ค้นหา

ไม่ใช่ว่าก่อนตายเป็นคนดีมากหรอกหรือ? ถึงได้ต้องกลายเป็นวิญญาณอยู่แบบนี้ เกิดชาติใหม่ข้าถึงต้องได้เสพสุขกับบุรุษและเงินทองอย่างไรเล่า! มามะ ข้าต้องได้เจ้า จะกินก่อนแล้วค่อยแยกทางก็ยังได้!

การเป็นบุตรสาวคนสุดท้องของหัวหน้าเผ่า ทำให้ 'หานลี่หยวน' ถูกส่งให้เป็นเครื่องสังเวยของอสูรในป่าดงดิบ ทว่าฟ้ามีตาจึงส่งเทพบุตรผู้มีเขากวางอยู่มาช่วยเหลือ แต่ต่อไปนี้ นางจะต้องเป็นลูกศิษย์ของเขา

ดูท่าคำว่า 'คนตายมิอาจฟื้นคืน' คงไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป เมื่อนางโจรสาวผู้มีปานนกยูงรำแพนบนแผ่นหลัง กลับฟื้นคืนชีพในร่างของท่านเจ้าเมืองผู้มีความงามเป็นอันดับหนึ่ง แต่กลับไร้อำนาจสิ้นดี!

บุบผาน้อยต้องดับสลายเป็นธุลี...เหลือเพียงคำบอกกล่าวสุดท้าย ..‘หากตัวข้าต้องตาย เพื่อท่านแล้วข้ายอมทุกสิ่ง...แม้ชีวิตจะหาไม่’

หม่าซื่อจิ้นรอเคลม...เห้ย...รอคอยนางมาถึงห้าปีเต็ม ถึงเวลาแล้วที่เขาจะเดินหน้ารุก...บุกทะลวงหัวใจนาง เพื่อแต่งนางเป็นภรรยา...

‘ฉีซู่’ ชะตาชีวิตที่เหลือของนางนับจากนี้ได้ถูกกำหนดแล้ว นางจำต้องเข้าวัง นี่คือรับสั่งของผู้ที่สูงส่งเหนือแผ่นดิน ความรักใคร่เอ็นดูปลอบประโลม ที่สุดแล้วนางมิอาจหนีพ้นวังวนแห่งอำนาจ...วังวนแห่งวังหลวง

หนิงเอ๋อร์ถูกลิขิตมาให้เป็นของ ‘เขา’ ชาตินี้ภพนี้ทุกชาติทุกภพ นางจะขอฝืนลิขิตสวรรค์ดูสักครา ยอมเผาวังพร้อมทั้งร่างของตนเอง หมายให้ความตายช่วยให้นางหลุดพ้นจากการครอบครองของเขา จะได้มิตกนรกทั้งเป็นอีกหน

นับตั้งแต่ไป๋ซืออายุได้สิบหกปี สกุลไป๋ก็กลับมาตั้งรากฐานได้อย่างมั่นคงอีกครา ซ้ำพี่น้องนางยังมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วเมืองหลวง แต่จะโด่งดังในด้านใดนั้น อะแฮ่ม! นางยังไม่ขอนึกถึงดีกว่า

เมื่อแพทย์สาวย้อนเวลากลับไป แม้จะมีวิชาแพทย์ล้ำเลิศมาแต่ก็เหมือนสูญเปล่า ซ้ำถูกสามีทอดทิ้งให้ใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก สวรรค์ยังซ้ำเติมนาง ให้มีลูกฝาแฝดติดท้อง มีวิชาอยู่กับตัวนางจะพลิกชีวิตใหม่ได้หรือไม่

ข้าเดินทางจากเมืองหลวงของแคว้นเว่ย มุ่งหน้าสู่ชายแดนของสามแคว้นใหญ่ เพื่อเข้าพิธีวิวาห์กับท่านแม่ทัพผู้เลื่องลือนาม ทว่าเจ้าสาวที่ถูกส่งมาแทนเฉินกุ้ยหลินเช่นข้า เขาจะยอมรับให้เป็นฮูหยินเอกหรือไม่นะ

ว่านฮวาเจิ้นจำเป็นต้องป้ายมลทินให้เหวินซู่เพื่อรักษาชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ความรักระหว่างนางกับเขาจึงกลายเป็นความแค้นที่ต้องชำระ!

ข้าต้องการให้เหลิ่งซีเจ้าปลอมตัวเข้ามาเป็นพระสนม ... ป้ายบัญชาสวรรค์ที่เหลือทั้งหมดจะตกเป็นของเจ้า หากเจ้าสามารถทำให้สนมเอกซู่หรงของข้าตกหลุมรักจนยอมรับปากอยู่กินกับเจ้าด้วยความเต็มใจของนางเอง

“ท่านมาพบนางอีกแล้ว?” ชายหนุ่มพยักหน้า “วันนี้นายหญิงก็ติดกิจสำคัญ ไม่สะดวกให้เข้าพบ” คิ้วเข้มกระตุกขึ้นแวบหนึ่งนึกสงสัยขึ้นกะทันหัน “กิจสำคัญอันใดจึงทำให้นางมิอาจปลีกตัวออกมารับแขกได้ถึงสามวันติดเช่นนี้?” “นายหญิงกำลังใช้สมาธิในการให้อาหารปลา ห้ามรบกวน” ..

เพียงเพราะบิดาต้องการลูกชายจนขึ้นสมอง ทำให้นางที่เกิดมาขาดความรักจากผู้ให้กำเนิด มีเพียงความชิงชัง ห่างเหิน ความรู้สึกต่างๆจึงค่อยๆจางหายทีละน้อย จนนางได้กลายเป็นคนที่ไร้ความรู้สึก ไร้อารมณ์ใดๆ

เหตุใดผู้คนจึงเรียกนางว่าเป็นหญิงสาวที่มาจากนรก ทั้งที่นางก็เป็นเพียงดอกไม้ที่อ่อนแอบอบบางออกปานนี้ ...

เป็นองค์หญิงแล้วอย่างไร มีของล้ำค่ามากองอยู่ตรงหน้าแล้วอย่างไร ใช้ชีวิตอย่างที่หญิงสาวทุกคนใฝ่ฝัน

เพียงสิ่งที่มารดาทำไว้แต่อดีต นางผู้ซึ่งเป็นบุตรสาวต้องถูกตามล่าตัวไปชำระบาปที่มารดาก่อ เขาที่คอยช่วยนางโดยไม่ค่อยเต็มใจนัก จะช่วยนางได้หรือไม่กัน

คุณชายเกาแห่งเมืองหลวงผู้โด่งดัง(ด้านความเค็ม) ไม่มีหนี้ใดที่เขาเก็บคืนไม่ได้ ถึงคราวต้องปวดหัว เมื่อเจอกับลูกหนี้ที่เขาหาทางเก็บหนี้คืนให้คุ้มทุนแทบไม่ได้

สายน้ำแห่งปัจจุบัน นำพาหญิงสาวหวนคืนสู่อดีตและพบเขา ชายที่อยู่ในฝันของเธอมานานปี...ทว่าความอ่อนโยนที่เขามีให้ กลับเห็นเธอเป็นเพียง 'เงา' สะท้อนของใครอีกคน