ค้นหา

เธอจำใจจากเพราะรัก แต่ไม่มีอะไรพรากเธอและลูกจากเขาได้

"แล้วผมมันจะไปมีความลับอะไรกับเมีย มีแต่เมียนั่นแหละจะมีความลับกับผม"

นายท่านที่น่านับถือ นายท่านที่น่าเกรงขาม นายท่านที่น่าเคารพ ตอนนี้หัวใจและร่างกายของฉันกลายเป็นของนายท่านไปแล้ว

เป็นแค่คนใช้แล้วบู๊ไม่ได้เหรอ? ลองมาเป็นคนใช้ของมาเฟียที่ใคร ๆ ต่างก็เรียกเขาว่า 'ต้าเกอ' ดูไหมล่ะ? ไม่ได้บู๊เป็นเพราะต้องตามติดบอสตลอดเวลาอย่างเดียวนะ แต่ยังสะดุดท่อ(ประปา)ได้เท่ที่สุดในโลกอีกด้วย!

“ถ้าไม่อยากให้ผมลงโทษคุณแบบนี้อีกก็อย่าปากดี เพราะครั้งต่อไปมันจะไม่หยุดอยู่แค่จูบ”

เป็นได้แค่เมียลับๆ ของเขาคนนั้น ไม่พอยังต้ิงไปรับใช้เมียเขาอีก!!! เขามันใจร้าย ***เรื่องนี้แต่งจบไปนานแล้วนะคะ มีอีบุ๊กวางขายแล้ว

“อย่างจันทร์ไม่ต้องยัดเยียดตำแหน่งเมียให้เหนื่อยหรอก แค่บอกคำเดียว พี่ก็แก้ผ้ามาหาแล้ว”

ฉันเป็นแค่เมียกำมะลอที่ไม่มีสินสอดแม้แต่บาท

ฉันเป็นแค่เมียกำมะลอ ที่ไม่มีสินสอดแม้แต่บาทเดียว

เธอคือหญิงสาวผู้สูงส่งที่ถูกลิขิตให้ควบคู่กับเจ้าชาย แต่กลับต้องติดอยู่ในความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับคนรับใช้ต่ำต้อย ความรักของเขาจะเอาชนะอุปสรรคของชนชั้นและความอิจฉาริษยาได้หรือไม่?

สำหรับ เขา ยิ่งเกลียด ก็ยิ่งต้อง "แกล้ง" สำหรับ เธอ ยิ่งแกล้ง ก็ยิ่งต้อง "เกลียด"

"คุณลูคัสจะแต่งงานเมื่อไรคะป้า" สายตาหวั่นไหวถามป้าแม่บ้านด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย เขากำลังจะแต่งงานในขณะที่เธออุ้มท้องลูกของเรา

งานชั่วคราวแค่สองเดือนที่เธอรับปากแม่มาทำ ทำให้เธอได้เจอกับเจ้านายรูปหล่อแต่ดูดุและชอบจับผิด เรื่องมันคงจะไม่วุ่นถ้าเขาจะไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ ของเพื่อนสนิทที่คบกันมาสามปี

เมื่อความเกลียดได้เปลี่ยนเป็นความรักแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้ความเกลียดชังนั้นหายไปแต่ใช่ว่ามันจะไม่หายน้ำหยดลงหินหินยังกร่อนจะต่างอะไรกับใจคนที่ถูกเอาใจใส่และความใกล้ชิดมันต้องหวั่นไหวกัน

จะพยายามรักษาระยะห่างของเราสองคน เพราะสถานะของเราสองคนมันต่างกันเกินไป แต่เขากลับพยายามผูกมัดเธอเอาไว้ เธอจะหาวิธีหนีจากเขาได้อย่างไร

นี่มันเรื่องอะไรกันที่ฉันต้องมาเสียเวลากับลูกนกลูกกาแบบเธอสองคนแม่ลูกด้วยแค่มาอาศัยใช้เศษเงินพ่อของฉันก็มากเกินพอพวกเธอมีค่าอะไรที่ฉันต้องมาใส่ใจฉันไม่ใช่คนที่พวกเธอจะมายุ่งด้วยอย่าสะเออะ

“พี่จินเป็นเมียเอ็มแล้วนะ อย่าให้ใครจีบอีกนะ” “แล้วผัวพี่ล่ะ จะยังไปแหย่รูคนอื่นอยู่มั้ย”

เมื่อนางเอกสาวดาวร่วงนั้นอับจนหนทางจนต้องใช้เต้าไต่แลกงานกับ "เขา" ผู้มีอำนาจในมือจนเธอตั้งท้องและทิ้งลูกที่เกิดจากความเห็นแก่ตัวไว้ข้างหลังอย่างไม่ไยดี และเขาจะไม่มีวันให้อภัยคนที่ขายลูกกินเช่นเธอ

“ความสุขของฉันคือเห็นลูกมีความสุข ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ทนตกอยู่ในสภาพเมียหลวงแบบนี้หรอก จำสิ่งที่คุณทำกับฉันไว้นะคะ ถ้าวันหนึ่งลูกรู้เรื่องทุกอย่าง และเขายอมรับได้ฉันจะไป”