ค้นหา

เมื่อความรักของเราสองคนมันไม่เท่ากัน (หรือป่าวนะ) แต่ฉันรักแกมากนะ.....แต่ฉันอยากจะรู้ว่าแกจะรักฉันบ้างมั้ยนะ?

หลังจากที่พวกเธอแยกจากกันในตอน ม.6 มาได้สองปีกว่าแล้ว แต่เรื่องราวทุกความทรงจำยังคงสวยงามเสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วก็ตาม.....

มาเฟียอย่างเสือใหญ่ต้องต่อสู้กับผู้จัดการสาวสวยเพื่อใช้สิทธิ์ของพ่อเด็กเพราะไม่ว่าจะมองมุมไหนเด็กน้อยก็ต้องเป็นลูกของเค้าแน่ๆประเด็นมันอยู่ที่ว่ามาเฟียอย่างเขาเป็นหมันนี่สิแล้วเด็กนี่เกิดมาได้ยังไงกัน

ประกาศดองนิยายเรื่องสาปสายฝน ไปก่อนนะคร้าบ

สำหรับเธอสายฝนเป็นดั่งคำสาป แต่หากคำสาปนั้นทำให้เธอได้พบกับรักที่ตามหา

เมื่อฝนตกก็จะได้เจอเนื้อคู่ แล้วจะต้องทำอย่างไรหากเนื้อคู่มีคนรักอยู่แล้ว

ชายคนหนึ่งขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านเขาได้เจอเข้าผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนตากฝนเขาจึงได้ให้ขึ้นรถมาด้วยและกะว่าจะพาไปส่งแต่เรื่องวุ่นๆก็ได้เกิดขึ้น

“วันพรุ่งนี้ฝนจะยังตกเหมือนเดิมรึเปล่านะ” ชายแปลกหน้าข้างผมพูดขึ้นอย่างใจลอย ประโยคนี้มันจะดูธรรมดามากถ้ามีใครสักคนพูดขึ้นระหว่างรอรถเมล์กลับบ้าน แต่ตอนนี้มันผิดที่ผิดทางสุดๆ สถานีบาบีลอนไม่เคยฝนตก

เมื่อหนึ่งคนกวน อีกหนึ่งคนเริ่ด เรื่องวุ่นๆของเขาและเธอก็เกิดขึ้น

เรื่องเล่าจากนักศึกษาแลกเปลี่ยนคนหนึ่ง ที่บังเอิญถูกพาเข้าไปในวัดลึกลับท่ามกลางสายหมอก โดยหญิงสาวแปลกหน้าในชุดกิโมโนได้มารับเขาเข้าไปในวัด ที่ภายในนั้นมีสวนปริศนาซ่อนอยู่...

ผมเกลียดฝนที่สุด ไม่สิ ตอนนี้ผมไม่ได้เกลียดฝนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ชอบฝนมากกว่าเมื่อก่อน เพราะฝน เลยทำให้ได้เจอกับเธอคนนั้น

'ภูริ' ลาออกจากงานเพราะอยากสานฝันการเป็น 'นักเขียน' เขาเริ่มออกเดินทางเเละได้เข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมหญิงอัมภาสอย่างยากจะอธิบาย เเละตามค้นหาบางสิ่งที่สูญหายในสวนดอกไม้ที่ฝนตกตลอดเวลา

การที่ฝนโปรยลงมาทุกครั้งเวลาผ่านร้าน white's cofee คือสิ่งที่วิทยาศาสตร์ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ แต่การเจออีตาพี่ไวท์ทุกวี่ทุกวันนั้นยังไงก็ไม่ใช่เพราะพรหมลิขิตอย่างแน่นอน!!!

ผมพยายามข่มตัวเองไม่ให้เผลอใจไปกับไอ้เด็กตาใสที่ยืนปะทะคารมกับผมในตอนนี้ 'คุก คุก คุก ท่องไว้ไอ้แชมป์ท่องไว้' ดูท่าทางน่าจะแค่เด็กมัธยมขืนผมบุ่มบ่ามมีหวังโดนข้อหาพรากผู้เยาว์เป็นแน่แท้

เบลเคยทำอะไรไปบ้างเนี่ย

เรื่องเล่าจากสายฝน

ฉันรู้สึกเหมือนติดอยู่บนถนนในวันที่ฝนตกมีที่หลบฝนมากมายแต่ไม่มีที่ใดยินดีต้อนรับคนตัวเปียกโชกให้เข้าไปหลบฝนแล้วเธอก็เป็นเหมือนร่มที่บังเอิญหลุดมือใครสักคนมาตกตรงที่หน้าให้ได้หยิบขึ้นมาบังฝนชั่วคราว

ครั้งนึงชีวิตของผู้คนถูกเชื่อมต่อกับสายฝน...

เพราะเวลาฝนตกทำให้ต้นหนาวนั้นอ่อนแอ แต่ไม่ว่าจะเป็นฝนที่ตกหรือนายพรรษคนนี้ก็ทำให้เขาอ่อนแอได้เหมือนกัน