ค้นหา

“ในบางเรื่องวิทยาศาสตร์สามารถให้เหตุผลได้ แต่ในบางเรื่องก็หาเหตุผลมาอ้างไม่ได้ ทำไมนะหรอ?...ก็เพราะ มันพิศวง และ มหัศจรรย์ กว่าที่มนุษย์ธรรมดาจะเข้าใจ”

ฉันเป็นผู้จัดการชมรมบาสเกตบอลของโรงเรียนเซย์ริน.. แต่ก็ใช่ว่าฉันจะเล่นมันเป็น..

"ผมไม่สนหรอกนะฮะว่าคุณจะใช้วิธีการเเบบไหนในการเล่นบอล เเต่ผมสนเเค่ว่าผมจะต้องได้เป็นที่1"

ร่างบางเคาะประตูห้องด้วยท่าทางหงุดหงิดเพราะเจ้าของห้องดันส่งเสียงดังรบกวนคนที่อยู่ห้องข้างล่างอย่างเธอเข้าจนนอนไม่หลับ "ช่วยเบาเสียงหน่อยค่ะ" "ขอโทษฮะ อ๊ะ! ฮิโตชิจจินี่" คนส่งเสียงดังคือแกเองหรอคิเสะ!

เพราะไล่ตามแผ่นหลังของพี่ชายมาโดยตลอด …อาซึมาเนะ อัตสึมุจึงไม่เคยเหลียวแลคนรอบข้าง และยิ่งไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วในสายตาของคนเหล่านั้น ตนก็เป็นกำแพงสูงลิ่วที่ไม่อาจก้าวข้ามเช่นเดียวกัน

เท็ตสึยะ : ฉันอาคาชิ เท็ตสึยะคะ ได้ไปเรียนที่อเมริกาตั้งเเต่เด็กๆ ขอฝากเนืัอฝากตัวด้วยนะคะ

หลายคนเข้าใจว่าผู้เล่นปาฏิหารเจ้าของฉายา Perfect copy นั้นมีนิสัยที่ร่าเริง ดื้อรั้น แถมยังดูน่ารำคาญสุดๆ แต่หากเกิดว่าความจริงนั้น คิเสะ เรียวตะ ที่ทุกๆคนเข้าใจไม่ได้เป็นอย่างนั้นละ พวกเขาจะรับได้ไหม

ผมก็คิดอยู่ว่าเลี้ยงเด็กคนนึงมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย ยิ่งเป็นเด็กผู้ชายที่เก็บมาจากข้างถนน กว่าจะรู้ตัวเจ้าเด็กนี่ก็ดื้อเสียยิ่งกว่าลูกลิงซะอีก

เมื่อคิเสะ เรียวตะ นายแบบหนุ่มชื่อดังที่บัดนี้เลิกเล่นบาสเนื่องจากตอนนี้ตนรับงานแสดงละคร เขาได้เข้าโรงเรียนฮาโอบะโจไซและได้พบกับคนนึงที่ได้เปลี่ยนชีวิตเขา

เมื่อเธอแค่เห็นดาวตกโดยบังเอิญ เลยดันขอพรว่าอยากจะเจอคนคนหนึ่งที่ตนเองชื่นชอบสักครั้ง แต่ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอกับตัวเองจริงๆ

ความรักต่างก็เกิดขึ้นได้โดยไม่รู้ตัวกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ดังนั้นการที่"เขา"เกิดสนใจ"เธอ"ขึ้นมามันคงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย

ผมตื่นขึ้นมาในเช้าวันนึง ก็พบว่าตนเองกลายเป็นผู้หญิงไปซะแล้ว แต่คงไม่เป็นไรหรอก เพราะทุกคนก็คงทำตัวเป็นปกติกับผม....ใช่มั้ยครับ?

เมื่อเรียวมะเลือกเข้าโรงเรียนม.ปลายที่ไคโจ ซึ่งเป็นโรงเรียนเดียวกับคิเสะ เรียวตะ

(งดแต่ง)

“ เมื่อยังมีอีกคนที่พวกเขาให้การยอมรับและเป็น'น้องสาว'ของพวกเขา”

แอนนิต้า​ ควินน์​ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่รอบตัวเธอมีแต่คน​แปลก​ ๆ​ รายล้อมอยู่เต็มไปหมดจนเวียนหัว​ ตัวก็ใหญ่แต่ชอบติดหนึบตามเดิมเหมือนเด็กสามขวบ “ แอนนี่​ ผมไปด้วย ” ไปห่าง​ ๆ​ นะ!

จากที่แค่ทำตามคำท้าของเพื่อนสนิทที่เล่นเกมด้วยกัน ไปๆมาๆดันเป็นความรู้สึกจริงซะได้ “ฉันชอบนาย! เข้าใจไหม! ฉันชอบนายจริงๆไม่ได้ทำตามคำท้าอีกสักหน่อย!!”

รวมตัวละครหญิง(มโน)เป็นคนรักกับตัวละครชายอะนิเมะหลายเรื่ง

แบบนี้มัน..ขี้โกงชะมัด อาาา ไม่รู้ด้วยแล้ว ไม่ว่าใครจะว่าหรือมองเค้าอย่างไง หรืออีกฝ่ายจะคิดแบบไหน.. ก็ห้ามไม่ให้เค้าชอบคนตรงหน้าไม่ได้อีกแล้วล่ะ

"มีเข็มกับด้ายไหมเท็ตสึยะ" "เอาไปทำอะไรครับ" "เอามาเย็บหัวใจ เห็นหน้านายแล้วใจจะขาดรอนๆ" "อาคาชิคุงช่วยขยับไปหน่อยครับ" "ไปซ้ายหรือขวาล่ะ" "ไปไกลๆตีนผมครับ" "..."