หญิงหม้ายบ้านสือ
ตายแล้วไปไหน...เธอไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้เธอมาอยู่ในร่างหญิงหม้ายยุคโบราณชีวิตแสนอาภัพ ถูกสามีไล่ออกจากบ้านและในท้องมีก้อนแป้งน้อยหนึ่งชีวิตที่ต้องเลี้ยงดู
- 102
- 146.34K
- 2.41K
- 25 มิ.ย. 65 / 11:25 น.
ไม่พบรายการคอลเล็กชัน
เรามีคอลเล็กชันในระบบมากมาย
ลองมาหาคอลเล็กชันเรื่องโปรดของคุณกัน
ตายแล้วไปไหน...เธอไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้เธอมาอยู่ในร่างหญิงหม้ายยุคโบราณชีวิตแสนอาภัพ ถูกสามีไล่ออกจากบ้านและในท้องมีก้อนแป้งน้อยหนึ่งชีวิตที่ต้องเลี้ยงดู
นางหาใช่คณิกา เพราะความเข้าใจผิดจึงเกิดสัมพันธ์สวาทคืนเดียว ก่อเกิดเลือดเนื้อเชื้อไขที่คุณชายเช่นเขาไม่เคยรู้ว่ามี
"คุณนางฟ้าคะ คุณย่าจะให้คุณพ่อแต่งงานใหม่ หนูขอคุณแม่ใจดีให้หนูกับน้องได้มั้ยคะ" คำขอของเด็กหญิงจะเป็นจริงหรือไม่ เมื่อผู้ได้รับจดหมายเป็นเพียงนาย(นาง)ฟ้าแม่ทูนผมสีน้ำตาลแดงเกรดปฐมมนตรา
ทุกวันคืนสะสมซึ่งความหวามไหว ใจผมร่ำร้องอยากฝ่าสถานะมัมมี้โซนให้ไว แล้วกระซิบบอกเขา "เฟื่องครับ...คีอยากเป็นผัว"
เขาเกิดมาเพื่อชดใช้ในสิ่งที่ตนเองกระทำในชาติก่อน!
เพียงนิดของหนึ่งเสี้ยวสิเน่หา ที่เขามีต่อนางนั้น จะนำพา"รัก" มาสู่ใจสองดวงได้หรือไม่ เมื่อสตรีเป็นเพียงสิ่งปลดเปลื้องความใคร่สำหรับเขา ส่วนนางนั้นหนึ่งกายใจที่มี ตั้งมั่นขอมอบไว้เพียงชายที่ใจเดียว
เมื่อท่านข่มเหงไร้น้ำใจต่อตัวข้า ซ้ำออกคำสั่งสังหารลูกที่จะเกิดมาอย่างเลือดเย็น แม้สองมือท่านจะน้อมประคองชีวิตมอบให้ ก็อย่าหมายว่าชาตินี้ข้าจะอภัย!
ในสายตาของ "รับอรุณ" เขามีแต่คำว่า "ร้าย" ทว่าในทุกลมหายใจและความรู้สึกของ "อธกานต์" เธอคือคำว่า "รัก"
หลังข้ามมิติแห่งเวลา ข้ามอาณาเขตแห่งภพภูมิ นางตื่นฟื้นมาในสภาพไร้ความทรงจำ รับรู้เพียงว่าตนต้องหลบซ่อนจากคมดาบแลอาวุธของกิเลนหนุ่มกับเหล่าทวยเทพ หนึ่งชีวิตต้องแลกด้วยชีวิตจึงสาสม!
จะเรียกว่ามรดกเสน่หาได้หรือไม่ เมื่อการกลับบ้านเกิดของคนสองคน ทำให้พวกเขารักกัน เรื่องราวความรักของหนึ่งหนุ่มลูกครึ่ง สาวม่ายลูกติดและเด็กน้อยน่ารักวัย 5 ขวบ เป็นกำลังใจให้พวกเขาด้วยนะคะ
สิ้นแสงรังสิมา ดาริกากลางใจ หากฟ้าไร้เมฆินทร์ ฤาศศินอำพราง
สิ้นแสงรังสิมา ดาริกากลางใจ หากฟ้าไร้เมฆินทร์ ฤาศศินอำพราง
งามพิศงามแท้พี่รัก งามพักตร์งามลักษณ์พี่หลง งามจิตงามใจแม่โฉมยง หมายรักคงมั่นไว้เพียงนาง
อังศุธรฉานส่องฟ้าทั่วหล้า สิตางศ์เต็มดวงแจ่มจ้าดาวเคียง สองร่วมนัมพรแต่มิอาจร่วมเรียง กาลต่างเพียงเวียนอยู่ได้เดียวดาย
คืนวสันต์ในน้ำมีนกเป็ดหงส์ เดือนกระจ่างส่งแสงสองใจผูกพัน กิ่งหลิวโน้มอ่อนอวยพรกลางหอฝัน ทุกฤดูเคียงกันหยกเขียวใสไข่มุกงาม