ค้นหา

แต่งงานแบบคลุมถุงชน! ว่าที่คุณสาเป็นไอ้ผู้ชายกะล่อนยิ่งกว่าปลาไหลใส่สเก็ต แต่คนอย่างป่านน่ะหรือจะยอมแพ้ง่ายๆ...สิบอัคนีหรือจะสู้หนึ่งศตนันท์ได้

“ปลานิลกินได้แล้ว ปาลินล่ะกินได้ไหม หืม...”

เธอไม่เคยอยากให้เขาเป็นพี่ชาย

"ผมมีทางเลือกให้คุณสองทาง หนึ่งลาออกซะ หรือสอง...มาเป็นผู้หญิงของผม"

รู้ว่าไม่อยู่ในสายตา แต่ก็ยังแอบรัก รู้ว่าไม่ควรรัก แต่ไม่อาจห้ามใจ

"พี่ป่านครับถึงผมจะพูดไทยไม่ชัดแต่บอกรักชัดนะครับ" "น้องอยู่สูงไปพี่ไม่กล้าหรอกครับ " "ถ้าผมอยู่สูง งั้นพี่ก็ปีนมาหาผมสิครับ" "ไม่ครับพี่ขี้เกียจ" what the.....?

ฉันคือคนหนึ่งที่ถูกเหวี่ยงเข้ามาในโลกของความรักที่ฉัน ณ ตอนนั้นยังไม่ต้องการ....

การที่ฉันไม่ได้เจอแบม แต่ฉันดันไปเจอกับนาย'จองกุก'แทน มันก็เหมือนกับสุภาษิตที่ว่า 'หนีเสือปะจระเข้'สะจริงๆ

อยู่ๆมีวันนึง ที่ใครจะไปรู้ว่าเด็กใหม่ที่ตนคุยด้วยทุกวัน จะคิดอะไรหรือป่าวหรือแค่คิดไปเอง และแล้วใครจะไปคิดว่านาย ม.ปลายคนนี้ จะคิดอะไรหรือป่าว ก็ต้องไปติดตามในเรื่องกัยเลย -->

ฉันยอมลากสังขารออกมาจากหอพักแต่เช้าในวันที่ร้อนแสนร้อนเพื่อไปคาเฟ่หนังสือก่อนสอบ แต่ใครจะรู้ ว่าไอ้คนที่สั่งปังเย็นแบบเดียวกันกับฉันเป๊ะๆ แถมยังตามมานั่งโต๊ะข้างๆในคาเฟ่จะทำให้หัวใจหวั่นไหวแบบนี้!

เคยฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีในโรงเรียนมาบ้างแล้วใช่มั้ยครับ? ทุกโรงเรียนมีเรื่องเล่ากันทั้งนั้นใช่มั้ยล่ะ? แน่นอนครับ โรงเรียนแห่งนี้ก็มีเหมือนกัน...

รักของ..เธอ..สมควรได้ปริญญาสักสิบใบ เพราะมีให้ใครต่อใคร..มากมายก่ายกอง รักของ..เขา..เอาแค่..ประกาศนียบัตร เพราะเริ่มริรัก..ยังห่างนักกับมืออาชีพ

“ผมรักคุณ ไม่ว่าคุณจะยียวนกวนประสาทมากแค่ไหน คิดอะไรประหลาดแค่ไหน ผมรักคุณและจะไม่มีวันหมดรักคุณ ” ...หา!!! กวนประสาทก็รัก! ประหลาดก็รัก! แกจิตไม่ปกติจริงๆ นะคะนี่!