ค้นหา

เมื่อด่านเคราะห์ในการจุติของโอรสมหาเทพเช่นเขา คือการถูกส่งไปเป็น 'บรรณาการ' ให้นางมารเสเพลผู้นั้นย่ำยี ทว่า...หากต้องกล้ำกลืนศักดิ์ศรี 'ชวี่เฟิง' ต้องได้เป็น 'สามี' ของจอมมาร!

นางคือบรรณาการที่ถูกส่งไปเป็นเหยื่อล่อ ระหว่างทางพบโจรร้าย เขาจึงปรากฏกายขึ้นและนำตัวนางกลับแคว้น บรรณาการที่แสนไร้ค่า นางมิอาจกลับบ้าน มิอาจร้องขอความช่วยเหลือ ทำได้เพียงมุ่งสู่หอนางโลม

บรรณาการแก่ฮ่องเต้ทรราช คือตำแหน่งที่นางมิอาจปฏิเสธ เพื่อรักษาแผ่นดินบ้านเกิด ถึงแม้เขาจะโหดร้ายป่าเถื่อน เหยียบนางอยู่ใต้อาณัติ นางก็จะยอม..หากเขาทำได้โดยมิตายด้วยน้ำมือของนางเสียก่อน!

เขาคือเครื่องบรรณาการชั้นเยี่ยม ที่จะหาไม่ได้จากที่ไหนอีกเเล้ว

สวรรค์มักกลั่นแกล้งผู้คน สร้างโลกเหมือนวงกลมอันหนึ่ง ต่อให้หนีเท่าไรเส้นทางที่วิ่งออกไปยิ่งพบกันไวในภายหน้าเท่านั้น ซวี่ถางหนีการแต่งจากแม่ทัพลู่ กลับพบแม่ทัพทำตัวเยี่ยงยาจก เอ้อแล้วนางก็หลงเชื่อ!

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว

เธอหลินเฟยเป็นศัลยแพทย์ที่มีฝีมือผู้หนึ่งตายเพราะอุบัติเหตุ ทะลุมิติมาอยู่ในร่างองค์หญิง ซึ่งกำลังเดินทางไปเป็นบรรณาการให้กับต่างแคว้นแบบงงๆ

เขาผู้นั้นมาคุกเข่าขอร้องให้นางกลับไปรักอีกครั้ง ช่างกล้านัก... เขามองนางเป็นคนโง่งมหรืออย่างไร นางจึงปฏิเสธบุรุษไร้ยางอายเช่นนั้น แล้วแต่งให้กับอ๋องปีศาจแทน

"เด็กๆ ต้องดูดนมก่อนจะนอน" เสียง 'เจ้าหนู' ขี้อ้อนดังแผ่วมาจากเตียงกว้างอีกแล้ว..."เด็กบ้า! เลิกวุ่นวายกับร่างกายฉันทีจะได้ไหม"..."จะมาให้ดูดนมดีๆ หรือจะให้สามีลุกไปปล้ำ!"

เขาจ้างเธอมานอน... ผู้หญิงที่เขาเคยตราหน้าว่าเป็น “ขยะ” ชนชั้นต่ำ และไม่คู่ควร เธอไม่อยากนอนกับเขา เพราะหมอนี่ มีข่าวลือว่า “ซาดิสถ์” ป่าเถื่อน ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ

อ๋องเจ็ดผู้ขาพิการได้รับสมรสพระราชทานกับบุตรสาวของหัวหน้าเผ่าต๋าซึ่งถูกส่งตัวมาเป็นบรรณาการ ผู้คนต่างหัวเราะเยาะและดูแคลนว่าพวกเขาช่างเหมือนผีเน่ากับโลงผุ แต่ใครเลยจะรู้ถึงสิ่งที่ทั้งสองเก็บซ่อนอยู่

ตำนานเล่าขานนานนับร้อยปี หมู่บ้านแห่งนี้มีเทพปกปัก จากวันเป็นเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี คืนจันทร์สีเลือดครานี้ถึงเวลาส่งคืน

สำหรับท่านหญิง หลางเฟิ่ง รอยยิ้มเปรียบเสมือนหน้ากากที่สวมใส่เพื่ออำพรางความรู้สึกที่แท้จริง แม้กระทั่งถูกข้าศึกจับตัวเป็นเชลย ส่งเข้าวังศัตรูเป็นบรรณาการ นางก็จะใช้รอยยิ้มนี้ต่อสู้กับอุปสรรคทั้งมวล!

‘เครื่องบรรณาการคืออะไร? ก็คือข้าไง........’ คำตอบในคำถามนั้นคือความจริงที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า วันที่ฉันเดินทางไปปีนเขากับเพื่อนเกิดพลัดตกหน้าผาตาย

ชีวิตองค์ประกันในต่างแดน และการแก่งแย่งริษยาในวังไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ 'มิลินท์' ก็พร้อมฟันฝ่าไปได้หากมีรักหนักแน่นของ 'ปรมิน' อยู่เคียงข้าง และท่ามกลางความขัดแย้งแย่งชิงอำนาจ เธอก็พร้อมเสมอที่จะช่วยให้ชายที่รักก้าวสู่เส้นทางขึ้นครองราชย์

ในรักคือความแค้น ในแค้นยังแฝงสิเน่หา สองใจดุจเส้นคู่ขนาน แม้ปรารถนา....แต่ไร้วาสนาคู่เคียง

เธอกล้ามากนะยุรฆา เขาพูดเสียงกระด้างชายหนุ่มพุ่งพรวดเข้ามาทีเดียวก็ถึงตัว หล่อนตกใจร้องกรี๊ดแต่หนีไม่พ้น มาเฟียหนุ่มกระชากหล่อน โยนลงพื้นไม่แยแส ยุรฆากลิ้งตัวหนี แต่เขาจับข้อเท้าขาวติดหนับ หญิงสาวกลัวลานก็ถีบพรวดๆ เฟร็ดเดอริโก้ไม่สะทกสะท้าน

บรรณาการที่ไม่ต้องการแต่ไม่อาจหลีกเลี่ยงมันไปได้ กรงรักที่จะกักเขาและเธอเอาไว้ไม่ให้ห่างกายกันและกัน

เค้า มีเวลาหนึ่งปีในการพิชิตใจ เธอ ไม่อย่างนั้นจะเกิดสงครามขึ้น เค้าจะละลายน้ำแข็งในหัวใจขอเงเธอได้หรือไม่?

ธารน้ำแข็งกว้างสุดตานางอยู่อย่างเหว่ว้า..ใต้พิภพร้อนระอุไปทั้งอุราเขาถูกกักขัง..เพื่อเซ่นสังเวยแด่ปีศาจหลับใหลมาร้อยปี หญิงอัปลักษณ์ที่สุดถูกเลือก..ดวงวิญญาณที่ใฝ่หารักแท้เดินทางพบกันเพื่อบทพิสูจน์รัก