เดือน มิคาดคิดว่าเพียงเพราะความอยากรู้อยากเห็นของตน จะนำพาให้ชะตาชีวิตพลิกผันมากมายถึงเพียงนี้

ฮ่องเต้ทรงมอบให้ บรรณาการเป็นคณิกาอันดับหนึ่งของเมืองหลวง แต่ฉู่ห่าวหรานต้องประหลาดใจ เหตุใดนางจึงห่างไกลคำว่า 'คณิกา' แต่ใกล้เคียงกับ 'โจรสาว' เสียมากกว่า

"เมื่อแรกเป็นเพราะยาปลุกกำหนัด แต่หลังจากนั้นมิใช่...หลังจากนั้นเป็นเพราะท่าน ข้าต้องการท่านเจ้าค่ะ"

แค่หยิบยานอนหลับผิดเป็นผงกำหนัด! ชีวิตของลลนาในร่างสายลับผู้แฝงตัวเป็นหญิงคณิกาก็เปลี่ยนไปในทันที...บัดซบ! ทำไมสวรรค์ส่งให้นางมาเข้าร่างตัวประกอบในนิยายที่กำลังจะต้องตายอย่างโหดร้ายเช่นนี้เล่า!

ทะลุมิติเข้าไปในบทละครทั้งที อย่างน้อยๆ ก็ควรจะได้รับบทนางเอกสิ เหตุใดจึงซวยซ้ำซวยซ้อนได้รับบทตัวประกอบที่โผล่มาไม่ถึงสามตอนก็ต้องตายด้วยนะ!

ก็แค่แม่ทัพคลั่งรัก ที่ต้องไปดื่มสุราย้อมใจ เพราะนายคณิกาไม่ให้เข้าห้องก็เท่านั้นแหละ

เพราะมีชื่อพัวพันอยู่ในข่าวฉาวโฉ่จึงต้องตกกระป๋อง ถูกลดบทละครเหลือเพียงบทตัวประกอบที่โผล่มาไม่ถึงสามตอนก็ถูกฆ่าตาย! ทะลุมิติกับเขาทั้งที ขอบทนางเอกเหมือนคนอื่นบ้างไม่ได้หรือไงเล่า!

ด้วยแรงอธิฐานได้นำพาวิญญาณจากอีกภพชาติหนึ่งมาสิงสู่ การมีชีวิตอีกครั้งของนางเพื่อจุดประสงค์ในการแก้แค้นแทน แต่การใหญ่กลับไม่ง่ายดังคิด จะเอาชีวิตผู้ที่มีอำนาจในราชสำนักใช่ว่าคนธรรมดาก็ทำได้