ค้นหา

ผู้ชายอะไร๊! ปากก็เสีย นิสัยก็ใช่ว่าจะดี แถมยังชอบมองคนที่ภายนอกอีก ระวังไว้เถ๊อะะะ ระวังจะตกหลุมรักฉันเข้าสักวัน ฮ่าๆๆๆๆ

ในเมืองใหญ่ที่ชีวิตเต็มไปด้วยความวุ่นวาย "กานต์" หญิงสาวผู้เพียบพร้อมในหน้าที่การงาน แต่หัวใจกลับเต็มไปด้วยความเหงาและความว่างเปล่า จนกระทั่งเธอได้พบกับ "ภพ" ชายหนุ่มธรรมดาผู้มีชีวิตเรียบง่าย

เป็นเรื่องราวของนักเรียนธรรมดาที่มีชื่อว่าสายฝน เป็นแค่นักเรียนธรรมดาที่เพิ่งขึ้นชั้นม.4 หมาด ๆ แท้ ๆ ชีวิตไม่เคยพบเจอเรื่องแปลกประหลาดใด ๆ แต่เธอดันต้องไปพัวพันกับชะตาของโลกซะงั้น

เธอยังคงจะจำวันนั้นได้ดี มันเป็นวันที่ทำให้ครอบครัวของเธอ ต้องพบกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ พ่อ แม่ สูญเสียบุตรสาวคนโตอันเป็นที่รักไป …เธอ สูญเสียพี่สาวอันเป็นที่รักไป… ...และเขา ก็สูญเสียคนรักที่ไป

“ทำไม กลัวโดนปล้ำ” ธีริทธิ์เลิกคิ้วถาม นัยน์ตาคมซ่อนยิ้ม “รุ่นนี้ไม่ต้องปล้ำกันแล้วมั้ง จำได้อยู่หรอก ลูบตรงไหน จูบตรงไหน ฝนถึงจะมีอารมณ์”

“เป็นอะไรอีกคุณครู ร้องไห้ทำไม ผมยังไม่ได้ดุเลยสักคำนะ ” “อีกสองวันคุณก็จะกลับแล้ว คิดถึง” หญิงสาวไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองพูดคำนั้นออกไปได้อย่างไรกัน แต่มันออกมาจากใจจริงๆ “อย่าทำให้ผมเป็นห่วงสิ ผม

เมื่อหยาดฝนโปรยปราย โลกของเราก็เหลือเพียงเสียงกันและกัน เพราะความหลังฝังใจคีรีจึงภาวนาให้เขาไม่ต้องได้ยินเสียงโซลเมตไปตลอดชีวิต แต่ไม่รู้ทำไมยิ่งไม่อยากเจอก็ยิ่งได้เจอ ยิ่งวิ่งหนีอีกคนก็ยิ่งวิ่งตาม

เธอและเขาไม่เคยลืมช่วงเวลานั้นได้ แม้ว่าจะผ่านไปหลายปี มันอบอุ่นแม้ว่าจะอยู่ท่ามกลางสายฝน มันยังส่งผลมาถึงทุกวันนี้ เธอสงสัยตัวเองว่าป่วยเป็นโรคความเหงาหรือเปล่า และอยากรู้ว่าเขาเป็นอย่างเธอหรือเปล่า

เดม่อนเป็นเด็กธรรมดาก่อนจะเจอเหตุการที่ทำให้เขากลายเป็นพ่อมด

เหตุการณ์ต่างๆ ทำให้หยาดรู้สึกสิ้นหวังเสียจนอยากจะจบชีวิตตัวเอง สิ่งเดียวที่จะรั้งเธอเอาไว้เป็นเพียงสมุดธรรมดาเล่มหนึ่งที่ถูกวางไว้อยู่บนโต๊ะอย่างไร้ที่มา

ร่างคุ้นตาที่จุดรอรถเมล์ในตอนเช้า ไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่ก็ไม่ใช่คนรู้จัก เป็นความคุ้นเคย คนคุ้นหน้าที่มีเพียงใบหน้าเท่านั้นที่รู้จักเหนือจากนั้นก็ไม่ต่างกับคนแปลกหน้า กระทั่งในคืนฝนพรำ...และร่มหนึ่งคัน

เสียงร้องไห้ของเจ้าคือสายฝน

เป็นอีกครั้งที่ผมลืมตาขึ้นมาในโลกที่ผมไม่รู้จัก ...มันล้มเหลวกี่ครั้งแล้วนะ สามครั้ง? สิบครั้ง? หรือมากกว่านั้น? ผมล้มลงจนขาทั้งสองข้างไม่รู้สึกอะไรแล้วล่ะ พรของพระเจ้าที่ราวกับคำสาป...

ความเหงาจะจางหายเมื่อฝนโปรย

เขาหนีปัญหารักๆมาพักใจชั่วคราว เธอหนีปัญหาชีวิตมาหาแรงบันดาลใหม่ๆคนผุพังๆ 2 คนที่โคจรมาเจอกันต่างคนต่างมากปัญหาจะเกิดเป็นเรื่องวุ่นๆยุ่งๆแค่ไหนกันนะ

แมวได้เข้าสู่วังวนแห่งปัญหาที่ไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อตามหาทางออกเขาจึงต้องหาเบาะแสการหายตัวไปของสายฝนพร้อมกับความทรงจำที่เลือนลางและคำถามที่สายฝนเคยให้ไว้กับแมว

ความรักที่มีความลับมาตั้งแต่แรก แค่ประโยคแรก..เขาก็เริ่มมันด้วยการโกหก แล้วมันจะทำไม...เขาไม่สนวิธีการอยู่แล้ว ขอแค่ผลลัพธ์มันน่าพอใจ...ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้

มันไม่มีเหตุผลอะไรให้เขาเกลียดฉัน แต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องมารักฉันเหมือนกัน

เรื่องรักเหงา ๆ ของสองสาวต่างขั้ว

วิศวกรรมหนุ่มกับสาวน้อยช่างฝันที่เจอกันด้วยความบังเอิญแต่ความบังเอิญนั้นก้อทำไห้สาวน้อยผู้ที่ไม่เคยรู้จักกับความรักเลยได้มีความรักแบบคนทั่วไปแต่เรื่องรักครั้งนี้​มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด