ค้นหา

ณ กรุงลอนดอน, ปลายศตวรรษที่ 19 เงามืดของความลึกลับได้แผ่ขยายออกกว้าง ...นี่คือเรื่องราวในแฟ้มคดีปริศนาของเด็กสาวกับ'ปิศาจ'แห่งโรงอุปรากร... ม่านของบทละครแห่งอาชญากรรมได้เปิดออกแล้ว !

เนื่องจากความรักที่ไม่สมหวังเมื่อร้อยปีก่อน วาเนสซ่า แวมไพร์สาวสุดสวยจึงตัดสินใจสมัครเข้าเรียนคณะโบราณคดี เอกประวัติศาสตร์ศิลปะ เพื่อมัดใจคนรักที่กลับชาติมาเกิดใหม่... ว่าแต่เอกนี้มันเรียนอะไรกันนะ!?

...กรุงลอนดอน ในยุควิคตอเรียน ซึ่งเป็นยุคสูงสุดของจักรวรรดิอังกฤษ...ยังมีเรื่องราวกล่างอ้างถึงการพบเจอกันโดยบังเอิญของคนสองคนที่มีฐานะแตกต่างกัน...การพบเจอ...ที่กำลังจะกลายเป็นนิทานเล่าขานสืบต่อกันตลอดไป...

สร้อยขวัญ เด็กสาวผู้แบบบางดุจดอกไม้สีขาวหอมกรุ่นหวานละมุนต้องเผชิญกับคลื่นแห่งความเปลี่ยนแปลงและคลื่นสวาทที่ถาโถมเข้าใส่จนหัวใจหยาดเยิ้มรักที่หลั่งริน

"กฎข้อห้ามของ ‘ดยุกแห่งเบรย์เดธี’ ใบหน้านั้นห้ามผู้ใดเชยชม..." โชคดีหรือเคราะห์ร้าย? ที่ทำให้ ‘เมลวิน‘ ผู้ซึ่งรักษากฎเป็นที่สุด ได้เลื่อนขั้นจากข้ารับใช้ต่ำต้อย สู่พ่อบ้านของท่านดยุก

เคยมีคนบอกกับข้าว่าเมื่อคนรักได้จากเราไปเราจะกล้ายเป็นบ้า ข้าเชื่อคำพวกนี้แล้วว่ามันเป็นจริง

ณ บริเตนใหญ่ ศตวรรษที่ 19 เธอเติบโตเป็นดรุณีที่งดงามท่ามกลางกลียุค โดนตราหน้าว่าสันดานคล้ายวัว เกเรแม้แต่กับโจรสลัดโฉดชั่ว บางทีการหนีผืนดินที่ลุกเป็นไฟไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ บนมหรรณพบ้างก็คงไม่เลวนัก

โจเอล ชายหนุ่มผู้ขาย 'การนอน' ของตน โอลิเวอร์ ขุนนางอังกฤษผู้เย่อหยิ่งและเย็นชา เมแกน หุ่นยนต์หญิงรับใช้ผู้ไม่มีสิทธิ์เหนือชีวิตของตน ทั้งสามล้วนแต่ว่ายวน ในยุคสมัยแแห่งความสิ้นหวัง

"เจ้าช่างงดงามเเม้ยามที่ไร้ลมหายใจ .. เเต่ข้าจะทําให้หัวใจดวงนี้กลับมาเต้นอีกครั้ง เเม้เเต่ความตายก็ไม่อาจพรากเราได้ "

การจะทำให้กุหลาบน้อยดอกงามมีชีวิตอมตะมันแสนจะง่ายดาย แต่เพราะรังเกียจความเป็นอมตะที่เป็นเสมือนดั่งคำสาปนี้ กาเบรียลจึงไม่อาจยอมให้กุหลาบน้อยที่แสนบริสุทธิ์ต้องมามีวิถีชีวิตเช่นเดียวกับตน!

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ฟลอเร็นซ์ เบเนรอฟ สิ่งที่ฉันชอบคือ ขนมปังอบใหม่, ฟรุ๊ตเค้กหวานอมเปรี้ยว, และ ชาหอมกรุ่นอุ่นไอในยามบ่าย... ส่วนสิ่งที่ไม่ชอบ ก็คือคนที่ไม่รู้จักคุณค่าของไข่และเนยที่ผสมอยู่ในเค้กค่ะ !

ชีวิตคนชั้นสูงในศตวรรษที่สิบเก้าช่างน่าเบื่อนัก นายหญิงจอมยุ่งเลยต้องหาเรื่องมาให้พ่อบ้านหนุ่มต้องปวดหัวอยู่เรื่อย