ค้นหา

เขาฟื้นขึ้นมาในร่างของจอมโจรที่มีค่าหัวสูงที่สุดในภาคกลางแต่กลับใช้วิชาอาคมที่ติดตัวมาไม่เป็น จึงได้ถูกตามล่าเหมือนหมา

ด้อมวายอ่านแล้วสมองไหล

ร่างกายกำยำนั่นตรงสเปกเขาที่สุด เขาจะคว้าหัวใจภรรยาหุ่นล่ำมาให้ได้ แต่การใช้ชีวิตแร้นแค้นในยุคโบราณก็ไม่ง่ายนักมิหนำซ้ำภรรยาหุ่นล่ำของเขายังความจำเสื่อม

ผิวเข้ม ๆ ตัวล่ำ ๆ แถมตัดผมทรงสกินเฮดเสียด้วย ของชอบพอดี กะว่าจะเอาแก้เบื่อ แต่เสือกติดใจกว่าที่คิด รู้ตัวอีกทีก็เผลอกัดหลังคอมันไปเสียแล้ว

“กล้ามอกนายแน่นกว่าฉันด้วยซ้ำ ตัวก็โตล่ำสันขนาดนี้ จุดไหนในร่างกายที่นายมั่นใจนักว่า...ส่วนล่างของฉันจะชอบกัน ฮึ”

การพบเจอกันระหว่าง 'คนที่ถูกทอดทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว' กับ 'คนที่ถูกทิ้งให้รออย่างไร้จุดหมายปลายทาง' สิ่งที่ขาดหายถูกเติมเต็ม ความลงตัวที่คาดไม่ถึง เหมือนแสงแดดที่บางครั้งก็ไม่ได้อยู่บนท้องฟ้า :)

ราชาอสรพิษมีเรือนร่างสง่างาม ใบหน้าราวเทพปีศาจจุติเพื่อล่อลวงเหล่าผู้โง่เขลาทั้งหลาย จงจำไว้เพียงอย่างเดียว 'ราชาอสรพิษนั้นมีสามีแล้ว'

"เหมราช" ผู้ซึ่งเกิดมาไม่มีแรงดึงดูดกับเรื่องรักใคร่แม้รูปร่างหน้าตาจะดี เพื่อนรักแสนดีจึงได้ให้ "ของขลัง" พร้อมกล่องปิดผนึก

ดวงจิตที่พันผูกสองเรา ไม่ว่าน้องจะเบื่อพี่สักเพียงใดก็ไปจากพี่มิได้ดอกหนา เงื่อนไขที่มิอาจไปสู่ภพหน้า คู่รักที่อยู่เคียงข้างกันมา 261 ปี วันนี้ทำอะไร เลียมหยุดเฮี้ยนวันพระ อยุธยาถึงปัจจุบัน ขิตไม่สนิท

“เงินไม่พอใช้เหรอ เอาเงินเฮียไหมมีเป็นฟ่อน ๆ เลย เอาบัตรเฮียไปรูดเล่นก็ได้ไม่จำกัดวงเงิน”

ใครเล่าจะรู้ว่ามักกะลีผลที่ร่วงหล่นตรงหน้า มันจะร้ายกาจถึงเพียงนี้ หากข้ารู้แม้เพียงนิดคิดหรือว่าข้าจะเก็บเจ้ามา!

อยู่ๆ เชสเตอร์ ก็เข้าไปในเกมส์ที่เขาสร้างขึ้นเองกับมือ ซ้ำยังเป็นเพียงตัวประกอบไร้ชื่อ ที่เป็นบรรณารักษ์เพื่อให้นายเอกของเรื่อง อย่าง เอริส มาใช้บริการและเพื่อพลอดรักกับตัวละครอื่นๆ

ชีวิตหลังเกษียณของฮีโร่ในโลกไซไฟแฟนตาซี- "ไอ้พ่อ! หยุดหวานกับป๊าอัลแทร์แปบ! มาช่วยผมก่อน!" "ไว้ก่อนได้มั้ยลูก…คือพ่อ" กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มคือสิ่งที่ไม่ได้พูด ทีตอนปลูกผักปราบวายร้ายไม่มามาทำไมตอนนี้!

ในตอนที่ซอมบี้บุกโลก เหยียนหลางเป็นรายแรกๆที่ถูกซอมบี้ฆ่าตาย เกิดใหม่อีกครั้งในร่างใหม่คราวนี้เขาจะต้องรอดให้ได้!

"ถึงผมจะตัวใหญ๋และมีกล้ามแต่ผมก็เป็นโอเมก้านะครับ"

ไม่รู้มาก่อนเลยว่าพี่ชายของไอ้เต้จะหุ่นแซ่บนัวขนาดนี้ แค่เห็นกล้ามอกล่ำ ๆ ลูกชายแสนรักที่ถูกตราหน้าว่าเป็นหนอนน้อยก็ยืนตรงเคารพธงชาติแล้ว!

มนุษย์เราเป็นสิ่งแปลกประหลาด จะบอกว่าชั่วช้าก็พูดได้ไม่เต็มปาก จะบอกว่าดีเลิศก็อาจจะมากเกินไป ดวงตาที่คอยมองผ่านกลุ่มควัน จมูกที่คอยรับกลิ่น และลิ้นที่คอยรับรู้รสชาติ ก็ยังยากที่จะแยกแยะสิ่งใด

ทำดีแทบตายแต่เขากลับไม่เหลียวแล... เสือจึงได้แต่หันหลังให้กับทางสว่างหันไปพึ่งคุณไสยแทน แต่เหมือนของที่เขาลงจะแรงเกินไปหน่อย ไหงทุกคนถึงหันมาชอบเขากันหมด!!!

“ไหนๆ ก็ใส่มาแล้ว ถกกี่เพ้าให้ฉันเห็นเป็นบุญตาหน่อยเป็นไง น่าเสียดายออกถ้าชุดสวยๆ ของนายไม่ได้ใช้งาน”