ค้นหา

“เชื่อเถอะ ไม่เกินหนึ่งเดือนมึงจะตกหลุมรักคุณรัชช์อย่างแน่นอน”

หนิงเอ๋อและมารดาถูกใส่ร้ายและโดนขับไล่ออกจากจวน มารดาของนางกลัวว่านางจะลำบากจึงหาชายหนุ่มมาแต่งงานกับนางแต่ท่านแม่จะรู้ไหมว่าชายหนุ่มที่ท่านหามาทำให้ข้าลำบากยิ่งกว่าเดิมเสียอีก “หนิงเอ๋อของข้า….”

ราชินีผู้ทรงอำนาจและพลังได้แผ่ขยายขอบเขตการปกครองและความหวาดกลัวสู่ผู้คน กบฏผู้ยืนหยัดต่อต้านแต่ไร้ซึ่งพลังและอำนาจกำลังถูกกวาดล้าง แผนการโค่นล้มราชินีกำลังจะสิ้นสุด จนกระทั่งมีการปรากฏตัวของเขา

เมื่อผนึกคลาย พลังชั่วร้ายลืมตาตื่น สายเลือดแห่งตำนานจึงต้องสานต่อภาระ นำพาชนเผ่าผู้กล้าฝ่าห้วงมหันตภัย

“หอม” เขาว่าเสียงแหบพร่าพร้อมทั้งยังสอดมือเข้ามาลูบไล้แผ่นหลังของผมอีกด้วย มือไวจริง ๆ เลย นี่แฟนหรือมิจฉาชีพเนี่ย?

"ไอ้นิ่งนั่น มันผัวกู!" เพราะการเป็นเมียทาสของสิงห์เหนือนั้นน่ากลัว แต่ทำไมกันนะ ตำแหน่งนี้ถึงได้มีคนอยากจะมาแย่งชิงกับควินน์? (feelgood มากกกกกกกกก แนะนำว่าอย่าอ่านบนรถเมล์)

เมื่อนายหัวหนุ่มแห่งหมู่เกาะจันทราอันลือเลื่องทายาทผู้ครอบครองหมู่เกาะอันเป็นแดนสวรรค์ที่ใครๆ ต่างหมายปอง เดินทางออกจากหมู่เกาะจันทราเป็นครั้งแรกในรอบ 5 ปี เพื่อตามหาคนรักกลับคืนสูู่วิมานรักของเขา

จู่ ๆ ก็ดันมารู้จักกับพี่เปอร์หัวเขียวที่เป็นนักแข่งรถชื่อดัง

เจอพี่ชายตัวเองในย่านไนต์คลับไม่พอดันซวยไปนั่งตักผู้ชายที่ฉันไม่อยากเจอหน้าที่สุดอีก และให้ตายเหอะ…เขาจูบฉัน! ฉันจำได้ว่าเขาเกลียดกันมากไม่ใช่หรือไง!

"ทุ่งหญ้าเเห่งนี้ก็คือบ้านของเจ้า เป็นภรรยาข้าเเล้ว อย่าคิดจะไปจากข้าเด็ดขาด" เรื่องราวทุกอย่างได้เริ่มต้นขึ้น ณ ฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่น นางงดงาม เข้มเเข็ง ยังหอมหวาน เขาอยากให้นางเป็นของทุ่งหญ้าตลอดไป

20+ คนเถื่อน...คือคำที่เธอคิดถึงเป็นคำแรกเมื่อมองเห็นพ่อเลี้ยงแต่ไกลและตรงกับบุคลิกของเขาได้มากที่สุด

'พี่เถือกซอยเจ็ดกับน้องมอยซอยเก้า' คือความรักของเรา เกิดมาไม่เคยเจอใครเหมือนเธอว่ะ! #เปย์

คนโหดเถื่อนที่ฆ่าคนได้ง่ายๆอย่างเขา ต้องมามุ้งมิ้งเวลาอยู่กับเมีย และที่สำคัญ.....ทำไมกูต้องกลัวเมียด้วยวะ!!!!

ยิ่งเธอรัก...เขาก็ยิ่งผลักไส ยิ่งเธอไปให้ไกลจากชีวิตเขาเท่าไหร่ยิ่งดี...

“นอนกับฉันสิ... ทำให้ฉันพอใจ บางทีฉันอาจจะใจดีปล่อยพี่ชายเธอไป...”

ผมคิดถึงคุณอีกเเล้วสิ อย่างนี้ผมต้องขังคุณไว้ที่นี้เเล้วล่ะ

“จะบอกแม่กับพ่อไหม?.ถ้าบอกพี่จะได้เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวได้ทัน..” สีตาของหญิงสาวเบิกโตกว่าเดิม “อุ้มไม่เอาพี่คราม..” เขาขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจนัก รู้มาบ้างว่าอมาวสีนั้นแตกต่างจากปุณรมีราวกับหยินหยาง

อย่าไว้ใจทาง อย่าหลงคนเถื่อน

“ก่อนคิดจะไปยั่วผัวใหม่ ก็หาทางออกจากห้องผัวคนนี้ของเธอให้ได้ก่อนก็แล้วกัน”

เธอผู้พี่เปรียบดอกไม้งามในอุ้งมือหยาบกร้านของเสือหนุ่มจอมอันธพาล ส่วนสาวผู้น้องกลับร้อนแรงดั่งเปลวไฟที่ฟาดฟันกับบอดีการ์ดหนุ่มเรือพ่วงผู้มีหัวใจเย็นชา