ค้นหา

“เป็นแค่เมียบำเรอ อย่าริอ่านผยองทำตัวสูงส่งนักเลย” “ไม่ว่ามึงจะยิ่งใหญ่คับฟ้าในเผ่านี้สักแค่ไหน กูก็เอาตีนเหยียบหน้ามึงได้ก็แล้วกัน” “หึ มึงก็เหยียบกูได้แค่ตอนที่ถูกกูจับกระแทกอยู่เท่านั้นแหละ”

นางเป็นเพียงคุณหนูน้อยผู้อ่อนแอซึ่งทำการค้าเพื่อหาเงินทอง เหตุใดจึงต้องจับตัวนางมาคาดคั้นเช่นนี้ ขอความเมตตาสักนิดเถิด อย่ารังแกข้าด้วยของใหญ่เช่นนั้นเลยท่านแม่ทัพใหญ่เจ้าขา

นางรำผู้งดงามกลับต้องตกอยู่ในมือหัวหน้าเผ่าผู้ทั้งป่าเถื่อนและเอาแต่ใจ เขาไม่เคยพูดจากับนางดีดี วันวันเอาแต่เสพสมสุขสันต์อิ่มเอมจนสมใจแล้วก็ผละจากไป ส่วนนางก็ได้แต่คล้อยตามเพื่อเอาชีวิตรอด

หลังจากที่ทำงานอย่างหนักก็กลับบ้านมาพักผ่อน..แต่ว่า..พอตื่นขึ้นมาก็อยู่ในที่แปลก ๆ ซะแล้ว !!

เรื่องนี้อยู่ระหว่างร่างพล็อตค่ะ ขอใช้นามปากกา "บุหลันรตี" นะคะ