ค้นหา

“ดื้อมันเข้าไป พยศมันให้สุด ฉันจับได้จะฟาดให้ปากแตก ต่อให้ร้องขอเท่าไหร่ฉันก็จะไม่หยุด แม้ว่าเธอจะสลบคาอก แม้ว่าน้ำตาจะเปลี่ยนสี อย่าหวังว่าฉันจะใจอ่อนยอมหยุดให้เด็กดื้ออย่างเธอ”

ผมผู้บิดเบี้ยว กับเธอผู้เป็นแสงสว่างและความมืดมิด เรื่องราวของชีวิตวัยรุ่นที่บิดเบี้ยวได้เริ่มต้นขึ้น จนผมอยากจะจบมันด้วยตัวเอง (นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยครับ\ค่ะ)

กาลครั้งหนึ่ง...เรื่องราวทั้งหลายได้บรรจบกันเป็นครั้งสุดท้าย เเต่เหล่ามอนสเทอร์ได้ถูกกักขังอีกครั้ง เเละเป็นการกลับมาของ "ฟริกส์" เด็กหนุ่มมนุษย์ผู้ปลดปล่อยเหล่ามอนสเตอร์ในสิบปีที่ผ่านมา...