ค้นหา

“กาแฟอุ่นของเธอ… พบสายฝนเย็นของเขาแล้วหัวใจก็เริ่มเต้นในจังหวะเดียวกัน”

“กาแฟอุ่นของเธอ… พบสายฝนเย็นของเขาแล้วหัวใจก็เริ่มเต้นในจังหวะเดียวกัน”

นี่คือเรื่องราวของ ความรัก ความทรงจำ และการรอคอย ที่แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใด หัวใจบางดวงก็ยังคงรอ.. เพื่อพบกันอีกครั้ง...

ร่างคุ้นตาที่จุดรอรถเมล์ในตอนเช้า ไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่ก็ไม่ใช่คนรู้จัก เป็นความคุ้นเคย คนคุ้นหน้าที่มีเพียงใบหน้าเท่านั้นที่รู้จักเหนือจากนั้นก็ไม่ต่างกับคนแปลกหน้า กระทั่งในคืนฝนพรำ...และร่มหนึ่งคัน

ฝนที่ตกลงมาในฤดูนี้ อาจจะมีน้ำตาของฉันเป็นส่วนประกอบ

น้ำจากฟ้าหยดไหลริน กลิ่นดินที่หอมกรุ่น ชาวนามุ่งไถหว่าน ใบหญ้าต่างเริงร่า กบเขียดนาร้องเพลินใจ มนุษย์ใดระทม ขื่นขมรักนั้นหนา ให้น้ำตาฟ้าช่วยประทาน บรรเทารักอันทรมานนี้ออกทีเถิด....

คีรีโอบรักสร้างขึ้นมาจากความรักของพ่อกับแม่ แม่พูดกับลูกชายตัวน้อย คีรีโอบรักจะคอยปกป้องความรักของพ่อและแม่ที่มีต่อกันย์นะลูก ลูกจะปลอดภัยเมื่ออยู่ที่นี่ ใครจะคิดว่าวันนี้เขาจะได้พบความรักที่นี่จริงๆ

เมื่อหยาดฝนโปรยปราย โลกของเราก็เหลือเพียงเสียงกันและกัน เพราะความหลังฝังใจคีรีจึงภาวนาให้เขาไม่ต้องได้ยินเสียงโซลเมตไปตลอดชีวิต แต่ไม่รู้ทำไมยิ่งไม่อยากเจอก็ยิ่งได้เจอ ยิ่งวิ่งหนีอีกคนก็ยิ่งวิ่งตาม

" ในฤดูฝนที่พรำไม่จบ...สมุดบันทึกเล่มเก่าพาเขาไปพบกับใครอีกคนที่สอนให้เขารู้จักความรัก...

กรมควบคุมรักประกาศเตือน! ประเทศไทยกำลังเข้าสู่หน้าฝน โปรดระวังหัวใจของคุณให้ดี...เพราะฤดูนี้มีพาหะความรักที่สามารถติดต่อได้โดยไม่รู้ตัว

ความรัก…บางครั้งก็อบอุ่นราวแสงแดดยามเช้า บางครั้งก็เจ็บลึก…ราวกับหนามของดอกไม้ที่เราตั้งใจจะทะนุถนอม

เมื่อเด็กสาวขี้อายได้ตกหลุมรักเด็กหนุ่มผู้มั่นใจ สูงเกินจะเอื้อม แม้กาลเวลาจะนำพาให้พวกเขาแยกย้ายไปบนรถไฟคนละขบวนที่ไม่มีวันวนกลับมาบรรจบกันอีก แต่เธอจำได้ ว่าเธอเคยพบเขา เคยพบเขาจริง ๆ

ใครจะไปคิดล่ะว่า ‘ชายหนุ่มผู้มากับสายฝน‘ จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตธรรมดาของฉันให้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป…

การใช้ชีวิตตามฤดูกาล

ผมจะตื่น เมื่อเขาตาย

ปิดเทอมครั้งนี้ฉันได้มาพักอยู่ที่บ้านคุณย่า เเต่มันก็รู้สึกเเปลกเหมือนภายนอกบ้านนั้นมันดูน่าคนหา การปรากฎตัวของเพื่อนใหม่ ที่ทำให้หัวใจของเราสั่นไหว แต่โลกภายนอกนั้นยังมีควมลึกลับซ่อนอยู่

ยินดีต้อนรับสู่คาราคอฟฟี่ สถานที่ซึ่งจะทำให้คุณได้พบกับเรื่องราวความรักรสหวานปนขม

ทำไมถึงเอาแต่พูดว่าไม่ล่ะคะ?

เมื่อชายที่ฉันคิดว่าเขาตายไปแล้ว กลับมาอีกครั้งในฤดูฝน